id
stringlengths 3
5
| revid
stringclasses 58
values | url
stringlengths 39
41
| title
stringlengths 3
72
| text
stringlengths 142
33.5k
|
|---|---|---|---|---|
1642
|
5915
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1642
|
สืบ นาคะเสถียร
|
สืบ นาคะเสถียร นักอนุรักษ์และวิชาการด้านทรัพยากรธรรมชาติคนสำคัญของไทย มีบทบาทและชื่อเสียง จากการทำงานอนุรักษ์และปกป้องทรัพยากรธรรมชาติและสัตว์ป่า ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
|
1644
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1644
|
โกวเล้ง
|
โกวเล้ง เป็นนักเขียนนวนิยาย นักเขียนบท ผู้สร้างภาพยนตร์ และผู้กำกับชาวไต้หวันที่เกิดในฮ่องกง สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมปลายเฉิงกงและมหาวิทยาลัยทัมคัง ซิ่งเป็นที่รู้จักดีที่สุดจากการเขียนนวนิยายและละครชุดแนวกำลังภายใน ได้แก่ "Juedai Shuangjiao, Xiaoli Feidao Series", "Chu Liuxiang Series", "Lu Xiaofeng Series" และ "The Eleventh Son"
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
โกวเล้ง
|
1677
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1677
|
ชวน หลีกภัย
|
ชวน หลีกภัย เป็นนักการเมืองชาวไทย เคยดำรงตำแหน่งประธานรัฐสภาไทยและประธานสภาผู้แทนราษฎร นายกรัฐมนตรีไทยคนที่ 20 รองนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีหลายกระทรวง ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดตรัง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ รวม 17 สมัย อดีตหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยตั้งแต่สภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 10 ถึง สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 26 ระยะเวลานับถึงวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2568 รวม 41 ปี 2 เดือน และประธานสภาที่ปรึกษาพรรคประชาธิปัตย์
|
1678
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1678
|
สนธิ ลิ้มทองกุล
|
สนธิ ลิ้มทองกุล เป็นนักหนังสือพิมพ์ นักเขียน ผู้ก่อตั้งและเจ้าของหนังสือพิมพ์ในเครือหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ผู้ดำเนินรายการกลางแจ้ง เมืองไทยรายสัปดาห์ ที่ปรึกษาสำนักพิมพ์ซุปเปอร์บันเทิง และเคยเป็นผู้ดำเนินรายการเมืองไทยรายสัปดาห์ ทางช่อง 9 อสมท. ก่อนที่ถูกระงับการถ่ายทอดเนื่องจากการกล่าวถึงพระราชอำนาจ เป็นหนึ่งในแกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ที่นำการชุมนุมเพื่อขับไล่ พ.ต.ท. ทักษิณ ชินวัตร ให้ออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ปัจจุบันเขาถูกศาลฎีกา สั่งจำคุก 20 ปี ไม่รอลงอาญา การกระทำดังกล่าว ทำให้ประเทศไทยอยู่ในวงจรรัฐประหารมาตลอด 15 ปีที่ผ่านมา ปัจจุบันคุณสนธินำเสนอข่าวสรรพคุณของฟ้าทลายโจรต่อโรคโควิดเกินเป็นความจริงโดยใช้เทคนิคการพูดนำเอางานวิจัยบางส่วนมาตีความแบบผิดๆให้คนที่ไม่มีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์เชื่อถือ ซึ่งก่อให้เกิดความเข้าใจผิดเป็นวงกว้าง
|
1803
|
5935
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1803
|
เวลา
|
เวลา ในมุมมองหนึ่งกล่าวว่า เวลาเป็นองค์ประกอบพื้นฐานหนึ่งของจักรวาล ให้เหตุการณ์ต่าง ๆ ดำเนินอยู่ในนั้น ซึ่งเป็นแนวคิดของไอแซก นิวตัน อีกมุมมองหนึ่งกล่าวว่า เวลาเป็นสิ่งสมมุติเช่นเดียวกับพื้นที่ (สเปซ) และตัวเลข มีเหตุการณ์ต่าง ๆ เกิดขึ้นเป็นลำดับ แต่ไม่ได้หมายความว่าเวลากับเหตุการณ์เหล่านั้นจะรวมอยู่ด้วยกัน ซึ่งเป็นแนวคิดของอิมมานูเอล คานต์ และกอตฟรีด ไลบ์นิซ
ไม่ทราบคนกล่าว.
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งเดือน ... ให้ไปถามคุณแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งสัปดาห์ ... ให้ไปถามนักเขียนหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งชั่วโมง ... ให้ไปถามคนรักที่กำลังรอคอยตามนัดหมาย
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งนาที ... ให้ไปถามคนที่เพิ่งพลาดขบวนรถไฟ
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งวินาที ... ให้ไปถามคนที่เพิ่งรอดหวุดหวิดจากอุบัติเหตุ
จะรู้ถึงคุณค่าของเวลา เสี้ยววินาที ... ให้ไปถามคนที่เพิ่งชนะได้รางวัลเหรียญทองโอลิมปิค
|
1885
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1885
|
เส้าหลิน สุดยอดพลังแห่งเพลงมวย
|
คำคมจาก เส้าหลิน สุดยอดพลังแห่งเพลงมวย
ฤดูกาลที่ 1.
การเดินทางนับพันไมล์.
อ.ฟ่ง-- การเดินทางนับพันไมล์ เริ่มต้นที่ก้าวแรกเสมอ
โดโจ-- ท่านไปเอามาจากไหน
อ.ฟ่ง--ปฏิทินข้างฝาไง
โอมิ: คนจริงไม่พูด คนพูดไม่แน่จริง!
ฤดูกาลที่ 2.
สะเก็ดสายฟ้า.
สเก็ดสายฟ้า
ช่วยเหลือโอมิ.
โอมิ: ไม่ต้องพูดมากหลุยส์กันเลยดีกว่า!
เรมุนโด้ : ลุยต่างหากโอมิ
ฤดูกาลที่ 3.
การผจญภัยของถั่วแระฮันนีบอล.
โอมิ:คิมิโกะ!เจ้านี่สุดยกไปเลย
เรมุนโด้:สุดยอดต่างหาก
อาจารย์ฟ่ง: ซึ่งตอนนี้พวกเจ้าก็พร้อมที่จะบัญชาวูประจำธาตุของแต่ละคนแล้ว แขนไคจิน, ตาประกาศิต, หงอนพญาแร้ง แล้วก็ กระทิงผยอง
โอมิ: โฮ้ เป็นอะไรที่โจนสุดๆเลย
เรมุนโด้: มาจากโจ๋ผสมกับโดนใช่ไหมเนี่ย
|
1887
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1887
|
ไดอานา เจ้าหญิงแห่งเวลส์
|
ไดอานา เจ้าหญิงแห่งเวลส์ (อังกฤษ: Diana, Princess of Wales) มีพระนามเดิมว่า ไดอานา ฟรานเซส (Diana Frances) สกุลเดิม สเปนเซอร์ (Spencer) (1 กรกฎาคม ค.ศ. 1961 – 31 สิงหาคม ค.ศ. 1997) เป็นพระชายาองค์แรกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร เมื่อครั้นดำรงพระราชอิสริยยศเป็น เจ้าชายชาลส์ เจ้าชายแห่งเวลส์
" "In 1987, when so many still believed that AIDS could be contracted through casual contact, Princess Diana sat on the sickbed of a man with AIDS and held his hand.She showed the world that people with AIDS deserve no isolation, but compassion and kindness. It helped change world opinion, and gave hope to people with AIDS with an outcome of saved lives of people at risk. ”
บทความไว้อาลัยจากผู้อื่น ถึงเจ้าหญิงไดอานา.
พระราชสาสน์จากพระราชินี.
สมเด็จพระราชินีนาถอลิซาเบธที่ 2 มีพระราชดำรัสเมื่อวันศุกร์ที่ 5 กันยายน เวลา 6 นาฬิกา ถ่ายทอดตรงจากพระราชวังบัคกิ้งแฮม ใจความสำคัญตอนหนึ่งว่า
"What I say to you now as your queen and as a grandmother, I say from my heart, First, I want to pay tribute to Diana myself."
"She was an exceptional and gifted human being. In good times and bad, she never lost her capacity to smile and laugh, nor to inspire others with her warmth and kindness."
No-one who knew Diana will ever forget her. Millions of others who never met her, but felt they knew her, will remember her. I for one believe there are lessons to be drawn from her life and from the extraordinary and moving reaction to her death. I share in your determination to cherish her memory.
This is also an opportunity for me, on behalf of my family, and especially Prince Charles and William and Harry, to thank all of you who have brought flowers, sent messages and paid your respects in so many ways to a remarkable person. These acts of kindness have been a huge source of help and comfort.
I hope that tomorrow we can all, wherever we are, join in expressing our grief at Diana's loss, and gratitude for her all-too-short life. It is a chance to show to the whole world the British nation united in grief and respect.
หมายเหตุ อ่านพระราชดำรัสทั้งหมด รวมทั้งรับฟังพระสุรเสียงได้ที่นี่
กลอนจากพี่สาวคนโต.
เลดี้ซาร่าห์ แม็กคอเดล พระเชษฐภคินีคนโตของเจ้าหญิงอ่านกลอนไว้อาลัย
"If I should die and leave you here awhile,
Be not like others, sore undone, who keep
Long vigils by the silent dust, and weep.
For my sake - turn again to life and smile,
Nerving thy heart and trembling hand to do
Something to comfort other hearts than thine.
Complete those dear unfinished tasks of mine
And I, perchance, may therein comfort you."
กลอนจากพี่สาวคนรอง.
เลดี้เจน เฟเลอว์ พระเชษฐภคินีคนรองของเจ้าหญิงอ่านกลอนไว้อาลัย
"Time is too slow for those who wait,
too swift for those who fear,
too long for those who grieve,
too short for those who rejoice,
but for those who love, time is eternity."
คำกล่าวไว้อาลัยจากน้องชาย.
เอิร์ลสเปนเซอร์ พระอนุชาของเจ้าหญิงได้กล่าวคำไว้อาลัยซึ่งมีใจความสำคัญตอนหนึ่งดังนี้
"Only now you are gone do we truly appreciate what we are without, and we want you to know that life without you is very, very difficult.
We have all despaired for our loss over the past week and only the strength of the message you gave us through your years of giving has afforded us the strength to move forward.
There is a temptation to rush, to canonize your memory. There is no need to do so. You stand tall enough as a human being of unique qualities, and do not need to be seen as a saint."
(โดยเฉพาะบัดนี้เมื่อพี่ได้จากไป ทำให้เราได้รู้ว่าอะไรที่ขาดหาย และผมอยากจะบอกให้พี่ได้ทราบว่าเมื่อไม่มีพี่แล้ว ชีวิตของพวกเราดำเนินต่อไปอย่างยากเย็นเพียงไหน
พวกเราทั้งหมดล้วนแต่เป็นผู้ที่ได้รับความสูญเสียอย่างยิ่งใหญ่ในสัปดาห์ที่แล้ว แต่การกระทำของพี่ที่ผ่าน ๆ มามอบกำลังใจให้กับพวกเรา และนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้พวกเราสามารถมีชีวิตต่อไปได้แม้มันจะยากเย็นเพียงไร
ตอนนี้มีหลายต่อหลายคนเรียกร้องอยากจะให้พี่ได้เป็นนักบุญ แต่สำหรับผมมันไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น พี่แค่เป็นอย่างที่พี่เป็น พี่ก็ก็เป็นคนดีที่ดีที่สุดเท่าที่คน ๆ หนึ่งจะสามารถเป็นได้อยู่แล้ว และมันไม่จำเป็นเลยที่จะให้ใครต่อใครมาเรียกพี่ว่านักบุญ)
"I would like to end by thanking God for the small mercies he has shown us at this dreadful time, for taking Diana at her most beautiful and radiant and when she had joy in her private life.
Above all, we give thanks for the life of a woman I’m so proud to be able to call my sister the unique, the complex, the extraordinary and irreplaceable Diana whose beauty, both internal and external, will never be extinguished from our minds."
(ผมอยากจะจบคำกล่าวนี้ด้วยการขอกราบทูลขอบพระทัยในองค์พระผู้เป็นเจ้า สำหรับความกรุณาของพระองค์แม้เล็กน้อยที่ได้ประทานให้พวกเราในช่วงเวลาอันโหดร้ายนี้ สำหรับการที่พระองค์ได้ทรงนำไดอานาไปในขณะที่เธอสวยงามและแจ่มใส ช่วงที่เธอได้มีความสุขที่สุดในชีวิตของเธอ
เหนืออื่นใดทั้งหมด พวกเราขอกราบทูลขอบพระทัยสำหรับชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งที่งดงาม ผู้หญิงคนที่ผมจะขอเรียกเธออย่างเต็มปากเต็มคำและด้วยความภาคภูมิใจทั้งหมดของผมว่าเธอเป็นพี่สาวของผม หนึ่งเดียวที่สมบูรณ์แบบ วิเศษอย่างที่สุด และจะไม่มีผู้ใดทดแทนที่เธอได้ ไดอาน่า ผู้งามพร้อมทั้งร่างกายและจิตใจ พี่จะเป็นผู้ซึ่งจะคงอยู่ตลอดไปในหัวใจของพวกเราทุกคนครับ)
หมายเหตุอ่านคำไว้อาลัยฉบับเต็มได้ที่นี่
|
1889
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1889
|
อัศนี พลจันทร
|
คำกล่าวโดย หงา คาราวาน.
เพลง โดย หงา คาราวาน
หงา คาราวาน บันทึกถึงที่มาของเพลงนี้ว่า
"...ที่สนามรบก่อนเกิดศึกใหญ่ (หมายถึงยุทธการล้อมปราบในเขตน่านเหนือ) ผมได้พบญาติพี่น้องซึ่งเป็นสายทางเขา (นายผี) เพลง 'คิดถึงบ้าน' ถูกร้องให้ผมฟังโดยหมอตุ๋ย สหายหญิงผิวคล้ำคนภาคกลางแถบราชบุรีซึ่งเป็นญาติของเขา และบอกว่าเป็นเพลงที่นายผีแต่งขึ้น ตั้งแต่พลัดบ้านพลัดเมืองไปอยู่ที่กรุงปักกิ่ง เป็นเวลาเกือบ 30 ปีมาแล้ว"
|
1950
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1950
|
ลูนี่ตูนส์ บ้าหลุดโลก
|
ฤดูกาลที่ 1.
ตอนที่ 2: Attack of the Fuzz Balls.
เอซ : ถ้าเป็นยังนี้ละก็ ต้องประกาศศึกแล้ว!<br>
เล๊กซี่ : เอ่อ มีปาร์ตี้อยู่ที่เป้หลังนายหน่ะ ดั๊ค<br>
ดั๊ค : ฉันยกย่องนายนะซูเปอร์ปุย นายเป็นทหารที่กล้าหาญ ฉันอาจจะกลัวนาย แต่เราอย่าไปพูดเรื่องนั้นดีกว่า<br>
ตอนที่ 3: Cloak of Black Velvet.
ดั๊ค : นี่มันน่าขันสิ้นดี เราอยู่ในศตวรรษที่ 28 เรามีเจ๊ทแพ๊ค เรามีโฮเวอร์คราฟท์ เรามีเครื่องบอกตำแหน่งเลเซอร์โดยใช้คอมพิวเตอร์ แต่ฉันยังหาสัญญาณดีๆบนชั้น 134 ไม่ได้เลย!<br>
ตอนที่ 4: Weathering Heights.
หญิงชรา : ฉันรู้จักปู่ของปู่ของปู่ของพวกเขา<br>
ดั๊ค : ใครก็ตามที่ดูถูกมิสตี้ บริซ ก็เท่ากับดูถูกแดนเจอร์ ดั๊ค!<br>
"(ยานของเทคถูกลาวากลบ)"<br>
เทค : แล็ปของฉัน มันไม่เคยทำร้ายใคร<br>
เอซ : ว้าว, เราน่าจะพาเขาออกสังคมมากกว่านี้<br>
ตอนที่ 5: Going Underground.
เอซ : ว่าไง, พี่หิน!<br>
ดร.แดร์ : ซาโยนาระ ซูเปอร์ตูนส์<br>
ดั๊ค : โอเคแสลม เดี๋ยวฉันจะเลี้ยงไข่ม้วนนายนะ <br>
แสลม : ไข่ม้วน เย้ เย้ ไข่ม้วน<br>
ตอนที่ 6 : The Comet Cometh.
(ดั๊คกับนายกเทศมนตรีถูกย้ายมวลสารมาที่ต้นไม้)<br>
ดั๊ค : ไม่ต้องห่วงครับท่านเทศมนตรี แดนเจอร์ ดั๊ค คนนี้ขอปกป้องชีวิตคุณเอง <br>
เทศมนตรี : (กิ่งไม้หัก) ขอบจ๊ายยยยย!!!<br>
เทค : เรฟ, ไปเอาปืนนิวตรอนมา!<br>
"(เรฟวิ่งไปและกลับมา)"<br>
เรฟ : นายจะเอาปืนอานุภาคนิวตรอน, ปืนรวมลำแสง หรือปืนที่มีเสียง ปังๆๆๆๆๆๆ
เอซ : เทค ทำไมเสียงมันเหมือนเครื่องยนต์ดับหล่ะ<br>
เทค : คงเป็นเพราะเครื่องยนต์มันดับไงหล่ะ<br>
เรฟ : ไม่ต้องห่วงดูจากตัวเลขแล้วเรามีโอกาสน้อยมากที่จะโดนอุกาบาตชน <br>
"(สะเก็ดอุกาบาตชนยาน)" <br>
เอซ : นายน่าจะคำนวณตัวเลขใหม่นะ<br>
ดั๊ค : จะไม่มีแอ๊คโมโทรโพลิส จะไม่มีลานสกี โอ้ น่าเศร้า "(ทำท่าร้องไห้)" เราจะย้ายไปดาวดวงไหนดีหล่ะ<br>
ตอนที่ 7 : The World is My Circus.
เอซ : ทุกคน สะบัดหาง!<br>
ตอนที่ 8 : Stop the World, I Want to Get Off.
มาสซิฟ : พิพิธภัณฑ์ปิดแล้ว<br>
เอซ : ดั๊ค รีบทำอะไรซักอย่างเซ่<br>
"(ดั๊คหยิบทั่งเหล็ก)"<br>
เสียง : หยุดขโมย หยุดขโมย<br>
"(เครื่องป้องกันขโมยยิงก้นดั๊ค)"<br>
ดั๊ค : โอ๊ย! นี่คนดีนะ<br>
ตอนที่ 9 : Sypher.
เล็กซี่ : ดูเหมือนก้อนหินติดไฟของนายจะจมน้ำแล้วนะ<br>
ดั๊ค : ไม่เป็นไร ดั๊คว่ายน้ำได้<br>
ตอนที่ 10 : Time After Time.
ดั๊ค : ฮัลโหล เร็วหน่อยปู่ เรากำลังจะไปปราบผู้ร้ายนะ<br>
ศจ.ฟิเดล : ผมชื่อศาสตราจารย์ฟิเดล โครนิเกอร์ และหลานชายกำลังก่อความเดือดร้อน<br>
ดั๊ค : เราเป็นซูเปอร์ฮีโร่นะ ส่งหลานชายคุณไปนอนและอย่าให้เล่นเกม ให้เราจัดการงานของเราเถอะ<br>
ดั๊ค : ได้ เราจะรับข้อความคุณไว้ ฉันเป็นซูเปอร์ฮีโร่นะ ไม่ใช่เลขา<br>
ดั๊ค : ลาก่อนเด้อ<br>
ตอนที่ 11 : The Menace of Mastermind.
มาสเตอร์ไมนด์ : ฉันนึกว่ามีแค่แมวนะที่มีเก้าชีวิต<br>
เทค : มีทางเดียวที่จะหยุดเธอได้คือเราต้องใช้ EMP<br>
ดั๊ค : ไม่ต้องบอกฉันก็รู้อยู่แล้วว่า EMP หมายถึงอะไร...EMP คืออะไร?<br>
เทค : สุดท้ายนะ ฉันไม่ใช่หมา ฉันเป็นไคโยตี้
ตอนที่ 12 : Acmegeddon - Part I.
"(ดั๊คกำลังดูรูที่พาพวกอาชญากรหนีไป)"<br>
ดั๊ค : รู้มั้ยมีอย่างเดียวที่ทำอย่างนี้ได้ ปลวก!<br>
เรฟ : หรือรูหนอน<br>
เทค : นี่อะไรเนี่ย รังแคเธอรึไง<br>
ไซเฟอร์ : งั้นขอให้ฉันเข้าไปกอดพวกนั้นหน่อย<br>
"(เรฟทำท่ารวบรวมสมาธิ)"<br>
เรฟ : สมาธิ สมาธิ คิด คิด คิด!<br>
ดั๊ค : แล้วได้อะไรบ้าง<br>
เรฟ : ปวดหัวสิ<br>
"(หลังจากเรฟกดรหัส)"<br>
เอซ : แค่เนี้ย? รหัสล๊อคเกอร์ของมาสเตอร์ไมนด์<br>
เทค : เราเคยใช้ร่วมกัน มันมีอะไรกันนิดหน่อย<br>
แสลม : ยี้<br>
เวเธอร์เวน : นายปล่อยให้พวกนั้นหลุดออกมา!<br>
ไซเฟอร์ : ใจเย็นน่า ฉันจัดการได้ "(เล็กซี่ยิงลำแสงใส่ไซเฟอร์ เขากระเด็นไปติดกำแพง)" เห็นมั้ย<br>
"(ดั๊คยืนอยู่ที่ลิฟต์)"<br>
ดั๊ค : อะแฮ่ม ชั้น 1 ของเล่น ชุดชั้นในสุภาพสตรี<br>
ตอนที่ 13 : Acmegeddon - Part II.
ดั๊ค : "(ตื่นขึ้นมาบนดาว)"สงสัยฉันต้องเลิกดูหนังไซไฟก่อนนอนแล้ว<br>
มาสเตอร์มไนด์ : จะจัดการมันมั้ย<br>
มาสซิฟ : มันจะเจ็บปวดรึเปล่า<br>
เวเธอร์เวน : ดูได้มั้ย<br>
ดั๊ค : ขอบใจหลายพวกขี้แพ้<br>
"(ดั๊คโผล่มาที่หน้าออพติมาตัส)"<br>
ออพติมาตัส : แกอีกแล้ว<br>
ดั๊ค : ทำไม ไม่คิดถึงฉันรึไง<br>
ออพติมาตัส : ความรู้สึกกับพวกนี้ทำให้เธออ่อนแอ ซาดาเวีย<br>
ซาดาเวีย : งั้นลองนี่หน่อย<br>
"(ออพติมาตัสกระเด็น เล็กซี่มองที่ซาดาเวีย)"<br>
เล็กซี่ : เก่งนี่คนสวย<br>
ซาดาเวีย : เธอเป็นฮีโร่ ฮีโร่ของฉัน<br>
ดั๊ค : เธอหมายถึงฉัน<br>
|
1959
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1959
|
เบ็นเท็น
|
เบ็นเท็น (อังกฤษ: Ben 10) เป็นการ์ตูนทีวีแอนิเมชันของประเทศสหรัฐอเมริกา ผลิตโดย Man of Action (เป็นทีมประกอบด้วย ดันแคน รูโล โจ เคซีย์ โจ เคลลี่และ สตีเวน ที. ซีเกิล) สังกัดการ์ตูนเน็ทเวิร์คสตูดิโอส์เบ็นเท็น ออกอากาศทุกเช้าวันเสาร์ 10 นาฬิกาในประเทศสหรัฐอเมริกา
ฤดูกาลที่ 1.
And The There Were 10.
แม็กซ์ : เก่งมากเบ...หมายถึงพ่อยอดมนุษย์หัวเพชร</br>
Washington B.C..
เด็ก: คุณเป็นใคร?<br>
ฮีทบลาสท์: เรามาช่วย<br>
"(ฮีทบลาสท์ชี้ทาง)"<br>
ฮีทบลาสท์: ทางนี้ "(ทางมีไฟลุกขึ้นมา)" คิดอีกที ทางนี้ดีกว่า<br>
"(แม็กซ์ทำท่าดมกลิ่น)"<br>
แม็กซ์: น่าจะซื้อฉนวนกันไฟนะ<br>
ฮีทบลาสท์: ขอโทษนะปู่ ก็ผมมันฮ็อท<br>
(เกวนฉีดถังดับเพลิงใส่ฮีทบลาสท์)<br>
เกวน: มีนาฬิกาแปลงเป็นเอเลี่ยนได้ตั้งสิบตัว ทำไมต้องเลือกตัวที่ไฟลุกท่วมด้วย<br>
ฮีทบลาสท์: องุ่นเปรี้ยว<br>
เจ้าของตึก: ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรเนี่ย เป็นแฟนวงคาราบาวรึไง <br>
แม็กซ์: ฟังนะเบ็น การเป็นฮีโร่ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นรู้ว่าเราเป็นแต่อยู่ที่เรารู้ตัวว่าเราเป็น การเป็นฮีโร่เป็นรางวัลในตัวมันเอง<br>
เบ็น: นี่ปู่อ่านจากการ์ดในเมก้ามาร์ทอีกหล่ะสิ<br>
แม็กซ์: เอ่อ...ใช่<br>
เกวน: นึกไม่ถึงว่าพวกแสบสะเหร่อก็มีดีเหมือนกันนะ<br>
เบ็น: แล้วเธอหล่ะมีมั้ย<br>
โฟร์อาร์มส: มาเล่นมวยปล้ำกันหน่อยมั้ย<br>
แม็กซ์: แท็กซี่มั้ยไอ้หนู<br>
เกวน: (เกาะอยู่บนเสายอดตึก)แม่บอกว่าให้ใช้ได้เฉพาะยามฉุกเฉิน "(เกวนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา)" ตอนนี้ก็คงฉุกเฉินแล้วมั้ง<br>
เบ็น: ไม่หรอกถ้าผมยังอยู่ ยอดมนุษย์ออกโรง!<br>
เกวน: นี่แมลงวันรึไง<br>
สติงก์ฟลาย: สติงก์ฟลายตะหาก<br>
สติงก์ฟลาย: เข้ามาเลยไอ้แขกเต้า<br>
แม็กซ์: "(หอบ)" น่าจะสร้างลิฟต์ไว้นะ มันจะซักกี่ตังค์เชียว<br>
The Krakken.
เบ็น: ขอไปทำฉู่ฉี่มิตรมัจฉาซักหน่อย<br>
Permanent Retirement.
เจ้าของร้านไอศกรีม: จะเอารสอะไร <br>
เกวน: เอาแบบโลว์แฟท น้ำตาลน้อยมีมั้ยคะ?<br>
เจ้าของร้านไอศกรีม: ทิชชู่ไง แล้วเธอหล่ะ <br>
"(เบ็นเห็นโจรกำลังปล้น)"<br>
เบ็น: ขอรสที่มันแสบสันต์หน่อย<br>
อัพเกรด: ไปเยี่ยมป้าวีร่ามหากร่อยนะเหรอ ม่ายยยยยยยยอาวววววววว!!!<br>
เบ็น: เรื่องมันส์สุดลุ้นสุดก็คงจะเป็นนั่งดูหญ้างอกแข่งกันนั่นแหละ<br>
เบ็น: แหวะ! ลูกอมรสเมี่ยงคำ นี่ป้าเล่นมุขรึไงเนี่ย<br>
ป้าวีร่า: นี่คือหอยบัลเลทิน่า ลองฟังเสียงทะเลดูสิจ๊ะ<br>
"(เกวนเอาหูแนบเปลือกหอย)"<br>
โกสท์ฟรีค: บ้านงี่เง่า..บ้านงี่เง่า<br>
เกวน: รู้มั้ยตั้งแต่เธอได้นาฬิกามาก็เจอแต่คนไม่เต็มบาทนะ<br>
เบ็น: ข้างหน้าก็มีนี่ไง<br>
เกวน: ตลกตาย<br>
เบ็น: น้ำพรุน, น้ำพรุน, และไม่น่าแปลกใจเลย น้ำพรุน คนแก่นี่ทำอะไรก็แก่ไปหมด<br>
เกวน: กฏข้อหนึ่ง นั่นไม่ใช่ปู่ เป็นเอเลี่ยนที่ปลอมตัวมาซึ่งอ้างอิงไปยังกฏข้อสอง เจอหน้าเมื่อไหร่ก็จัดการเลย<br>
เบ็น: ฉันชักโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วนะ<br>
"(เบ็นเปลี่ยนเป็นฮีทบลาสท์)"<br>
ฮีทบลาสท์: ตอนนี้ฉันขอเอาคืนบ้าง<br>
Hunted.
แม็กซ์: จงจำไว้นะเบ็น กำลังไม่ใช่ทางออกเสมอไป<br>
ไดมอนด์เฮด: แต่ใช้กำลังมันง่ายกว่านี่<br>
แม็กซ์: รู้สึกสายน้ำมันจะรั่ว<br>
"(แม็กซ์โชว์สายน้ำมันที่ถูกเพชรของไดมอนด์เฮดแทง)"<br>
เบ็น: คุ้นๆแฮะ<br>
เกวน: ที่ฉันเคยบอกว่าอยากเห็นนายถูกเอเลี่ยนกำราบสักวันนะ เอาเป็นว่าฉันขอถอนคำพูดแล้วกัน<br>
เบ็น: เดี๋ยวใช้โฟรอาร์มสอัดมันให้เป็นปูอัดดีกว่า<br>
แม็กซ์: เบ็น! ตามมา!<br>
ไดมอนด์เฮด: เดี๋ยวครับปู่ ขออัดไอ้เจ้าเครื่องปั่นน้ำผลไม้นี่ซะก่อน<br>
"(ถังน้ำกำลังร่วงทับ)"<br>
แครบ: ฉันเกลียดดาวดวงนี้ <br>
Tourist Trap.
แม็กซ์: ให้โอกาสแมลงวันเขาหน่อยน่า<br>
แม็กซ์: เบ็นจามิน เกวนโดลิน มานี่เร็ว<br>
เกวน: เกวนโดลิน ซวยแล้วเรา<br>
นายกสปาร์กวิลล์: นั่นมันเมก้าวัตต์<br>
เกวน: เมกะอะไรน่ะ<br>
นายกสปาร์กวิลล์: นั่นแหละ มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ใช้ไฟฟ้า บ้างก็ว่าเป็นไฟฟ้าที่มีชีวิต บ้างก็ว่าเป็นวิญญาณที่ไม่ไปผุดไปเกิด ยากสรุป<br>
เกวน: บางที่อาจจะเป็นเอเลี่ยนจากนอกโลก<br>
นายกสปาร์กวิลล์: เอเลี่ยน? นั่นมันเวอร์ไปหน่อยนะ<br>
แม็กซ์: "(พูดถึงเมก้าวัตต์)" จับมันไว้ในลูกบอลหนังยางไม่เป็นอันตรายไปหน่อยเรอะ?<br>
นายกสปาร์กวิลล์: ถ้าตราบใดที่ยังมีคนเชื่อฟังป้าย<br>
เบ็น: ก็ได้ ก็ได้ เราทำมันออกมาเอง<br>
เกวน: เนี่ยนะปากแข็งของนาย<br>
แม็กซ์: เราจะพูดเรื่องนี้ทีหลัง แต่ว่านายกเราจะจับมันได้ยังไง<br>
นายกสปาร์กวิลล์: หมายความว่าไงเรา? พวกคุณปล่อยมันมา ก็จับเองเซ่<br>
แม็กซ์: น่าจะจับฝังดินซะเลย<br>
เกวน: ฉลาดมากค่ะปู่<br>
แม็กซ์: ขอบใจ อะไรนะ?<br>
พนักงานเสิร์ฟอาหาร: คราวนี้พวกมันเล่นกันซะเละเลย<br>
เกวน: เบ็นจามิน เท็นนีย์สัน อย่าพูดอะไรทั้งสิ้น<br>
เบ็น: อะไร? ก็แค่ดีใจที่เป็นครั้งแรกที่เราไม่ได้ทำ<br>
พนักงานเสิร์ฟอาหาร : ไม่ได้เห็นบ่อยๆนะเนี่ย อยู่ดีๆนิทรรศการดาราศาสตร์ก็ลุกขึ้นมามีชีวิต<br>
แม็กซ์: รีบไปเร็วเข้า "(มองไปที่รถ)" โอ้ไม่<br>
เบ็น: "ไม่มีน้ำปลา" เห่ยชะมัด<br>
เกวน: จะเขียนด่าใครก็หัดสะกดให้ถูกๆหน่อยสิ <br>
เบ็น: ผมคงไม่มีอารมณ์แกล้งใครแล้วหล่ะ<br>
แม็กซ์: คราวหน้าจะแกล้งใครก็ดูกาละเทศะซะบ้าง<br>
"(เบ็นเปิดประตูรถ ถังน้ำหล่นใส่หัว)<br>
แม็กซ์: แต่ดูๆไปก็ขำ โดยเฉพาะถ้าไม่ได้โดนเอง<br>
The Alliance.
เบ็น: ท้องร้องแล้วเรา<br>
"(เบ็นหยิบกล่องคุกกี้ กองกล่องคุกกี้พังทับเกวน)"<br>
เกวน: เนียนมากเท็นนีย์สัน<br>
โจร(โจอี้): ส่วนนี้ของข้า<br>
โจร (ที่เหลือ): เออ เอาไปเถอะ<br>
เกวน: เบ็น ไม่เป็นไรหรอกน่า นี่ปู่นะ<br>
เบ็น: ก็เราเป็นห่วงนี่<br>
เกวน: โฟร์อาร์มสที่อัดผู้หญิงนั่นน่าห่วงกว่าเยอะ<br>
เบ็น: ฮีโร่ไม่ทำร้ายผู้หญิง<br>
เกวน: ดีนี่<br>
"(เกวนชกเบ็น เบ็นชกคืน)"<br>
เกวน: ก็ไหนบอกว่า...<br>
เบ็น: ก็ตอนนี้ไม่ใช่ฮีโร่<br>
เบ็น: ถึงตาโฟรอาร์มสแล้วหล่ะ<br>
"(เบ็นเปลี่ยนร่าง)"<br>
ฮีทบลาสท์: พอดีเลย อยากได้เอเลี่ยนจอมพลังแต่ดันได้ฮีโร่ไวไฟมาแทน<br>
แอคเซลเลอเรท: แหมมันมือขนาดนี้ไม่มีการรอเลยนะ<br>
โรโจ : ฉันจะเอาออมนิทริกซ์ไปให้เจ้านั่น<br>
แอคเซลเลอเรท: นั่นไหน<br>
"(รถถังเล็งที่แอคเซลเลอเรท โรโจยกรถถังขึ้นมา)"<br>
โรโจ: ก็ใช้ได้ แต่เจ้าเท้าไฟนั่นต้องเป็นของฉัน<br>
เกวน: หนีแบบนี้ไม่ได้หรอก<br>
เบ็น: ไม่มีใครบอกอะไรได้ไม่ได้ นี่คือศึกของฉัน นาฬิกาบ้า ๆ ของฉัน<br>
เกวน: แต่เธอก็เป็นญาติบ้า ๆ ของฉัน<br>
อัพเกรด: ออกกำลังบ้างนะ<br>
อัพเกรด: รับรองไม่เจ็บ<br>
"(อัพเกรดสิงร่างโรโจ)"<br>
โรโจ: ออกไปเดี๋ยวนี้<br>
อัพเกรด: โอเค เจ็บก็ได้<br>
โจอี้: "(ทำท่ายอมแพ้)"แหม ไม่รู้อะไรเข้าสิงนะ เราก็เป็นแค่ผู้หญิง<br>
"(โจอี้หยิบปืนขึ้นมา)"<br>
เกวน: เหมือนกัน<br> โหน่งแม่มัน
"(เกวนกระโดดถีบโจอี้)"<br>
Lucky Girl.
พนักงานนำเที่ยวพิพิธภัณฑ์: และตรงนี้คือสำเนาของคัมภีร์อาคามาด้า<br>
พนักงานนำเที่ยวพิพิธภัณฑ์และเกวน: ซึ่งรวบรวมเวทย์มนตร์และพิธีกรรมในปี 1600<br>
พนักงานนำเที่ยวพิพิธภัณฑ์: มาสมัครงานที่นี่ซะเลยสิ<br>
เบ็น: เธอปล่อยให้ยัยมัมมี่กัดเธอได้ไง ยัยนั่นอาจจะมีอายุมากกว่าหนังสือก็ได้<br>
แม็กซ์: สังหรณ์ว่าคงไม่อยู่ในโปรแกรมนะ<br>
แม็กซ์: เกวน หมายถึงลัคกี้เกิร์ล หลบเร็ว!<br>
นักข่าวเธอ: เธอทำได้ยังไงจ๊ะ<br>
เกวน: มันอยู่ที่กึ๋นค่ะ ขอเสียงให้ฮีโร่หน่อย!<br>
แม็กซ์: ปู่เดินทางมาเยอะแล้วแต่เพิ่งเห็นกุ้งคลานเข้าไปในจมูกคนก็คราวนี้แหละ<br>
เสียง: ช่วยด้วยโจวิ่งราว<br>
แม็กซ์: พอแค่นี้แหละ<br>
โจร: ทำไม จะหยุดเรารึไงไอ้เฒ่า<br>
เบ็น: "(กระซิบ)" ที่จริงมีเพื่อนซี้ชี่อไดมอนเฮดช่วยต่างหากล่ะ(เบ็นกดออมนิทริกซ์)<br>
แม็กซ์: เราต้องเอาไปคืนพิพิธภัณฑ์<br>
เกวน: ไม่ยุติธรรม จนกว่าหนู...<br>
เบ็น: ...ลองใช้ก่อน<br>
เกวน: ...ใช้ต่อไป โลกนี้ต้องการคนอย่างลัคกี้เกิร์ล<br>
เบ็น: ขอโทษนะฉันต่างหากทีมีพลัง<br>
เกวน: ก็ใช้แต่ตอนนี้ฉันก็มี
เบ็น: เธอไม่มีพลังซะหน่อยเพราะเหรียญนำโชคนั่นต่างหาก
เกวน: เธอก็เหมือนกันล่ะน่า เป็นเพราะนาฬิกาบ้านั่น<br>
เบ็น: เธออิจฉาเราใช่ไหม
เกวน: เปล่าซะหน่อย<br>
เบ็น: อิจฉาล่ะคูณสิบเลย<br>
ข่าว: มีรายงานประหลาดเกี่ยวกับบ้านผีสิงที่จู่ ๆ ก็มีชีวิตขึ้นมาและขังนักท่องเที่ยวไว้ข้างใน<br>
เบ็นกับเกวน: ปู่ครับ/คะ<br>
แม็กซ์: ไปเดี๋ยวนี้แหละ<br>
เกวน: ไหน ๆ ตอนนี้ก็มีแต่นายที่เป็นฮีโร่แล้ว ขออะไรซักอย่างสิ<br>
เบ็น: อะไร<br>
เกวน: ช่วยบอกหน่อยสิว่าฉันสุดยอด<br>
เบ็น: "(ถอนหายใจ)"เกวน เธอน่ะสุดยอด พอใจรึยัง<br>
เกวน:พอใจแล้ว
เบ็น: ดี เพราะเราจะไม่พูดแบบนี้อีกนะ<br>
เกวน: ไม่จำเป็น<br>
"(เกวนกดเครื่องเล่นเทป)"<br>
เบ็น: โอ้ไม่<br>
เสียงเบ็นในเทป: เกวน เธอน่ะสุดยอด เกวน เธอน่ะสุดยอด "(เบ็นเอาหมอนอุดหู)" เกวน เธอน่ะสุดยอด<br>
A Small Problem.
เกรย์ แมตเตอร์:รอให้ตัวโตกว่านี้ก่อนเหอะ
โฮเวลล์:แล้วนี่มาจากกาแล็กซีไหนเหรอ
</br>เกรย์ แมตเตอร์:จะว่าไป ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ
หัวหน้ากลุ่มอัศวินอมตะ:เราเซ็งเต็มทีแล้วกับอีรูปถ่ายมัว ๆ เบลอ ๆของคุณที่อ้างว่าเป็นยูเอฟโอ
เกรย์ แมตเตอร์:นี่ไม่ใช่แผนของเบ็น แต่เป็นแผนของเกรย์แมตเตอร์ต่างหาก
Secrets.
ฮีทบลาสท์: มาเจอกับคนที่ไฟแรงเท่ากันหน่อย
"(หุ่นล้อมฮีทบลาสท์)"
ฮีทบลาสท์: เวรกรรม ไม่ได้หมายถึงให้รุมแบบนี้
วิวแก็กซ์์:ออมนิทริกซ์ดันมาตกอยู่ในกำมือเด็กกะโปโลตัวกะเปี๊ยกเนี่ยนะ
ฤดูกาลที่ 2.
Truth.
เกรย์แมตเตอร์: เกรย์แมตเตอร์! ฉันบอกว่ากล้ามโต ไม่ใช่สมองโต<br>
The Big Tick.
แคนนอนโบลด์ : เป็นตัวอะไรก็ได้แต่ไม่ใช่ไอ้เจ้ากะปุ๊กลุ๊กเนี่ย
เหล่าผู้บูชาเอเลี่ยนเห็บยักษ์:ฮ้าไฮ้ ฮ้าไฮ้ ฮ้าไฮ้
Framed.
เบ็น: ถ้าเขาเป็นอัพเกรด ฉันก็ต้องอัพเกรดกว่า<br>
"(เบ็นเปลี่ยนร่าง)"<br>
เกวน: ไวลด์มัทท์เนี่ยนะ!<br>
เควิน: ฉันเปลี่ยนกลับไม่ได้ เป็นความผิดของแก!<br>
โฟร์อาร์มส: วันนี้มีอะไรบ้างที่แกไม่โบ้ยให้ฉันเนี่ย<br>
Gwen 10.
เบ็น : ไม่รู้อะไรแย่กว่ากัน ระหว่างไม่มีนาฬิกาเเล้วกับการเห็นเธอใช้ได้ดีกว่า<br>
แม็กซ์ : ตัวเตออะไรล่ะ หลานสาวผมต่างหาก
Grudge Match.
เควิน: เป็นไงบ้างนายม่องเท่ง
ไดมอนด์เฮด: ไดมอนด์เฮดต่างหาก
เควิน: ตอนนี้ฉันมีพลังทั้ง 10 อย่างของนายรวมกันพลังของฉัน ไม่มีใครหยุดเควินอีเลฟเว่นได้หรอก
"(เควินยิงคริสตัลใส่ไดมอนด์เฮด ไดมอนด์เฮดหยิบมันบี้จนแตก)
ไดมอนด์เฮด: แต่นายมีพลังเพียง 10% ของเอเลี่ยนแต่ละตัว
เควิน: เป็นไงคร้าบ ขาใหญ่คร้าบ
เบ็น: เสี่ยวสะเหร่อชะมัด
The Galactic Enforcers.
วอลแคนัส: เททรามานด์เรอะ ดาวนี่มันรวมสวะจริง ๆ
ไทนี่: ไง จอมพลังอย่างนายทำไมมาจมปลักอยู่ที่ดาวนี่หล่ะ มาร่วมมือกันหน่อยมั้ยหล่ะ
"(สัญญาณหมดพลังงานของออมนิทริกซ์)"
โฟร์อาร์มส: เสียงระฆังช่วยไว้พอดี
"(เปลี่ยนกลับเป็นเบ็น)"
ไทนี่: อ้าว ไหงตัวหดเหลือแค่เนี้ย
เบ็น: พบกับ อุลตร้าเบ็น!
"(เบ็นเดิน แล้วสะดุด)"
เบ็น: เอ่อ มุขหน่ะครับ
เกวน: จริงเหรอที่นายบอกว่าอยู่กับยอดทีมน่ะ<br>
เบ็น: จะบ้าเรอะ พวกนั้นหน่ะติ๊งต๊องจะตาย อยู่กับเธอกะปู่มันส์กว่ากันเยอะ<br>
Camp Fear.
เกวน: เด็กคนนี้ชื่อกิลเบิร์ท
เบ็น: รู้ได้ไง
เกวน: ญาณวิเศษ
แม็กซ์: เอ้อ ใช้ญาณวิเศษกับป้ายชื่อเนี่ยนะ
Ultimate Weapon.
เกรย์แมตเตอร์: แปลงเป็นแคนนอนโบลท์และบุกเข้ามามันส์กว่ากันเยอะ<br>
เกวน: ถ้าให้ปู่กลับเป็นแบบเดิมได้ ฉันขอยอมกินแมงกุ๊ดจี่ให้หมดโลกเลย<br>
แม็กซ์: แหม กลับไปกินต้มส้มแมงกุ๊ดจี่กันเถอะ<br>
เกวน: ไม่เอาสติงก์ฟลายแอร์ไลน์อีกนะ<br>
Ghostfreaked Out.
แม็กซ์: มีคลื่นสเปคตรัมอยู่ตรงหัวมุม
เบ็น: ขอสวมชุดออกรบก่อน
โกสต์ฟรีคในร่างเกวน:ฮ่า ๆ อีกไม่นานหากแกยังไม่ยอมแพ้ ญาติของแกก็จะดิ่งพสุธาลงไปเดี๋ยวนี้แหละ
Dr.Animo and the Mutan Ray.
เกวน:นั่นมันสติงอาร์มส
Back With Vengeance.
เกวน: ไม่อยากพูดคำนี้เลย แต่อยากเห็นหน้าสะเหร่อเดิม ๆ มากกว่า
เควิน: ขอบคุณสำหรับคำแนะนำอาจารย์ แล้วเมื่อไหร่หมัดข้าจะได้รวมตัวกับหน้ามันซะที<br>
เควิน: ฟังให้ดีนะไอ้วิวก๊อก! ข้าไม่ได้สนใจไอ้นาฬิกาบ้านั่น ขอให้ได้แก้แค้นมันเป็นพอ<br>
วิวแก็กซ์: ข้าน่าจะใช้ประโยชน์จากแกได้
เควิน: คิดเหมือนกับเปี๊ยบเลยพ่อรูปหล่อ
"(ฮีทบลาสท์โบกมือให้นักท่องเที่ยว)"
เกวน: ไม่รู้จักค่ะ!
"(เควินฉีกหลังคากระเช้า)"
เควิน: แต่เรารู้จัก
เกวน: ฉันซึ้งใจมากที่เธอได้ยินพูดแบบนี้และเพราะเธอช่วยฉันไว้ ฉันอยากตอบแทนเธอ
เบ็น: จะมากอดขอบคุณฉันละสิ ไม่เอาหรอก
เกวน: "(หยิบออมนิทริกซ์ออกมา)" งั้นฉันเก็บไว้เองก็ได้
ฤดูกาลที่ 3.
Midnight Madness.
เกวน: จอมมายาซับลิมิโน่ เจ้าพ่อแห่งการสะกดจิต วันสุดท้าย เจ๋งจังเลย ไปดูกันเถอะ
เบ็น: เออ วันนี้ถ้าดูไม่ทันคงเสียใจจนตาย"(ขว้างขวดน้ำทิ้ง)"
"(ซับลิมิโน่ก็ออกมาพูดขออาสาสมัครขึ้นมาทดสอบสะกดจิตบนเวที)"
เบ็น: โธ่...อย่ามาบ้านะ มีแต่พวกสมองครึ่งเดียวเท่านั้นแหละที่จะโดนสะกดจิต
เกวน: นี่!มีอาสาอีกคนหนึ่งค่ะ"(พูดแล้วจับแขนเบ็นชูขึ้น)"
เบ็น: ฉันหรอ"(กระชากแขนออก)"ฝันไปเถอะ!
เกวน: กลัวอะไรหรือ หรือกลัวตัวเองจะมีสมองครึ่งเดียว
เกวน: ฮึๆๆๆได้ฤกษ์เก็บข้อมูลแบล็กเมล์แล้ว
Ben 10,000.
"(แคนนอลโบลท์(เบ็นเด็ก)พูดกับโฟอาร์ม(เบ็นผู้ใหญ่))"
แคนนอลโบลท์: มันอาจจะรู้ลีลาของยอดมนุษย์ทุกตัวแต่มันอาจจะไม่รู้ลีลาของ เบ็น เท็นนีย์สัน หวังว่า20ปีมาเนี่ย นายคงยังไม่ลืมนะ
" (โฟอาร์มชะงักเล็กน้อยและหันมา ตามด้วยเสียงระเบิด วิวแก็กซ์ปรากฏตัว)"
วิวแก็กซ์: แกตายแน่ ทั้งคู่เลย
"(เบ็น(ผู้ใหญ่)กลับคืนร่างเดิมพร้อมถือโฮเวอร์บอร์ด)"
<br>เบ็น(ผู้ใหญ่): คงต้องใช้ลีลาแบบนายซะแล้ว
เบ็น: บอกหน่อยสิ ทำยังไงถึงจะไม่ต้องกลับเป็นเบ็นอีก
เบ็น(ผู้ใหญ่): เชื่อชั้นเถอะ เป็นเบ็นหน่ะดีที่สุดแล้ว
A Change of Face.
เบ็น: สะเหร่อสุดๆเลย
เกวน: ใช่..และตอนนี้นายก็เหมือนนักบุญสะเหร่อเลย
ชามแคสเตอร์ในร่างเกวน : ไม่ต้องห่วงเบ็น ฉันดูแลญาติเธอเอง แล้วก็นาฬิกานั่นด้วย
เบ็น:ฉันรู้ทันหรอกน่า ยัยแม่มด
<br>ชามแคสเตอร์ในร่างเกวน: (ทำหน้าโกรธ)บังอาจมาเรียกฉันว่าแม่มดให้อภัยไม่ได้
<br>เบ็น: (ชามแคสเตอร์ในร่างเกวนจับขาเบ็นกระชากให้หกล้ม)นี่เธอเกิดของขึ้นอะไรขึ้นมาเนี่ย
<br>ปู่แมกซ์: นี่เธอ2คนเล่นบ้าอะไรกัน
ชามแคสเตอร์: ถูกมัดกับเสากระโดงเรือแล้วยังปากดีอีก อีกอย่าง กับข้าวฝีมือลุงห่วยมาก
<br>ปู่แมกซ์: ฮ้า จริงเหรอ
เกวน:อยากออกจากร่างตัวเองนักใช่มั้ย(เกวนกระโดดถีบชามแคสเตอร์)
ชามแคสเตอร์:อั่ก
Merry Christmas.
เอคเซลลาเร้ท: อืม..เป็ปเปอร์มินท์
เบ็น: (เบ็นเปลี่ยนร่างเป็นโฟรอาร์ม)คริสต์มาสปีนี้ขอแขนเพิ่มสองข้าง!
เกรย์แมตเตอร์: บางครั้งอะไรมันก็ไม่เป็นไปตามแผน
Benwolf.
เบ็น (ในร่างเยนาดูชี่): อย่างนี้ต้องแปลงเป็นเอคเซลลาวูลฟ์ "(จับข้อมือ)" อ้าว ออมนิทริกซ์หายไปไหน
เวส: ภูเขาไฟที่นี่ดับมาเป็นล้านๆปีแล้ว "(แสงสีแดง)"
เบ็นวูลฟ์: งั้นนั่นคงไม่ใช่ลาวาจริงหน่ะสิ "(ลาวาไหลมา)"
Game Over.
"(เบ็นจับหุ่นโยนออกไป)"
อัพเกรด: ซาโยนาระเน้อ
Super Alien Hero Buddy Adventures.
เบ็น : งานนี้ต้องมีคนโดนฉีกเป็นชิ้นๆแน่
เด็ก: ขอบคุณ แอนดี้ บัดดี้
โฟร์อาร์ม: ฉันชื่อ โฟร์อาร์ม ไม่ใช่ แอนดี้ บัดดี้
Under Wraps.
เบ็น:จะสู้กับมัมมี่ ก็ต้องใช้มัมมี่
The Return.
"(ดร.วิคเตอร์เดินออกไป)"
นักวิทยาศาสตร์: "(พูดถึงดร.วิคเตอร์)"พรีเซนต์ได้ยอดเยี่ยม แต่มนุษยสัมพันธ์แย่ไปหน่อย เพราะอย่างนั้นคุณถึงจ้างเขามา
ดร.ชูแมน: อ้าว ผมนึกว่าคุณเป็นคนจ้างเขามาซะอีก
โกสท์ฟรีค:(กำลังรวมตัว) อ้า ฟื้นคืนฃีพ
Be Afraid of the Dark.
เกวน : (พูดกับเกรย์แมตเตอร์) ไม่ต้องมาเช็คเลยว่าเรายังอยู่ดีรึเปล่า
<br>เกรย์ แมตเตอร์ : ถ้ารู้เรื่องนี้แล้วเดี๋ยวจะต้องให้จอมพลังอย่างเราไปช่วยแน่
<br>เกวน : เดี๋ยวนี้เกรย์แมตเตอร์เป็นจอมพลังแล้วเรอะ
อัปเกรด: ขอบคุณที่บินกับอัปเกรดแอร์ หวัดดีคร้าบ
เกวน : อาร์เพนเดอจาร์ ริกตอเรีย!
โกสท์ฟรีค:แม่หนูนี่ ไม่ได้เจอกันตั้งนานได้วิชาใหม่มาเชียว
เกวน : (พูดกับมัมมี่) นี่แกไม่รู้จักคำว่าส่วนตัวรึไง
ฤดูกาลที่ 4.
Divided We Stand.
</br>ดิตโต้:โอ๊ะโอว
Don't Drink the Water.
เกวน : วัยเด็กขึ้นก่อนวัยทองว่ะ
Ready to Rumble.
ดิตโต้:คิดเหมือนกันรึเปล่าึ
</br>ดิตโต้(ตัวลูกแบบ):แน่นอน
Ben vs. the Negative 10 (Part 1).
แม็กซ์:ถ้าจำไม่ผิด ก็ต้องเป็นเขารัชมอร์นั่นแหละ
ภาพยนตร์.
Secret of the Omnitrix.
เกวน : เด็ก ๆ ส่วนใหญ่ตอนปิดเทอมนี่ ได้ไปเดินห้างหรือไปเที่ยวสวนสนุกกันนิคะปู่ แล้วนี่ไหงต้องมาติดแหง่กกับพวกผู้ร้ายสติเฟื่องด้วยล่ะนี่<br>
ปู่ : เอ่อ อยู่นอกโปรแกรมน่ะ<br>
เกวน: ขนาดแปรงสีฟันคาปาก เบ็นยังหามันไม่เจอเลย<br>
เบ็น: นี่!<br>
เกวน: (คำท่าป้องปาก) ล้อเล่นหน่ะ เขาเคยแปรงฟันซะที่ไหน<br>
เทแทร็กซ์: จะให้พวกเขาเห็นมนุษย์โลกไม่ได้<br>
เกวน: มนุษย์โลกถูกรังเกีจยขนาดนี้เชียวเหรอ<br>
เทแทร็กซ์: อันที่จริงพวกเขาชอบมาก ในฐานะของอร่อย<br>
เกวน: พี่เมือกน่ารักที่สุดเลย<br>
ไมแอกซ์: นายเอาไปใช้ทำอะไรเนี่ย เปิดกระป๋อง งัดประตู<br>
เกวน: รู้ได้ไงเนี่ย<br>
"(เบ็นเปิดประตูกระสวยแล้วกระโดดเข้าไป มองแผงควบคุม)"<br>
เบ็น: สำหรับสัตว์ต่างดาวตัวไหนกันเนี่ย อ้อ กลูโต<br>
แคนนอนโบลท์: กลิ้งมหากาฬ<br>
เบ็น : อ้าว นึกว่าปิดตายซะอีก<br>
แอซมัท์ : ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย<br>
"(แอซมัทส์ประกอบออมนิทริกซ์)"<br>
เบ็น : เอเลี่ยนกลับมาลุยแล้ว<br>
แอซมัท : ถ้าจะเอาใหญ่ ๆ ต้องอันนี้<br>
เกวน : นี่แหละ พี่บิ๊กของจริง<br>
เวย์บิ๊ก : เฮ้ ดูตัวเราเซ่ ไม่ใช่บิ๊กธรรมดา นี่มันต้องเวย์บิ๊ก<br>
"(เวย์บิ๊กจับวิวแก็กซ์ขึ้นมา)"<br>
วิวแก็กซ์ : ปล่อยข้านะ ไม่งั้นแกจะเสียใจไปอีกนาน<br>
"(วิวแก็กซ์เอาเล็บจิก)"<br>
เวย์บิ๊ก : อ๊าก... (เจ๊บ) ฉันทนไม่ไหวแล้ว ไปให้ไกล ๆ หูไกลตาเลย<br>
"(เวย์บิ๊กโยนวิวแก็กซ์ออกจากดาวซีนอน)"<br>
เบ็น: นี่จะไม่บอกถึงวิธีใช้ออมนิทริกซ์เลยรึไง<br>
แอซมัท: ทำไม่มีลองหาเองหล่ะ จะได้ดูเป็นฮีโร่ไง<br>
เบ็น: "(หยุดคิด)" ไม่ดีกว่า<br>
แอซมัท: ชักชอบหมอนี่แล้วสิ "(ปิดประตูยานใส่หน้าเบ็น)"<br>
Race Against Time.
เกว็น: ตายหล่ะ เราต้องไปถึงโรงเรียนภายใน 10 นาที<br>
ครูใหญ่ไวท์: ไปรถครูก็ได้ แต่ส่งหลังโรงเรียนนะ เดี๋ยวคนคิดว่าเป็นเด็กเส้น<br>
|
1962
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1962
|
ความสุข
|
คำว่า ความสุข ใช้ในบริบทของสภาวะทางจิตใจหรืออารมณ์ รวมถึงอารมณ์เชิงบวกหรือที่น่าพอใจ ตั้งแต่ความพอใจไปจนถึงความปิติยินดีอย่างสุดซึ้ง นอกจากนี้ยังใช้ในบริบทของความพึงพอใจในชีวิต ความเป็นอยู่ที่ดีในเชิงอัตวิสัย ความสุข ความเจริญรุ่งเรือง และความเป็นอยู่ที่ดี
|
1969
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1969
|
พระราชธรรมนิเทศ (พยอม กัลยาโณ)
|
พระราชธรรมนิเทศ มีนามเดิมว่า พยอม จั่นเพชร ฉายา กลฺยาโณ เป็นพระราชาคณะ นักเทศน์ และนักสังคมสงเคราะห์ชาวนนทบุรี ผู้ก่อตั้งมูลนิธิสวนแก้ว
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
พระราชธรรมนิเทศ (พยอม กัลยาโณ)
|
1970
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1970
|
สตาร์ วอร์ส
|
สตาร์ วอร์ส (อังกฤษ: Star Wars) เป็นสื่อแฟรนไชส์แนวมหากาพย์บันเทิงคดีอวกาศ สร้างโดยจอร์จ ลูคัส ซึ่งเริ่มต้นจากภาพยนตร์เมื่อปี ค.ศ. 1977 และกลายเป็นปรากฏการณ์วัฒนธรรมประชานิยมที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วโลก
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 1 : ภัยซ่อนเร้น.
โยดา: ความกลัวเป็นหนทางสู่ด้านมืด ความกลัวทำให้โกรธ โกรธทำให้เกลียด เกลียดทำให้เกิดทุกข์<br>
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 2 : กองทัพโคลนส์จู่โจม.
เมซ วินดู : เราเป็นผู้พิทักษ์ความสงบไม่ใช่ทหาร
แพดเม่ อมิดาลา : ครูทุกคนมักจะรู้ข้อเสียของเรา มากกว่าที่เราอยากให้มันเป็น
w:อนาคิน สกายวอลค์เกอร์: ข้าไม่ชอบทราย...มันร่วนและหยาบทำให้ผิวหนังแสบ และมันก็เข้าไปทุกที่
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 3 : ซิธชำระแค้น.
โอบี-วัน เคโนบี: เจ้าคือผู้ถูกเลือก! เจ้าควรทำลายล้างพวกซิธ ไม่ใช่เข้าร่วม นำสมดุลมาสู่พลัง ไม่ใช่ทิ้งไว้ในความมืด<br>
ดาร์ธเวเดอร์: "(ตะโกน)(เสียงชาคริต)" ข้าเกลียดท่าน!<br>
โอบี-วัน เคโนบี: เจ้าเคยเป็นน้องชายข้าอนาคิน ข้ารักเจ้า!<br>
เมซ วินดู:เจ้าได้เข้าอยู่ในสภา แต่เราไม่หยิบยื่นตำแหน่งอาจารย์ให้หรอกนะ<br>
อนาคิน:อะไรนะ? ทำอย่างนี้ได้ไง นี่มันมากเกินไปแล้ว มันไม่ยุติธรรม เป็นไปได้ไงที่อยู่ในสภา แต่จะไม่ได้เป็นอาจารย์<br>
เมซ วินดู:นั่งลงซะ หนุ่มสกายวอล์คเกอร์<br>
อนาคิน:โปรดอภัยด้วยอาจารย์<br>
โยดา: นิมิตแจ้งเหตุ นิมิตแจ้งเหตุ ... ภาพที่เจ้าได้เห็น... <br>
อนาคิน: ความเจ็บปวด ทรมาน ความตาย<br>
โยดา: เจ้าพูดถึงตัวเจ้าเอง หรือคนที่รู้จัก<br>
อนาคิน: คนรู้จัก<br>
โยดา: คนใกล้ชิด...<br>
อนาคิน: ใช่<br>
โยดา: เจ้า จะต้องระวัง เมื่อเจ้าล่วงรู้อนาคตอนาคิน กลัวการสูญเสียเป็นหนทางสู่ด้านมืด<br>
อนาคิน: ข้าจะไม่ยอมให้มันเป็นจริง อาจารย์โยดา<br>
โยดา: จงเป็นสุขด้วยผู้ที่อยู่รอบข้าง แล้วเปลี่ยนเป็นพลัง จงอย่าคร่ำครวญ อย่าห่วงหา การยึดติดนำไปสู่ริษยา นั่นคือเงามืด แห่งความโลภ<br>
อนาคิน: ข้าควรทำอย่างไรอาจารย์โยดา <br>
โยดา: จงฝึกตัวเอง ให้ปล่อยวางจากทุกอย่างที่เจ้ากลัวสูญเสีย...<br>
พัลพาทีน:เจ้าเคยได้ยินโศกนาฏกรรมของดาร์ธเพลกัสผู้ปราดเปรื่องมั้ย?<br>
อนาคิน: ไม่เคย<br>
พัลพาทีน:ก็ว่าอย่างนั้น มันไม่ใช่เรื่องที่เจไดจะเล่าให้เจ้าฟัง เป็นตำนานของพวกซิธ ดาร์ธเพลกัสเป็นดาร์คลอร์ดแห่งพวกซิธ เปี่ยมด้วยอำนาจและอัจฉริยะ เขาสามารถใช้พลังชักจูงพวกมิดิคลอเรียน เพื่อสร้าง...ชีวิต เขามีความรู้ทางด้านมืดเป็นอย่างดี เขาเคยชุบชีวิตคนที่ห่วงใยให้ฟื้น...จากความตาย<br>
อนาคิน:เขาทำให้คนฟื้น จากความตายได้จริงเหรอ?<br>
พัลพาทีน:ด้านมืดของพลังนั้นเป็นหนทางสู่ความสามารถอีกมากหมายหลายอย่าง ที่บางคนเห็นว่าผิดธรรมชาติ<br>
อนาคิน:แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเขา?<br>
พัลพาทีน:เขามีอำนาจแกร่งกล้ายิ่ง สิ่งเดียวเท่านั้นที่เขากลัวก็คือ การสูญเสียอำนาจซึ่ง...ท้ายที่สุดแล้วเขาก็เสียมัน ช่างโชคร้ายจริง ๆ เขาสอนทุกสิ่งทุกอย่างที่เขารู้ให้ลูกศิษย์ แล้วลูกศิษย์เขาก็สังหารเขาตอนหลับ เขาชุบชีวิต...ให้กับคนอื่นได้ แต่ชุบให้ตัวเองไม่ได้<br>
อนาคิน:เป็นไปได้ไหมที่จะเรียนรู้พลังนี้<br>
พัลพาทีน:ไม่ได้จากเจได<br>
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 4 : ความหวังใหม่.
เบ็น: "(หันมาหาลุค)" พลังจะสถิตอยู่กับเธอ...ตลอดไป<br>
ดาร์ธเวเดอร์ : เราเจอกันอีกแล้วโอบีวัน ตอนนี้วัฏจักรสมบูรณ์แล้ว ตอนจากมาข้าเป็นศิษย์ แต่ตอนนี้ข้าคืออาจารย์<br>
เบ็น: เป็นได้แค่อาจารย์แห่งความชั่วเท่านั้นดาร์ธ<br>
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 5 : ดิ เอ็มไพร์ สไตรค์ แบ็ค.
ดาร์ธ เวเดอร์ : โอบีวันไม่เคยบอกความจริงแก่เจ้าว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อของเจ้า<br>
ลุค สกายวอล์คเกอร์: บอกสิ เขาบอกว่าแกฆ่าเขา <br>
ดาร์ธ เวเดอร์ : ไม่ ลุค ข้า คือพ่อของเจ้า I am your father !<br>
ลุค สกายวอล์คเกอร์: ไม่! มันไม่จริง เป็นไปไม่ได้<br>
ดาร์ธ เวเดอร์ : ใช้ความรู้สึกสิ! แล้วเจ้าจะรู้ว่ามันเป็นความจริง<br>
ลุค สกายวอล์คเกอร์: ไม่...!!!<br>
สตาร์ วอร์ส เอพพิโซด 6 : รีเทิร์น ออฟ เดอะ เจได.
หลังจากลุค สกายวอล์คเกอร์สู้กับดาร์ธ เวเดอร์และตัดมือของดาร์ธเวเดอร์ไปข้างหนึ่ง<br><br>
จักรพรรดิ: ดี...ตอนนี้ฆ่าพ่อเจ้าซะ! เรียนรู้วิถีแห่งด้านมืด แล้วมายืนเคียงข้างข้า แทนพ่อเจ้า!<br>
ลุค สกายวอล์คเกอร์: ไม่..ไม่มีวัน ข้าจะไม่หันสู่ด้านมืด. ข้าเป็นเจไดเหมือนกับพ่อของข้าเมื่อกาลก่อน.<br>
จักรพรรดิ: 'งั้นก็ได้...เจได!
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
สตาร์ วอร์ส
|
1974
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1974
|
ความรัก
|
ความรัก เป็นความรู้สึก สภาพและเจตคติต่าง ๆ ซึ่งมีตั้งแต่ความชอบ ระหว่างบุคคลหมายถึงอารมณ์การดึงดูดและความผูกพัน (attachment) ส่วนบุคคลอย่างแรงกล้า ในบริบททางปรัชญา ความรักเป็นคุณธรรมแสดงออกซึ่งความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ และความเสน่หาทั้งหมดของมนุษย์
|
1984
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1984
|
ปิออตร์ อิลิช ไชคอฟสกี
|
ปิออตร์ อิลิช ไชคอฟสกี (รัสเซีย: Пётр Ильи́ч Чайко́вский; 7 พฤษภาคม ค.ศ. 1840 - 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1893) เป็นนักประพันธ์เพลงชาวรัสเซียในช่วงปลายยุคโรแมนติก ซึ่งผลงานบางชิ้นของเขาเป็นหนึ่งในเพลงที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในละครคลาสสิก เขาเป็นนักแต่งเพลงชาวรัสเซียคนแรกที่ดนตรีสร้างความประทับใจไม่รู้ลืมในระดับสากล โดยได้รับการสนับสนุนจากการปรากฏตัวของเขาในฐานะวาทยกรรับเชิญในยุโรปและสหรัฐ
|
1986
|
5166
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1986
|
ปาโบล ปีกัสโซ
|
ปาโบล ปีกัสโซ (Pablo Picasso) จิตรกรชาวสเปน เป็นบุคคลที่นิตยสาร TIME ยกให้เป็นบุคคลที่มีพรสวรรค์ในการสร้างสรรค์มากที่สุดในคริสต์ศตวรรษที่ 20
คำคม.
จุดประสงค์ของศิลปะคือการล้างฝุ่นของชีวิตในแต่ละวันออกจากจิตวิญญาณของเรา
ฉันชอบที่จะใช้ชีวิตอยู่แบบคนจน ที่มีเงินมาก
การปฏิบัติคือรากฐานสำคัญสู่ความสำเร็จ
ฉันมักจะทำที่ในสิ่งฉันไม่สามารถทำได้ เพื่อจะได้เรียนรู้วิธีที่จะทำมัน
ความรักคือสิ่งที่สร้างความสดชื่นที่ดีที่สุดของชีวิต
ในชีวิตคุณ งานคือสิ่งยั่วยวนใจสูงสุด
คนอื่น ๆ มองเห็นสิ่งที่เป็นอยู่และถาม ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ฉันเห็นในสิ่งที่จะเป็นและถาม ทำไมจะไม่ใช่
ในชีวิตคุณ งานคือสิ่งยั่วยวนใจสูงสุด
ให้โยนไปเป็นงานของวันพรุ่งนี้ เฉพาะสิ่งที่จะทำค้างไว้ถ้าคุณต้องตาย
ศัตรูตัวฉกาจของการสร้างสรรค์คือ ความรู้สึก “ดี”
ทุกสิ่งที่คุณสามารถจะจินตนาการได้คือความเป็นจริง
|
1987
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1987
|
เอบราแฮม ลิงคอล์น
|
เอบราแฮม ลิงคอล์น (อังกฤษ: Abraham Lincoln; 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1809 - 15 เมษายน ค.ศ. 1865) ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนที่ 16 เป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องว่า เป็นประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งของสหรัฐ
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
เอบราแฮม ลิงคอล์น
|
1988
|
5562
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1988
|
จอร์จ ลูคัส
|
จอร์จ วอลตัน ลูคัส จูเนียร์ (George Walton Lucas, Jr.) เป็นผู้กำกับภาพยนตร์, ผู้อำนวยการสร้าง และผู้เขียนบทภาพยนตร์ ชาวอเมริกัน
คำคม.
สิ่งที่ทำให้ผมเสียใจ ไม่ใช่สิ่งที่ผมทำไปแล้ว แต่มันคือสิ่งที่ผมยังไม่ได้ทำ
|
1989
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1989
|
เอ็ดเวิร์ด เดอ โบโน
|
เอ็ดเวิร์ด ชาร์ลส์ ฟรานซิส พับลิอุส เดอ โบโน (อังกฤษ: Edward Charles Francis Publius de Bono 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1933 ที่มอลตา – 9 มิถุนายน ค.ศ. 2021) เป็นแพทย์ นักเขียน นักประดิษฐ์ และที่ปรึกษาชาวอังกฤษ เขามีชื่อเสียงในฐานะผู้ริเริ่มคำว่าการคิดนอกกรอบ (ความคิดสร้างสรรค์ที่มีโครงสร้าง) และเป็นผู้เสนอแนวคิดการสอนการคิดอย่างมีจุดมุ่งหมายในโรงเรียน
|
1995
|
5837
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1995
|
วอลท์ ดิสนีย์
|
วอลเตอร์ อีเลียส ดิสนีย์ (Walter Elias Disney) ผู้สร้างผลงานการ์ตูน เป็นผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท วอลท์ ดิสนีย์ เป็นคนสร้างภาพยนตร์การ์ตูนสีเป็นคนแรก และเป็นผู้สร้างสวนสนุกดิสนีย์แลนด์
คำคม.
if we have the courage to pursue them.
ทุกความฝันของเราสามารถเป็นจริง
เพียงแค่เล่ากล้าที่จะไล่ตาม
it cannot be believed.Without personality,
the character may do funny or interesting things,
but unless people are able
to identify themselves with the character,
its actions will seem unreal.
And without personality,
a story cannot ring true to the audience
คาแร็คเตอร์จะดูไม่น่าเชื่อ ถ้าไม่มีบุคลิค ลักษณะนิสัย
คาแร็คเตอร์อาจจะทำอะไรตลก ๆ หรือทำอะไรที่ดูน่าสนใจ
แต่ถ้าหากคนไม่สามารถหาเอกลักษณ์ของคาแร็คเตอร์นั้น
การกระทำของคาแร็คเตอร์จะดูไม่สมจริง
และเมื่อไม่มีบุคลิต เรื่องก็ไม่สามารถสื่อตรงต่อผู้ชม
(เช่น เวลาอ่านการ์ตูนหรือนิยายหลาย ๆ เรื่อง
แล้วเกิดความรู้สึกขัดใจว่าทำไม
คาแร็คเตอร์ตัวนี้ต้องเลือกทำแบบนี้
บางทีดูไม่สมเหตุสมผล เป็นต้น)
You don't have to follow them unless you want to.
On the other hand, watch out!
Don't stick too closely to your favorite subject.
That would keep you from adventuring into other fields.
It's silly to build a wall around your interests.
อาจจะมีกระแสในการอ่าน หรือแม้แต่กระแสวิธีคิด
(...เช่น ต้องอ่านเล่มนี้ บลา ๆ ไม่งั้นไม่แนว...
หรือ ใครไม่ดูหนังเรื่องนี้ เชย ตกยุค...)
เราไม่จำเป็นต้องตาม ถ้าไม่อยาก
แต่ก็ระวังเอาไว้ อย่ายึดติดเฉพาะกับสิ่งที่ตัวเองชอบ
เพราะมันจะเป็นการสร้างกำแพงกันโอกาสในการเรียนรู้สิ่งอื่น ๆ
and work at it until it's done right.
เมื่อพบไอเดียที่ดี ลงมือทำจนกว่าจะสำเร็จ
I make them for the child in all of us,
whether we be six or sixty.
Call the child "innocence".
The worst of us is not without innocence,
although buried deeply it might be.
In my work I try to reach and speak to that innocence,
showing it the fun and joy of living;
showing it that laughter is healthy;
showing it that the human species,
although happily ridiculous at times,
is still reaching for the stars.
ผมไม่ได้สร้างหนังเพื่อ"เด็ก"
แต่เพื่อเด็กที่อยู่ในหัวใจเรา ไม่ว่าเราจะอายุ 6 หรือ 60
ผมเรียกเด็กในหัวใจว่า"ความเดียงสา"
ถึงแม้ในบางคน "ความเดียงสา" จะถูกฝังเอาไว้ลึก ๆ
แต่งานของผม พยายามที่จะค้นหาและพูดคุยกับความเดียงสานั้น
เพื่อเป็นการแสดงถึงความสนุกสนานในชีวิต
การหัวเราะทำให้สุขภาพดี เป็นการแสดงว่าเราคือ"มนุษย์"
dream, diversify and never miss an angle
สูตรของผมอาจจะเป็น "ความฝัน" "ความหลากหลาย"
และไม่พลาดมุมมอง.
ทรัพยากรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราคือ "ความเป็นเด็กในหัวใจ"
Adults are only kids grown up, anyway.
ไร้ชีวิตถ้าหากตั้งเป้าไว้ที่เด็ก
อย่าลืมว่า ผู้ใหญ่ก็เป็นแค่เด็กที่ตัวโตขึ้น
|
1998
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=1998
|
มัลคอม ฟอร์บส
|
มัลคอม สตีเวนสัน ฟอร์ปส (อังกฤษ: Malcolm Stevenson Forbes 19 สิงหาคม ค.ศ. 1917 - 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1990) อดีตบรรณาธิการนิตยสาร "ฟอร์บ" ระหว่างปี 1957 - 1990 เป็นบุตรชายของ บี.ซี.ฟอร์บส ผู้ก่อตั้งนิตยสาร "ฟอร์บ"
|
2000
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2000
|
เอ็ดการ์ เดกาส์
|
แอดการ์ เดอกา (ฝรั่งเศส: Edgar Degas, 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2377 - 27 กันยายน พ.ศ. 2460) เป็นจิตรกร ประติมากร ช่างภาพพิมพ์ และช่างวาด สมัยอิมเพรสชันนิสม์คนสำคัญของประเทศฝรั่งเศสในคริสต์ศตวรรษที่ 19-20 เดอกาเป็นผู้หนึ่งที่มีส่วนก่อตั้งศิลปะแบบอิมเพรสชันนิสม์แต่เดอกามาหันหลังให้และชอบให้เรียกตนเองว่าศิลปินสัจนิยม (Realist) มากกว่า นอกจากนั้นเดอกายังเป็นช่างเขียนแบบ (Draughtsman) ที่มีฝีมือดี ภาพที่เดอกาชอบวาดคือภาพนักเต้นบัลเลต์ ซึ่งเป็นมากกว่าครึ่งของงานเขียนทั้งหมดที่เดอกาทำ
คำคม.
ศิลปะ ไม่ใช่สิ่งที่คุณเห็น แต่มันคือสิ่งที่คุณทำให้คนอื่นเห็น
|
2031
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2031
|
มาร์ก ทเวน
|
มาร์ก ทเวน (อังกฤษ: Mark Twain) เป็น นักเขียน นักบรรยาย และนักเขียนเรื่องขบขัน ชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียง
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
มาร์ก ทเวน
|
2036
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2036
|
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
|
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช เป็นสถาบันอุดมศึกษาของรัฐแบบรับไม่จำนวนจำกัด โดยใช้ระบบการศึกษาทางไกล ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2521 มหาวิทยาลัยจัดการเรียนการสอนในระดับปริญญาตรีแบบมหาวิทยาลัยเปิดโดยรับนักศึกษาไม่จำกัดจำนวน ปัจจุบันมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชเปิดการศึกษาถึงระดับดุษฎีบัณฑิตในบางสาขาวิชา โดยมีการสอบคัดเลือกเพื่อเข้าศึกษา
<table class="metadata plainlinks stub" style="background: transparent;"><tr>
link=
<td>" นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิคำคมได้โดย[ เพิ่มข้อมูล]"</td>
</tr></table>
|
2044
|
4640
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2044
|
มิตร ชัยบัญชา
|
มิตร ชัยบัญชา (28 มกราคม พ.ศ. 2477 - 8 ตุลาคม พ.ศ. 2513) นักแสดงไทยที่มีผลงานในช่วงปี พ.ศ. 2500 - 2513
ตอนเข้าวงการ คุณประทีป โกมลภิส ตั้งคำถามให้จ่าเชษฐ์ตอบ
มิตรได้เข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เข้ารับรางวัลดาราทองขวัญใจมหาชน
เขารู้สึกเป็นหนี้บุญคุณประชาชนทั้งประเทศโดยในวันเทศกาลปีใหม่ มิตร ชัยบัญชาได้ทำ ส.ค.ส. ขึ้นจำนวนมากเพื่อส่งความสุขให้กับแฟนภาพยนตร์ของเขาที่ให้ความเมตตา มีข้อความว่า
มิตร พูดถึงตัวเอง.
มิตรกล่าวไว้ว่า "ชีวิตใหม่ของผม นั้นไม่ได้เริ่มต้นตรงปีใหม่ปีไหนเลย แต่มันเริ่มต้น เมื่อผมเบนเข็มชีวิต เข้ามาหาในวงการธุรกิจ มาเป็นพระเอกหนัง ผมไม่ได้ชื่นชมเท่าไรนัก กับการเป็นพระเอกหนัง เพียงแต่ผมชื่นชอบ เมื่อได้รู้ได้เห็นว่า มีประชาชนคนดูหนัง ยังมีเมตตาปราณีกับผม"
มิตร ชัยบัญชา ประกาศตอนหาเสียงเป็นผู้แทนราษฎร์.
มิตรกล่าวไว้ว่า " ตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ วงการภาพยนตร์ไทยต้องมี สมาคมนักแสดงอาชีพฯ เพื่อคุ้มครองดูแลนักแสดงและผู้ร่วม งานทุกคนในแต่ละบริษัทหนัง ภายใต้กฎหมายเดียวกัน ที่มีสวัสดิการและเงินชดเชยต่าง ๆ ที่ยุติธรรม เหมาะสมกับ อาชีพของศิลปิน ซึ่งถือว่าเป็นอาชีพพิเศษจำเพาะเหมือน กับผู้เชี่ยวชาญในวิชาชีพ ที่ต้องใช้ความสามารถพิเศษ เช่น นักบิน หรือ หมอเฉพาะทาง เป็นต้น "
แต่ปัจจุบันก็ยังไม่มีอะไรเป็นเรื่องเป็นราว
ลางการเสียชีวิต.
เมื่อครั้งที่จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ถึงแก่อสัญกรรม เขาได้กล่าวกับคนใกล้ชิดว่า
ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต 1 ปีเขาได้ไปหาหลวงพ่อท้วม วัดแสนสุข จังหวัดชลบุรี หลวงพ่อท้วมทำนายว่า
เขาถามต่อว่า
หลวงพ่อตอบ
ขณะที่นั่งรถชาญชัยบอกว่า
มิตรตอบว่า
ท่านอื่นพูดถึงมิตร ชัยบัญชา.
มิตรเป็นคนฉุนเฉียวอยู่บ่อย ๆ หลังผิดหวังจากการเลือกตั้ง ส.ส. และถูกคนรักทอดทิ้ง จนกระทั่งหม่อมหลวงอุบล ยุคล ชายา พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการ
พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอนุสรมงคลการได้เปิดเกี่ยวกับการแสดงของมิตรว่า
|
2050
|
5447
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2050
|
ทรูแมน คาโพตี
|
ทรูแมน คาโพตี (30 กันยายน 1924 — 25 สิงหาคม 1984) เป็นนักเขียนชาวอเมริกัน
คำคม.
"All literature is gossip."
- วรรณกรรมทั้งหลายล้วนเป็นเรื่องซุบซิบนินทา
"Good taste is the death of art."
- รสนิยมเลิศหรูคืออวสานแห่งศิลปะ
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ทรูแมน คาโพตี
|
2051
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2051
|
จอร์จ ออร์เวลล์
|
จอร์จ ออร์เวล (25 มิถุนายน ค.ศ. 1903– 21 มกราคม ค.ศ. 1950) เป็นนักเขียนนวนิยาย นักเขียนความเรียง นักข่าว และนักวิจารณ์ชาวอังกฤษ ออร์เวลล์ยังเป็นนักเขียนความเรียงที่มีผู้ชื่นชมมากที่สุดคนหนึ่งในคริสต์ศตวรรษที่ 20 อย่างไรก็ตามเขาเป็นที่รู้จักจากนวนิยายสองเรื่องที่เขาเขียนช่วงท้ายทศวรรษ 1940 ชื่อ "แอนิมัลฟาร์ม" (Animal Farm) ซึ่งเป็นนิยายล้อเลียนการเมือง และ "หนึ่งเก้าแปดสี่" (1984)
|
2055
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2055
|
สมัคร สุนทรเวช
|
สมัคร สุนทรเวช เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 25 ของประเทศไทย อดีตหัวหน้าพรรคพลังประชาชน อดีตผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร และผู้ก่อตั้งพรรคประชากรไทย เกิดที่กรุงเทพมหานคร เป็นนักการเมืองเก่าแก่ ที่มีเสียงพูดและลีลาการพูดเป็นเอกลักษณ์ เคยดำรงตำแหน่งสำคัญมากมาย เช่น รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม (2 สมัย) รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม
|
2058
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2058
|
พระเมธีวชิโรดม (วุฒิชัย วชิรเมธี)
|
พระมหาวุฒิชัย วชิรเมธี หรือที่รู้จักกันดีทั่วไปในนามปากกา "ว.วชิรเมธี" เป็นภิกษุชาวไทย มีชื่อเสียงว่าเป็นพระนักวิชาการ นักคิด นักเขียน และนักบรรยายธรรม
คำสอน.
ความทุกข์ขยายตัวตามระดับความเข้มข้นของความยึดติด
|
2073
|
5228
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2073
|
เอลิเนอร์ โรเซอเวลต์
|
แอนนา เอลิเนอร์ โรเซอเวลต์ (อังกฤษ: Anna Eleanor Roosevelt; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1884 – 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1962) เป็นนักเคลื่อนไหวทางสังคม สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งสหรัฐ และเป็นภริยาของประธานาธิบดี แฟรงกลิน ดี. โรเซอเวลต์
|
2074
|
5959
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2074
|
สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
|
พลเอกหญิง พลเรือเอกหญิง พลอากาศเอกหญิง สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา เจ้าฟ้ามหาจักรีสิรินธร รัฐสีมาคุณากรปิยชาติ สยามบรมราชกุมารี เป็นพระราชธิดา ในพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชสมภพ เมื่อวันเสาร์ที่ 2 เมษายน ค.ศ. 1955 ณ พระที่นั่งอัมพรสถาน พระราชวังดุสิต โดยสมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงวชิรญาณวงศ์ (พระราชอุปัชฌาย์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว) เป็นผู้ถวายพระนามว่า "สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิรินธรเทพรัตนสุดา กิติวัฒนาดุลโสภาคย์"
* เมื่อกาลผ่านมา 10 ปี ความเปลี่ยนแปลงของประเทศมีมากขึ้นอย่างที่เราเห็นได้ชัด ๆ ที่เห็นเป็นตัวเลข อาจจะดูง่าย ๆ เช่น เรื่องเศรษฐกิจ การขยายตัวทางด้านเศรษฐกิจ การเจริญขึ้นของธุรกิจ เป็นต้น ถึงแม้ว่าแหล่งปฏิบัติงานของเราจะอยู่ไกล แต่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะได้รับผลกระทบ ซึ่งไม่ใช่เป็นผลกระทบที่ไม่ดีเสมอไป เป็นผลกระทบทั้งดีและไม่ดี จึงเป็นเหตุให้คิดว่า จะมีอะไรทำเพิ่มเติมในส่วนของเราได้ กับบุคคลในความอารักขาดูแลของเรา คือด้านของความรู้ความสามารถ การศึกษา เมื่อบ้านเมืองเจริญก้าวหน้ามากขึ้นก็เป็นโอกาสให้บุคคลต่าง ๆ ได้สามารถพัฒนาตัวเอง และสร้างฐานะให้ดียิ่งขึ้น บ้านเมือง เหตุการณ์เปิดโอกาสให้มีความก้าวหน้า แต่เราต้องกลับมาย้อนคิดดูว่าบุคคลในความอารักขาของเรานั้น สามารถที่จะพัฒนาก้าวหน้าไปตามโอกาสที่เปิดให้หรือเปล่า ยกตัวอย่าง เช่น ตอนนี้มีการขยายทางด้านการงานขึ้นหลาย ๆ อย่าง หลาย ๆ อาชีพ คนของเราพร้อมหรือยังที่จะสร้างฐานะที่มั่งคง มั่งคั่งขึ้นจากโอกาสหรือตำแหน่งงานที่เปิดขึ้น หรือว่าจะกลายเป็นบุคคลที่ได้รับผลกระทบในทางเสีย คือเสียโอกาสต่าง ๆ ซึ่งมีอยู่เคยอยู่อย่างสงบในหมู่บ้านของตัวเอง ทำงานไป ก๊อก ๆ แกร็ก ๆ ที่ดินต่าง ๆ อาจหลุดมือไป หรือว่าอาจจะมีคนที่เขาอยู่ในระบบที่ใหม่กว่าเข้ามาให้อิทธิพลบางประการ คนของเราพร้อมหรือยัง …..ส่วนนักเรียนอีกส่วนหนึ่งนั้น เราที่ทำงานอยู่ก็คงจะรู้จักเด็กและเห็นได้ชัด ๆ ว่าบุคคล หรือเด็กเหล่านี้ จะเป็นด้วยสติปัญญาและการเตรียมความพร้อมตั้งแต่เล็กมาก็ตาม ฐานะทางเศรษฐกิจหรือว่าฐานะทางการเมืองและสังคมไม่เปิดโอกาสแน่ ๆ ให้เขาได้ไปศึกษาต่อในระดับมัธยม หรืออย่างน้อยในช่วงนี้ไม่ทันกาล ก็อยากให้อะไรกับเขา เป็นส่วนเพิ่มเติมเข้ามา แม้อาจจะเล็กน้อย แต่ก็ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ คือเรื่องของการฝึกฝนให้กระทำอาชีพได้
|
2077
|
5959
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2077
|
อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
|
ร้อยตรี อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีคนที่ 27 ของประเทศไทย
คำกล่าวโดยนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ.
คำปราศรัยหาเสียงเมื่อวันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2547 ที่สนามหญ้าหน้าศาลากลางจังหวัดนครศรีธรรมราช
คำปราศรัยเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2550 ณ ที่ทำการพรรค หลังทราบผลพิพากษาคดียุบพรรคการเมือง พ.ศ. 2549
คำกล่าวต่อสภาผู้แทนราษฎรเมื่อ พ.ศ. 2551
|
2079
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2079
|
สามก๊ก
|
สามก๊ก เป็นวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์ เป็นที่รู้จักและได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง จัดเป็นวรรณกรรมเพชรน้ำเอกของโลก เป็นมรดกทางปัญญาของปราชญ์ชาวตะวันออกที่สุดยอด มีการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 10 ภาษาและมีการตีพิมพ์อย่างแพร่หลายทั่วโลก แต่งขึ้นประมาณในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 14 ยุคสมัยราชวงศ์หยวน บทประพันธ์โดยหลอกว้านจง
ตัวอย่างคำคม.
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
|
2081
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2081
|
รักแห่งสยาม
|
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
รักแห่งสยาม
รักแห่งสยาม เป็นภาพยนตร์ไทยที่ออกฉายเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 2001 กำกับโดย ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล
พูดถึงรักแห่งสยาม.
อนันดา เอเวอริ่งแฮม.
รักแห่งสยาม ผมมองว่าไม่ใช่ภาพยนตร์อาร์ต ดูยาก หรือดีเด่อะไรมาก แต่ความที่มีจุดประสงค์ในการนำเสนอเนื้อหาอย่างชัดเจน ตรงไปตรงมา มีตัวละครที่ตรึงคนดูอยู่
|
2082
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2082
|
พีรพล เอื้ออารียกูล
|
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
พีรพล เอื้ออารียกูล
พีรพล เอื้ออารียกูล พิธีกร นักร้อง ผู้ประกาศข่าว คอลัมนิสต์ ดีเจชาวไทย
ปรัชญา.
- สัมภาษณ์ กับ Hamburger
คำคม.
1. ผู้นำที่รักกีฬาอย่างจริงจัง แล้วนำกีฬาไปต่อยอด
2. ระบบการศึกษา ที่ทำให้คนคิดเป็น ไม่ใช่แค่บ่นเป็น
เมื่อสองสิ่งนี้เกิดขึ้น เราทุกคนได้แต่หวังว่า คำว่า "หมั่นไส้(คนชาติเดียวกัน)" จะถูกลบไปจากพจนานุกรมของคนไทยเสียที!
- แชมป์ เขียนใน คอลัมน์ "เชียร์ หรือ หมั่นไส้ "ภราดร" ดี???" ใน นิตยสาร คู่สร้าง คู่ม
- แชมป์ สัมภาษณ์ กับ นิตยสาร คู่สร้าง คู่ม
- 1 ม.ค. 2550
- สัมภาษณ์ กับ นิตยสาร MTV พ.ย. 2549
- สัมภาษณ์ กับ นิตยสาร front ส.ค. 2548
|
2086
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2086
|
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ
|
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าดิศวรกุมาร กรมพระยาดำรงราชานุภาพ (21 มิถุนายน ค.ศ. 1862 – 1 ธันวาคม ค.ศ. 1943) ทรงเป็นนักประวัติศาสตร์ นักโบราณคดี และข้าราชการชาวไทย ทรงมีชื่อเสียงเป็นอันมากเกี่ยวกับพระนิพนธ์ด้านประวัติศาสตร์และโบราณคดี
|
2103
|
67
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2103
|
ควง อภัยวงศ์
|
พันตรี ควง อภัยวงศ์ นายกรัฐมนตรี 4 สมัย และหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์คนแรก เป็นผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น "นายกฯผู้ร่ำรวยอารมณ์ขัน" มีไหวพริบปฏิญาณในการพูดจาหรือปราศรัยอย่างดีเยี่ยม พร้อมกับเจือด้วยอารมณ์ขัน อีกทั้งเป็นผู้ที่มีความเป็นอยู่อย่างง่าย ๆ เหมือนชาวบ้านทั่วไป จึงเป็นนักการเมืองที่ได้รับความนิยมอย่างมากจากประชาชน
ตัวอย่างคำพูดของนายควง.
(ตอบคำถามของนายทหารญี่ปุ่น ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ที่ นายควงเป็นนายกรัฐมนตรีสมัยแรก หลังจากถูกถามว่า ทำไมไม่รับประทานยาแอสไพรินที่เสรีไทยโปรยลงมา เพราะพวกญี่ปุ่นระแคะระคายว่า นายควงจะให้ความช่วยเหลือเสรีไทยอยู่ลับหลัง)
(พูดถึงการเลือกตั้งทั่วไปเมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2489 ที่นายควงลงแข่งกับนายวิลาศ โอสถานนท์ ซึ่งนายควงเอาชนะไปได้)
(พูดถึงการได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายกรัฐมนตรีหลังวิกฤตการณ์ทางการเมืองหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 และหลังรัฐประหาร 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490)
(พูดถึงในการปราศรัยเลือกตั้ง 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 ซึ่งรัฐบาลขณะนั้นมีพฤติกรรมการโกงกินและโกงการเลือกตั้งสูง)
|
2107
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2107
|
เช เกบารา
|
นายแพทย์เอร์เนสโต เกบารา (Ernesto Guevara) หรือ เช เกวารา (14 มิถุนายน พ.ศ. 2471 - 9 ตุลาคม พ.ศ. 2510) เป็นนักปฏิวัติแนวมาร์กซิสต์ นายแพทย์ นักเขียน ผู้นำนักรบกองโจร นักการทูต และนักทฤษฎีการทหารชาวอาร์เจนตินา และเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่ม 26 กรกฎาคมของฟีเดล กัสโตร ซึ่งเป็นกลุ่มที่ปฏิวัติประเทศคิวบาเมื่อปี พ.ศ. 2502
|
2109
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2109
|
ผจญภัยล่าโจรสลัดสุดขอบโลก
|
ผจญภัยล่าโจรสลัดสุดขอบโลก (อังกฤษ: Pirates of the Caribbean: At World's End) เป็นภาพยนตร์ไตรภาคกำกับโดยกอร์ เวอร์บินสกี นำแสดงโดยจอห์นนี เดปป์, ออร์แลนโด บลูม, โจว เหวินฟะ, เจฟฟรี่ย์ รัช และ คีร์รา ไนท์ลีย์
|
2115
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2115
|
มาริโอ้ เมาเร่อ
|
มาริโอ้ เมาเร่อ (4 ธันวาคม พ.ศ. 2531) เป็นนักแสดงลูกครึ่งเยอรมัน-จีน และยังเป็นนักร้องสไตล์ฮิปฮอป
เกี่ยวกับตัวเอง.
สเก็ตบอร์ด.
โอ้ชอบเล่นสเก็ตบอร์ด รู้สึกชอบในสไตร์การแต่งตัวแบบเด็กสเก็ต ก็เลยให้แม่ซื้อมาให้เล่น และก็ลองหัดเล่นเอง โอ้เจ็บเยอะเลย ก็เคยล้มแล้วก็ปวดก้นกบ บางวันถึงกับนอนหงายไม่ได้ต้องนอนคว่ำหรือนอนตะแคง ถึงการเล่นเสก็ตบอร์ดจะเจ็บตัวแต่ก็ไม่ท้อ
ฮิปฮอป.
สิ่งที่บอกความเป็นตัวตนของโอ้อย่างชัดเจนที่สุด ก็เห็นจะเป็นเพลงฮิปฮอป การแต่งตัวแบบฮิปฮอป เพราะโอ้ชอบอะไรทุกอย่างที่เกี่ยวกับฮิปฮอป จึงเลือกทำอัลบั้มเพลงในแนวนี้
ลูกทุ่ง โอ้ชอบฟังเพลงแบบแนวพี่เป่าสายัน
พูดเกี่ยวกับการร้องเพลงของตนเอง.
ถ้าให้ผมร้องเพลงคลอไปกับคนอื่นน่ะก็พอไหว แต่ถ้าให้ร้องเป็นจริงเป็นจังคนเดียวคงไม่ได้ ของผมจะเป็นพวกร้องแร็พเนื้อภาษาอังกฤษมากกว่า เพราะเป็นคนเนื้อเสียงไม่ดีเลย คนที่ได้ฟังเสียงร้องของผมแล้วจะรู้เลย ว่าใช้ไม่ได้แย่มากๆ ซึ่งเรื่องนี้ผมรู้ตัวเองดี ไม่ต้องมีใครมาบอกผมก็รู้ตัว เลยไม่คิดที่จะเอาดีด้วยการเป็นนักร้องอย่างแน่นอน ขอทำงานเป็นนักแสดงดีกว่า
ให้ความเห็น.
พูดเกี่ยวกับไฮไฟฟ์.
ผมรู้จักนะ แต่ไม่ได้เล่นครับ เท่าที่รู้ก็คือเอาไว้ติดต่อกับเพื่อนได้ อย่างบางคนเขาอาจจะไม่ได้ติดต่อหรือไม่มีเวลาไปเจอกับเพื่อน ๆ เขาก็สามารถไปดูรูปแล้วก็ทิ้งข้อความต่าง ๆ เพื่อฝากความคิดถึงไปยังเพื่อนได้ แต่ข้อเสียก็คือ บางทีถ้าเราเอารูปส่วนตัวไปโพสต์ มันก็อาจจะทำให้ภาพของเราหลุดไปได้ ที่สำคัญคือ ผมมองว่ามันทำให้เด็ก ๆ ขาดความสนใจในการเรียนนะ เพราะเท่าที่เห็นเพื่อน ๆ หลายคนจะเสียเวลาไปกับการเล่น hi5 วันละหลาย ๆ ชั่วโมง ผมก็อยากฝากไปถึงเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนว่า ควรเล่นแบบพอเหมาะพอควรและเล่นให้ถูกวิธีด้วย สำหรับเรื่องที่พระสงฆ์มาเล่นอินเทอร์เน็ตนั้น ผมมองว่าทุกคนก็มีสิทธิเล่นนะ เพียงแต่เราควรดูที่วัตถุประสงค์ของท่านมากกว่าเป็นอย่างไร
พูดเกี่ยวกับการแข่งขันฟุตบอลยูโร 2008.
อย่างช่วงนี้บอลยูโรกำลังแรง ส่วนตัวก็เชียร์ประเทศเยอรมนีนะ เนื่องจากเป็นชาติเกิด แต่ไม่คิดที่จะเล่นการพนันไปพร้อมกับการดูบอล เพราะมันมีแต่เจ๊งกับเจ๊ง อีกอย่างในชีวิตนี้ก็ยังไม่เคยเห็นใครที่ได้ดีจากการพนันสักคน
การกอดบุพการี.
ไม่ใช่เรื่องน่าอายดังที่วัยรุ่นส่วนใหญ่คิด การจูงมือแม่ หอมแม่เป็นเรื่องเท่ รู้สึกดี มีความสุข
“รู้สึกว่าถึงเราโตขึ้นแต่เราได้กอดแม่ เหมือนเราได้กำลังใจ ผมฟัดแม่ได้ทั้งวัน เพราะแก้มแม่นุ่มมาก”
|
2116
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2116
|
ระ-ทะ-ทู-อี่ พ่อครัวตัวจี๊ด หัวใจคับโลก
|
ระ-ทะ-ทู-อี่ พ่อครัวตัวจี๊ด หัวใจคับโลก เป็นชื่อภาษาไทยของภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง Ratatouille ผลิตโดย พิกซาร์ และ วอล์ท ดิสนีย์ แอนิเมชัน กำกับภาพยนตร์โดย แบรด เบิร์ด (Brad Bird) ออกฉายในประเทศไทยในวันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 และออกฉายในสหรัฐอเมริกาวันที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2550 ถือเป็นภาพยนตร์แอนิเมชันลำดับที่ 8 ของพิกซาร์ โดยตั้งชื่อตามอาหารของฝรั่งเศส Ratatouille
เรมี่: ไม่อยากจะเชื่อเลย ผมได้เข้ามาดูห้องครัวร้านอาหารชั้นสูง
กุสโตว์: "[กุสโตว์หัวเราะ] เธออ่านตำราฉันแล้ว ไหนมาลองดูซิเธอรู้แค่ไหน บอกซิคนไหนเชฟ
เรมี่: โอว เออ คนนั้น "[ชี้ไปที่สกินเนอร์]"
กุสโตว์: เก่งมาก แล้วใครใหญ่รองจากเขา
เรมี่: เออ ซูเชฟ (sous chef) นั่นผู้ช่วยเชฟ "[ชี้ไปที่ฮอสส์]" เออคือผู้ช่วยที่รับผิดชอบงานในครัวเวลาที่เชฟไม่อยู่ไงล่ะ ซอสซิเย่ร์ (Saucier) รับผิดชอบเรื่องซอสสำคัญมาก เออ เชฟเดอปาร์ตี (Chef de partie) เชฟประจำแผนก เดอมีเชฟเดอปาร์ตี (demi chef de partie) เชฟปรุงเฉพาะอย่าง คอมมี, คอมมี (Commis, commis) กุ๊กมือใหม่ ทุกคนสำคัญ
กุสโตว์: เอ้อ เธอเป็นหนูที่ฉลาดนะ แล้วนั่นคือใคร "[ชี้ไปที่ลิงกวินี่]"
เรมี่: โอว เขาหรอ คนไม่สำคัญ
กุสโตว์: ใช่ว่าไม่สำคัญ เขาเป็นส่วนหนึ่งในครัว
เรมี่: ไม่เขาเป็นเด็กล้างจาน แนว ๆ นั้น มีหน้าที่ล้างจานยกขยะไปเทไม่ทำอาหาร "[ลิงกวินี่ทำหม้อซุปหล่น]"
กุสโตว์: แต่เขาทำได้
เรมี่: เอ่อ...ไม่
กุสโตว์: เธอรู้ได้ยังไง ที่ฉันพูดเสมอคือทุกคนทำอาหารได้
เรมี่: ก็ใช่ ทุกคนทำได้ แต่ไม่ได้แปลว่าทุกคนควรทำ
กุสโตว์: แหมะ มันก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคกับเขานี่ เห็นไหม "[ลิงกวินี่เริ่มใส่เครื่องปรุงลงหม้อซุปมั่ว ๆ]"
เรมี่: เออ เขาทำอะไรน่ะ ไม่! ไม่!!! ไม่! อย่างนี้ก็แย่สิ เขาไม่ เขาไม่ควร เขาจะทำซุปเสียนะ แล้วไม่มีใครสังเกตเลยหรอ นี่ร้านของคุณนะ ทำอะไรสักอย่างสิ
กุสโตว์: ฉันจะทำอะไรได้ ฉันเป็นแค่ภาพในจินตนาการของเธอ
เรมี่: แต่เขาจะทำซุปเสียหาย ต้องบอกใครสักคนว่าเขา... "[เรมี่ล่วงลงไปในอ่างล้างจานในครัว]"
คำสนนทนา.
"[ลิงกวินี่จับเรมี่ใส่ขวดโหล]"
ลิงกวินี่: ทำไงต่อจับได้แล้ว
สกินเนอร์: ฆ่ามัน
ลิงกวินี่: ฆ่าหนู
สกินเนอร์: ฆ่าหนู แต่ไม่ใช่ในครัว จะบ้าเหรอ
"[สกินเนอร์ทำให้ลิงกวินี่เมา]"
สกินเนอร์: นายเคยเลี้ยงหนูไหมล่ะ
ลิงกวินี่: ไม่เคย
สกินเนอร์: นายเคยทำงานในห้องแลปกับหนู
ลิงกวินี่: ไม่เคย
สกินเนอร์: นายอาจเคยอยู่ในห้องสกปรกมา
ลิงกวินี่: ไม่เคย ไม่เค้ย ไม่เคย
สกินเนอร์: นายรู้เกี่ยวกับหนู นายรู้ว่านายรู้
ลิงกวินี่: นายรู้อะไรก็ไม่รู้ อะ หนู อะ หนู เฮ้ ทำไมเขาเรียกอย่างนั้น
สกินเนอร์: เรียกอะไร
ลิงกวินี่: แรททาทูอี มันป็นสตูว์ใช่ไหม ทำไมเขาเรียกแบบนั้น ถ้าตั้งชื่ออาหารต้องตั้งให้ฟังดูน่าอร่อยหน่อย ราทาทุยฟังดูไม่น่ากินเลย ชื่อของมันแปลว่าหนู กับตูดของหนู หนูกับตูดหนูมันฟังดูไม่น่ากินเลย "[ยื่นแก้วไวน์ให้สกินเนอร์]"
สกินเนอร์: "[โมโห]" มันน่าเสียดายมาก "[ทิ้งขวดไวน์ลงถังขยะ]" เพราะตอนนี้ไวน์หมดซะแล้ว
|
2124
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2124
|
เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์
|
เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ (อังกฤษ: The Lord of the Rings) เป็นนิยายแฟนตาซีขนาดยาว ประพันธ์โดยศาสตราจารย์ชาวอังกฤษ เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน เป็นนิยายที่ต่อเนื่องกับนิยายชุดก่อนหน้านี้ของโทลคีน คือ เรื่อง "There and Back Again" หรือที่รู้จักกันดีอีกชื่อหนึ่งว่า "เดอะฮอบบิท" แต่ได้ขยายโครงเรื่องซับซ้อนไปกว่า "เดอะฮอบบิท" มาก โทลคีนแต่งเรื่องนี้ขึ้นในช่วงปี พ.ศ. 2480 - 2492 (ค.ศ. 1937 - 1949) และได้วางจำหน่ายในปี พ.ศ. 2497-2499 (ค.ศ.1955-1957) นิยายเรื่องนี้ได้แปลไปเป็นภาษาต่าง ๆ มากมายไม่น้อยกว่า 38 ภาษา และได้รับยกย่องให้เป็นนิยายที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งของคริสต์ศตวรรษที่ 20
"เจ็ดวงแด่เจ้าชาวแคระในท้องพระโรงศิลา"
"เก้าวงนั้นหนาแด่มนุษย์ผู้ไร้นิรันดร์"
"วงเดียวแด่เจ้าแห่งอสูรผู้ครองบัลลังก์ดำ"
"ในแดนมรณะแห่งมอร์ดอร์"
"วงเดียวเพื่อครองพิภพ วงเดียวเพื่อค้นพบจบหล้า"
"วงเดียวเพื่อสาปสิ้นทุกวิญญาณ์ พันธนาไว้ในความมืดมน'
"ในแดนมรณะแห่งมอร์ดอร์"
คำจารึกบนแหวนเอก
คำคม.
"ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน มหันตภัยแห่งแหวน".
ลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตอน กษัตริย์คืนบัลลังก์
|
2147
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2147
|
บุญชู
|
บุญชู เป็นภาพยนตร์ที่ฉายในประเทศไทยถึง 10 ภาค ซึ่งคำคมเหล่านี้คือบรรดามุกตลกจากภาพยนตร์ไทยเรื่อง บุญชู โดยในที่นี้รวบรวมไว้เพียงบุญชูผู้น่ารัก บุญชู 2 น้องใหม่ และบุญชู 5 เนื้อหอม ซึ่งได้มีการนำมาฉายทางโมเดิร์นไนน์ทีวี
เจ้าอาวาส อาตมามีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ได้ดีเป็นถึงรัฐมนตรีว่าการทบวงมหาวิทยาลัย
บุญชู ดีจ้ะ
เจ้าอาวาส แต่ว่าเพื่อนอาตมาคนนี้เขาตายไปแล้ว
บุญชู เอ๋า...
เจ้าอาวาส คนนี้อาตมาจะไม่ฝาก...
ปอง จะกินอะไร
บุญชู เอาเส้นเล็กน้ำจ้ะ
ปอง เออ (จด) เอาน้ำอะไร
บุญชู น้ำก๋วยเตี๋ยวสิจ๊ะ
ปอง รู้แล้ว
บุญชู อ๋อ ถ้างั้น เอาน้ำส้มจ้ะ น้ำปลาไม่เอานะ.
เพื่อนของบุญชู (พูดแทรก) เฮ้ย เขาหมายถึงเป๊ปซี่ โอเลี้ยง ชาดำเย็น
บุญชู เอาน้ำแข็งเปล่าใส่น้ำจ้ะ
ปอง เอาอะไร
หยอย เอาน้ำพริกลงเรือมีไหม
ปอง เอ้านี่ น้ำพริก ลงเรือน่ะไปลงที่ท่าโน้น ตีตั๋วให้เรียบร้อย
หยอย ถ้ายังงั้นเอาแตงโมปั่นนะ เอาแบบชาววัง
ปอง ได้ (เดินออกไป)
ปอง เอานี่ แตงโม แล้วก็ปั่นไปเลย จนกว่ามึงจะพอใจ ถ้ามึงอยากได้แบบชาววังละก็ปั่นไปด้วยแล้วก็รำไปด้วย
|
2158
|
3801
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2158
|
เป็นต่อ
|
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
เป็นต่อ
เป็นต่อ เป็นละครแนวซิทคอม ในมุมมองของคนโสดรุ่นใหม่ที่กำลังแสวงหาคู่และเส้นทางการเดินทางของชีวิต ออกอากาศทาง ช่อง 3 เวลาประมาณ 23:00 น. - 24:00 น. ทุกวันพฤหัสบดี
"การทำอาหารต้องคำนึงถึงผู้รับประทาน ในการทำอาหารต้องแยกแยะระหว่างการทำรับประทานเองกับการทำขาย"
"คนเราก็เปรียบเหมือนการแข่งขันฟุตบอล ถึงแม้ความรักจะเหมือนกับลูกฟุตบอลที่เราจะยิงประตูซักเพียงใด ถ้าเขาทำได้ 1-0 แล้วเราจะทำให้ชนะเป็น 2-1 ความรักที่เปรียบเหมือนดั่งฟุตบอลจะทำให้เราแพ้ทางได้"
"ถ้าคนเราหลอกผีจะทำให้เขาหัวใจวายตายได้ การเล่นที่แบบไม่ระมัดระวังถึงการเล่นแบบอันตราย สามารถทำให้เราฆ่าคนตายได้"
"การที่คนเราจะร้องเพลงเนี่ยนะ มันต้องคิดถึงผู้ฟังด้วย ถ้าผู้ฟังไม่ชอบหรือไม่อยากฟัง ผู้ฟังไม่มีความสุข เราจะร้องไปทำไม ดังนั้นการร้องเพลง เราต้องคำนึงถึงคนฟังด้วย"
"คนเราจะรักกันชอบกันมันปุ๊บปั๊บไม่ได้หรอก ของอย่างนี้ต้องใช้เวลาดูกันนาน"
"การที่คนเราจะทำงานเนี่ยนะ ไม่ได้คิดถึงแต่เรื่องเงินแต่เพียงอย่างเดียว เพราะจะทำให้การทำงานไม่มีความสุข ดังนั้นการที่จะทำงานต้องมีความสุขด้วย"
"บางทีเรามีสิ่งดี ๆ อยู่ในชีวิตอยู่แล้ว 80% แต่เราก็ยังอยากได้สีสันในชีวิตอีก 20% และถ้าเราเลือก 20% นั่นมาแล้วต้องเสีย 80% ไปคิดดูว่ามันคุ้มไหม ยังมีคนอีกหลายคนที่ชีวิตทั้งชีวิตตามหาส่วนที่เป็น 80% แต่ก็ไม่เคยได้เจอ เพราะฉะนั้นในเมื่อมีสิ่งดีๆอยู่ในชีวิต 80% แล้วก็ควรจะรักษามันไว้นานๆ"
"คนเราบางที มันก็เจอวันที่เรารู้สึก ท้อแท้สิ้นหวัง ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร แต่ถ้าเกิดเราอดทน อดทนเพื่อให้วันนั้นผ่านพ้นไป เราก็จะเจอกับวันที่ มีสิ่งดีๆ รออยู่ มันมีวันนั้นอยู่เสมอ"
"คนเราเวลาคบกันใหม่ๆ ก็มักจะมองข้ามข้อเสียของอีกฝ่ายหนึ่งไป แต่พอระยะเวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง ก็จะมองเห็น สิ่งที่ไม่ดีของกันและกันมากขึ้น ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติ คนเราถ้าจะให้อีกฝ่ายหนึ่ง ปรับปรุงแก้ไข อะไรสิ่งที่ไม่ดี ต้องให้เวลากับเขาบ้าง เพราะ คนสองคน กว่าจะเข้าใจกันลึกซึ้ง มันต้องใช้เวลา"
"บางทีคำพูดของคนเรา เวลาพูดออกไปแล้ว เราอาจจะรู้สึกว่าไม่สำคัญสำหรับเรา แต่อาจจะเป็นคำพูดสำคัญที่สุดสำหรับใครบางคน เวลาที่พูดดีคนอื่นก็รู้สึกดีไปด้วย แต่ถ้าพูดไม่ดีคนอื่นก็รู้สึกไม่ดีด้วยเช่นกัน"
"การทำงานเพื่อความก้าวหน้าเป็นสิ่งที่ดี แต่ความก้าวหน้านั้นจะทำให้เพื่อนดีๆ ไม่เหลืออยู่เลย ก็ไม่ควรทำอย่างยิ่ง"
|
2159
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2159
|
วินสตัน เชอร์ชิลล์
|
เซอร์วินสตัน เลนเนิร์ด สเปนเซอร์-เชอร์ชิล (อังกฤษ: Winston Leonard Spencer-Churchill) (30 พฤศจิกายน ค.ศ. 1874 – 24 มกราคม ค.ศ. 1965) เป็นนักการเมือง นายทหารบก นักเขียนชาวอังกฤษ และ รัฐบุรุษ เขาเคยดำรงตำแหน่งเป็นนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 ถึง ค.ศ. 1945 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และอีกครั้งตั้งแต่ปี ค.ศ. 1951 ถึง ค.ศ. 1955 นอกเหนือจากสองปี ระหว่างปี ค.ศ. 1922 และ ค.ศ. 1924 เชอร์ชิลล์ยังคงเป็นสมาชิกแห่งรัฐสภา (MP) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1900 ถึง ค.ศ. 1964 และเป็นผู้แทนทั้งหมดของห้าเขตเลือกตั้ง ด้วยอุดมการณ์คือ เศรษฐกิจแบบเสรีนิยม และลัทธิจักรวรรดินิยม เขาเป็นสมาชิกพรรคอนุรักษ์นิยมในอาชีพการงานส่วนใหญ่ในตำแหน่งผู้นำ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1940 ถึง ค.ศ. 1955 เขาเป็นสมาชิกพรรคเสรีนิยม ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904 ถึง ค.ศ. 1924
|
2161
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2161
|
สงคราม
|
สงคราม คือ สถานะความขัดแย้งด้วยอาวุธระหว่างหน่วยทางการเมืองที่ดำรงอยู่เป็นอิสระ (เช่น รัฐชาติ รัฐบาลและตัวแสดงที่มิใช่รัฐ) หรือแนวร่วมขององค์การดังกล่าว
|
2162
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2162
|
การทหาร
|
การทหาร (อังกฤษ: Military) เป็นองค์การที่สังคมอนุญาตให้ใช้อำนาจสำหรับสังหาร ซึ่งโดยปกติเป็นการใช้อาวุธสำหรับในการป้องกันประเทศ เพื่อต่อสู้กับภัยคุกคามที่เกิดขึ้นหรืออยู่ภายใต้การรับรู้
|
2177
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2177
|
อาณาจักรแห่งกาลเวลา
|
อาณาจักรแห่งกาลเวลา เป็นวรรณกรรมเยาวชนชุดหนึ่งของการ์ธ นิกซ์ นักเขียนชาวออสเตรเลีย ซื้อลิขสิทธิ์ประเทศไทยโดยสำนักพิมพ์เอ็นเธอร์บุ๊คส์ ในเครือของสำนักพิมพ์แจ่มใส แปลโดย "แสงตะวัน" เป็นวรรณกรรมอ้างอิงหลักธรรมคำสอนจากคริสต์ศาสนา ตำนานและเทวตำนานโบราณ รวมทั้งส่วนหนึ่งของวรรณกรรมอื่น ๆ เช่น โอลิเวอร์ ทวิสต์, นาร์เนีย เป็นต้น
คำคมที่มีการกล่าวในอาณาจักรแห่งกาลเวลา.
จันทร์มหันตภัย.
- "สนีซเซอร์" จันทร์มหันตภัย หน้า 20
- "อาเธอร์ เพนฮาลิกอน" จันทร์มหันตภัย หน้า 76-77
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" จันทร์มหันตภัย หน้า 118
- "ย่ำค่ำของวันจันทร์ (ปัจจุบันคือยามเที่ยง)" จันทร์มหันตภัย หน้า 147
- "อาเธอร์ เพนฮาลิกอน" จันทร์มหันตภัย หน้า 176
ผู้ชรา: "คนที่ปรารถนาดีต่อเจ้า ไม่ใช่คนที่ปรารถนาจะใช้เจ้าอย่างดี จงเป็นผู้เล่น ไม่ใช่เบี้ย..."
- จันทร์มหันตภัย หน้า 179
- "ผู้ชรา" จันทร์มหันตภัย หน้า 179
- "หญิงชรา เพื่อนบ้านของครอบครัวที่ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์เคยอาศัย" จันทร์มหันตภัย หน้า 196
- "พินัยกรรมส่วนที่หนึ่ง" จันทร์มหันตภัย หน้า 217
- "พินัยกรรมส่วนที่หนึ่ง" จันทร์มหันตภัย หน้า 238
- "พินัยกรรมส่วนที่หนึ่ง" จันทร์มหันตภัย หน้า 239
- "พินัยกรรมส่วนที่หนึ่ง" จันทร์มหันตภัย หน้า 246
อังคารอหังการ.
- "จาเพ็ท นักอภิธานศัพท์" อังคารอหังการ หน้า 84
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" อังคารอหังการ หน้า 104
- "พินัยกรรมส่วนที่สอง" อังคารอหังการ หน้า 185
ซูซี่: "เพราะแกมันเป็นไอ้ชั่วบัดซบยังไงล่ะ"
- อังคารอหังการ หน้า 200
- "พินัยกรรมส่วนที่สอง" อังคารอหังการ หน้า 203
- "คุณหญิงพรีมัส" อังคารอหังการ หน้า 231
พุธเพชฌฆาต.
- "อาเธอร์ เพนฮาลิกอน" พุธเพชฌฆาต หน้า 28
- "กัปตันแคตาพิลโลว์" พุธเพชฌฆาต หน้า 52
- "กัปตันแคตาพิลโลว์" พุธเพชฌฆาต หน้า 54
- "ด็อกเตอร์สคาแมนดรอส " กล่าวถึงภาพต่อวิเศษ พุธเพชฌฆาต หน้า 61
- "อิคาบ็อด ผู้ช่วยกัปตัน" พุธเพชฌฆาต หน้า 125
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" พุธเพชฌฆาต หน้า 211
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" พุธเพชฌฆาต หน้า 211
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" พุธเพชฌฆาต หน้า 262
- "ซูซี่ ฟ้าเทอร์คอยส์" พุธเพชฌฆาต หน้า 295
พฤหัสเจ้าศาสตรา.
อาเธอร์: ฉันคิดว่ามันแปดเปื้อนมาก่อนหน้านี้แล้วนะ "ทำไมเวลาคนไม่ดีทำอะไรตามใจชอบถึงไม่เป็นไร แต่พอฉันอยากจะทำอะไรบ้างกลับกลายเป็น 'ลืมไปได้เลย' " "แล้วนี่การเป็นทายาทผู้ทรงสิทธิ์มันดีตรงไหน ที่ฉันได้รับก็มีแต่ความยุ่งยาก!
- พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 32-33
- "สิบเอกเฮลฟ์" พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 95
- "ลีฟ" พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 137
- "อาเธอร์ เพนฮาลิกอน" พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 228
- "พินัยกรรมส่วนที่สี่" พฤหัสเจ้าศาสตรา หน้า 238
ศุกร์รัตติกาล.
- "แบนเนอเร็ต อูแกม" ศุกร์รัตติกาล หน้า 109
- "ท่านหญิงวันศุกร์" ศุกร์รัตติกาล หน้า 118
- "ลีฟ" ศุกร์รัตติกาล หน้า 120
- "มิลคา" ศุกร์รัตติกาล หน้า 148
ลีฟ: ฉันอยากจะโทรศัพท์ค่ะ
โอเปอเรเตอร์: "พูดใส่โทรศัพท์อย่างนี้ก็คงเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้หรอกค่ะ"
- ศุกร์รัตติกาล หน้า 148
- "อาเธอร์ เพนฮาลิกอน" ศุกร์รัตติกาล หน้า 156
- "พินัยกรรมส่วนที่ห้า" ศุกร์รัตติกาล หน้า 207
- "พินัยกรรมส่วนที่ห้า" ศุกร์รัตติกาล หน้า 211
- "แบนเนอเร็ต อูแกม" ศุกร์รัตติกาล หน้า 214
อาเธอร์: ""เพราะอะไรบางอย่างที่เรียกว่าเกียรติยศ หรือความรับผิดชอบ หรืออะไรทำนองนั้น..."
- ศุกร์รัตติกาล หน้า 218
- "พินัยกรรมส่วนที่ห้า" ศุกร์รัตติกาล หน้า 238
เสาร์มนตรา.
- "อาลีส" เสาร์มนตรา หน้า 125
- "เอมิลี่ เพนฮาลิกอน" เสาร์มนตรา หน้า 181
|
2231
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2231
|
ไดนาสตีวอริเออร์
|
Dynasty Warriors เป็นวิดีโอเกมแนวแอ็กชันที่สร้างและพัฒนาโดย Koei เนื้อเรื่องและตัวละครส่วนใหญ่ใน Dynasty Warriors มีต้นแบบมาจากวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่อง สามก๊ก
|
2235
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2235
|
สมชาย วงศ์สวัสดิ์
|
สมชาย วงศ์สวัสดิ์ เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 26 ของประเทศไทย อดีตรองนายกรัฐมนตรี อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม อดีตผู้พิพากษา อดีตปลัดกระทรวงยุติธรรม อดีตปลัดกระทรวงแรงงาน เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกที่ไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ในทำเนียบรัฐบาล เพราะพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยยังคงยึดพื้นที่ไว้ตั้งแต่ในสมัยรัฐบาลนายสมัคร สุนทรเวช
|
2236
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2236
|
กาแฟ
|
กาแฟ เป็นเครื่องดื่มที่ทำจากเมล็ดซึ่งได้จาก ต้นกาแฟ หรือมักเรียกว่า เมล็ดกาแฟ คั่ว มีการปลูกต้นกาแฟในมากกว่า 70 ประเทศทั่วโลก กาแฟเขียว (กาแฟซึ่งยังไม่ผ่านการคั่ว) เป็นหนึ่งในสินค้าทางการเกษตรซึ่งมีการซื้อขายกันมากที่สุดในโลก กาแฟมีส่วนประกอบของคาเฟอีน ทำให้มีสรรพคุณชูกำลังในมนุษย์ ปัจจุบันกาแฟเป็นเครื่องดื่มซึ่งได้รับความนิยมมากที่สุดในโลก
|
2237
|
5959
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2237
|
รัฐบุรุษ
|
รัฐบุรุษ คือ บุคคลผู้ซึ่งเคยดำรงตำแหน่งสำคัญในการบริหารราชการแผ่นดินในฐานะต่าง ๆ อาทิ ผู้นำทางการเมือง หรือผู้นำทางทหาร โดยตลอดระยะเวลาที่อยู่ในตำแหน่งได้ประกอบคุณงามความดี ปฏิบัติราชการอย่างเต็มกำลังความสามารถ ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต และได้ช่วยเหลือจงรักภักดีต่อชาตินั้น ๆ จนเป็นที่ประจักษ์กันโดยทั่วไป
|
2240
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2240
|
ลาสต์เฟรนส์
|
ลาสต์เฟรนส์ เป็นละครโทรทัศน์ญี่ปุ่นที่ออกอากาศทางฟุจิเทเลวิชัน ในช่วงเวลาสี่ทุ่ม ทุกวันพฤหัสบดี ตั้งวันที่ 10 เมษายน ค.ศ. 2008 จนถึงวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 2008 และตอนพิเศษที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องบางส่วนที่ถูกทิ้งไป ได้ถูกเพิ่มเข้ามาในวันที่ 26 มิถุนายน ค.ศ. 2008
|
2263
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2263
|
ราชินีหัวใจโลกจารึก
|
เดอะควีน ราชินีหัวใจโลกจารึก เป็นภาพยนตร์อังกฤษในปี ค.ศ. 2006 ของ สตีเฟน เฟียร์ เขียนบทโดย ปีเตอร์ มอร์แกน และ นำแสดงโดย เฮเลน มิลเลน กับ มิเชล ชีน is a 2006 British drama film directed by Stephen Frears, written by Peter Morgan and starring Helen Mirren and Michael Sheen.
สมเด็จพระราชินีเอลิซเบธที่ 2.
แปล : นี่คุณคิดว่าฉันจะทิ้งทุกอย่างไปลอนดอน แทนที่จะอยู่ดูหลาน ๆ ที่เพิ่งสูญเสียแม่ไปล่ะก็ คุณคิดผิดถนัด สงสัยนักมีใครมั้ยรู้จักนิสัยคนอังกฤษดีเท่าฉัน หรือใครที่ศรัทธายิ่งใหญ่เหนือสติปัญญาพวกเขา อีกทั้งฉันเชื่อว่าไม่นานพวกเขาคงจะละเลิกความรู้สึกที่สื่อพากันยัดเยียดให้เนี่ย เพื่อเห็นแกช่วงเวลาแห่งความรันทดใจและการไว้ทุกข์ นั่นคือวิธีที่เราทำ ๆ กัน อย่างเงียบ ๆ และไว้ตัว นั่นแหล่ะคือแง่ที่คนทั้งโลกชื่นชมเราเสมอ
โทนี่ แบลร์.
แปล : สตรีผู้นั้นน่ะ ได้อุทิศทั้งชีวิตเพื่อพสนิกรมาตลอด 50 ปีที่ทำหน้าที่ ที่ไม่อยากจะทำเลยรู้เปล่า หน้าที่ที่ปลิดชีวิตพระบิดา ทรงกระทำมาอย่างสมศักดิ์ศรีตลอดโดยปราศจากมลทินใดๆ แต่มาตอนนี้กลับจะโดนเราทุกคนจ้องจะกินเลือดกินเนื้อเหรอ ทั้งหมดเนี่ยเพราะพระองค์ฝืนที่จะนำคนทั้งโลกร่วมโศกเศร้ากับคนผู้หนึ่งซึ่งไม่ได้สำนึกถึงบุญคุณในทุก ๆ สิ่งที่พระองค์ทรงหยิบยื่นให้เลยเหรอ!
สมเด็จพระนางเจ้าเอลิซเบธ พระชนนี.
แปล : ลูกต้องแกร่งเข้าไว้ ถือสิทธิ์ในอำนาจของลูก ลูกนั่งอยู่บนบัลลังก์มหาอำนาจของยุโรป ประมุขแห่งสายสกุลที่สืบเนื่องมานานกว่าพันปี คิดดูสิถ้าเป็นบรรพบุรุษลูกจะมีใครล่ะที่ยอมคิดทุกอย่าง ผละไปลอนดอนเพียงเพราะพวกเสียจริตถือเทียนรอลูกไปช่วยปลอบให้หายเศร้า ส่วนเรื่องคุณเบลร์ผู้โง่เขลากับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา...
ตัวละครอื่น ๆ.
แปล : พวกเขาส่งสำเนาคำปราศัยมา แต่ก่อนอื่นคงต้องขัดเกลาบ้างนะ เอ่อผมโทรไปเสนอแนะอีกสองสามข้อให้ฟังดูมีมนุษยธรรมเพิ่มอีกนิด
จิตรกรหลวง: เพราะแม้จะไม่มีสิทธิ์เลือกตั้งแต่ นี่คือรัฐบาลของฝ่าบาท
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: ใช่ เดาว่านั่นช่วยให้สบายใจได้มั้ง
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: คุณได้ดูวิธีเริ่มสงรคามนิวเคลียร์รึยัง
โทนี่ แบลร์: ยังพะย่ะค่ะ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: นั่นคือที่เราทำอย่างแรกนะ จากนั้นเราค่อยยึดพาสปอร์ตแล้วส่งคุณไปตะลอนทั่วโลกอะไรอย่างงี้
โทนี่ แบลร์: ทรงเข้าใจหน้าที่ยิ่งกว่ากระหม่อมซะอีกพะย่ะค่ะ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: คุณคือนายกคนที่ 10 ของฉันแล้วนี่คุณแบลร์ แน่นอนว่าคนแรกคือ วินตัน เชอร์ชิล สวมโค้ทตัวยาวหมวกทรงสูงนั่งตรงนั้น เขาสอนให้เด็กสาวขี้อายอย่างฉันเรียกรู้อะไรต่ออะไรตั้งเยอะ
โทนี่ แบลร์: ทราบพะย่ะค่ะ
เจ้าฟ้าชายชาร์ล : ลูกน่าจะไปปารีส นี่ก็ให้คนเริ่มติดต่อเครื่องเจ็ตแล้วพะย่ะค่ะ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: เครื่องเอกชนงั้นเหรอ
เจ้าฟ้าชายชาร์ล : พะย่ะค่ะ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: แต่มันจะไม่ดูฟุ่มเฟือยเหมือนอย่างที่ใคร ๆ ค่อนว่าเราเหรอลูก
เจ้าฟ้าชายชาร์ล : ถ้างั้นกลางดึกแบบนี้ลูกจะไปยังไงพะย่ะค่ะ ป่านนี้สนามบินคงปิดแล้ว
สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี: เอ่อ ชาร์ลหลานรัก เครื่องบินหลวงไงล่ะ มันมีลำนึงสแตนบายแบบถาวร เผื่อยายเกิดเป็นอะไรปุปปัป
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: ยิ่งไปกันใหญ่เลยค่ะแม่ นี่มันไม่ใช่ปัญหาระดับชาติเลยนะคะ
เจ้าฟ้าชายชาร์ล : หมายความว่ายังไงพะย่ะค่ะ
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: ไดอาน่าไม่ใช่สมาชิกราชวงศ์เราแล้ว เธอไม่ใช่ราชสกุลนี่นา นี่มันเรื่องส่วนตัวนะ
เจ้าฟ้าชายชาร์ล : นั่นแม่ของหลาน ๆ ของสมเด็จแม่นะ!
สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี: กำลังอะไรกันน่ะ?
สมเด็จเจ้าฟ้าชายดยุคแห่งเอดินเบอระ: กระหม่อมฟังไม่ได้ยิน เอะอะกันเหลือเกิน!
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: จะดีเหรอคะ ปล่อยเด็ก ๆ ไปล่าสัตว์กัน
สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี: ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์น่ะมันต้องดีอยู่แล้ว
สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2: แต่ก็ไม่ควรมีปืนไปด้วย เกิดมีช่างภาพเห็นพวแกเข้า อาจเกิดเข้าใจกันผิด ๆ ไปก็ได้
สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระบรมราชชนนี: เกิดมีช่างภาพไปเพ่นพ่านน่ะเหรอ มีหวังเขาเป็นเป้าปืนแน่ ๆ
|
2268
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2268
|
ตุลาการทมิฬ
|
ตุลาการทมิฬ ป็นการ์ตูนญี่ปุ่นผลงานของ ยองอินวานและยังกวางอิล ซึ่งเป็นชาวเกาหลี ชื่อการ์ตูนภาษาอังกฤษของตุลาการทมิฬใช้ชื่อ Blade of the Phantom Master และในบางประเทศใช้ชื่อ Shin Angyō Onshi ในฉบับหนังสือการ์ตูนมี 17 เล่มจบ ในฉบับภาษาไทยตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์วิบูลย์กิจ ในฉบับภาษาญี่ปุ่นตีพิมพ์โดยโชงะกุกัง
|
2288
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2288
|
แฮร์รี่ พอตเตอร์
|
แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นวรรณกรรมอังกฤษชุดเลื่องชื่อ เขียนโดยเจ.เค.โรว์ลิ่ง เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายแฮร์รี่ พอตเตอร์ ผู้ได้รู้ว่าตัวเองเป็นพ่อมด ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ เพื่อใช้เวทมนตร์ในทางที่ถูกต้องและพิชิตพ่อมดศาสตร์มืดนามว่า ลอร์ดโวลเดอมอร์
ศิลาอาถรรพ์ (ค.ศ. 1997).
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", เด็กชายผู้รอดชีวิต หน้า 25
"อยากได้ตังค์คนอื่นเขาบาปหนา"
"คนที่เอาแต่ไม่หานี่น่าระอา"
"ในไม่ช้าต้องใช้หนี้ที่สุดแพง"
"ถ้าคุณค้นหาของใต้พื้นเรา"
"สมบัติเขาใช่ของคุณจงแสยง"
"หัวขโมยขอเตือนว่าอย่าเสียแรง"
"แทนเจอแหล่งขุมทรัพย์กลับเจอภัย"</poem>
- "บทกลอนประจำธนาคารกริงกอตส์", ตรอกไดแอกอน หน้า 93
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", หมวกคัดสรร หน้า 157
- "เซเวอร์รัส สเนป", อาจารย์วิชาปรุงยา หน้า 168
- ฮัลโลวีน หน้า 219
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", กระจกเงาแห่งเอริเซด หน้า 260
- เดรโก มัลฟอย, นิโคลัส แฟลมเมล หน้า 270
- "เซ็นทอร์โรนัน", ป่าต้องห้าม หน้า 306
- "เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์", ผ่านประตูกล หน้า 344
- "ควิรินัส ควีเรลล์", ชายผู้มีสองหน้า หน้า 348
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ชายผู้มีสองหน้า หน้า 359
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ชายผู้มีสองหน้า หน้า 360
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ชายผู้มีสองหน้า หน้า 368
- "รอน วีสลีย์" , ...
ห้องแห่งความลับ (ค.ศ. 1998).
- "อาร์กัส ฟิลช์", งานเลี้ยงวันตาย หน้า 156
- "เพอร์ซี่ วีสลีย์", น้ำยาสรรพรส หน้า 266
- "รอน วีสลีย์", คอร์นีเลียส ฟัดจ์ หน้า 307
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คอร์นีเลียส ฟัดจ์ หน้า 317
- "อาเธอร์ วีสลีย์", รางวัลของด็อบบี้ หน้า 394
นักโทษแห่งอัซคาบัน (ค.ศ. 1999).
- "กระจก", ร้านหม้อใหญ่รั่ว หน้า 73
รอน: "ตกลง เราจะเรียกหาท่าน..."ถ้าหากว่าเราต้องการคนสติไม่เต็มเต็ง""
- เขี้ยวเล็บและใบชา, หน้า 127
- "มิเนอร์ว่า มักกอนนากัล", เขี้ยวเล็บและใบชา หน้า 137
- "รูเบอัส แฮกริด", ความเคืองแค้นของสเนป หน้า 330
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ไปรษณีย์นกฮูกอีกครั้ง หน้า 506
ถ้วยอัคนี (ค.ศ. 2000).
- "รอน วีสลีย์", เกมกลวิเศษวีสลีย์ หน้า 75
- "หมวกคัดสรร", การประลองเวทไตรภาคี หน้า 207
- "อลาสเตอร์ 'แม้ด-อาย' มู้ดดี้", คำสาปโทษผิดสถานเดียว หน้า 251
รอน: "ค้างคาวแก่น่าเกลียดใส่แว่นตาใหญ่เกินขนาดใช่ไหมล่ะ"
- แนวร่วมปลอดปล่อยเอลฟ์ประจำบ้าน, หน้า 424
- "อลาสเตอร์ 'แม้ด-อาย' มู้ดดี้", ไข่ปริศนากับตาวิเศษ หน้า 535
- "อลาสเตอร์ 'แม้ด-อาย' มู้ดดี้", ไข่ปริศนากับตาวิเศษ หน้า 543
- "ซิเรียส แบล็ก", การกลับมาของเท้าปุย หน้า 594
- "เฟร็ด วีสลีย์", ความฝัน หน้า 642
- "อลาสเตอร์ 'แม้ด-อาย' มู้ดดี้", ความฝัน หน้า 647
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", เพนซิฟ หน้า 677
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ต่างวิถีทาง หน้า 800
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", การเริ่มต้น หน้า 816-817
ภาคีนกฟีนิกซ์ (ค.ศ. 2003).
- "อาราเบลล่า ฟิก", ชุลมุนนกฮูก หน้า 39
- "บิล วีสลีย์ ", ภาคีนกฟีนิกซ์ หน้า 129
- "มอลลี่ วีสลีย์", ตระกูลแบล็กที่สูงส่งและเก่าแก่ที่สุด หน้า 157
- "ฟินีแอส ไนเจลลัส แบล็ก", ความทุกข์ใจของนางวีสลีย์ หน้า 226
- "อลาสเตอร์ 'แม้ด-อาย' มู้ดดี้", ลูน่า เลิฟกู๊ด หน้า 231
- "ลูน่า เลิฟกู๊ด", ลูน่า เลิฟกู๊ด หน้า 235
- "เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์", ศาสตราจารย์อัมบริดจ์ หน้า 280
- "รอน วีสลีย์", เจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ประจำฮอกวอตส์ หน้า 400
- "แฮร์รี่ พอตเตอร์", เจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ประจำฮอกวอตส์ หน้า 403-404
- "เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์", สิงห์ประจันงู หน้า 491
เฮอร์ไมโอนี่: "เพียงเพราะว่าเธอมีความรู้สึกได้แค่ระดับช้อนชาไม่ได้หมายความว่าพวกเราคนอื่นจะมีเหมือนเธอนี่"
- ตางู หน้า 558
- ประกาศ โรงพยาบาลวิเศษเซนต์มังโกเพื่อผู้ป่วยและบาดเจ็บ หน้า 588
- "คอร์นีเลียส ฟัดจ์", เซ็นทอร์และคนปากบอน หน้า 739
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คำพยากรณ์หายนะ หน้า 995
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คำพยากรณ์หายนะ หน้า 1003
เจ้าชายเลือดผสม (ค.ศ. 2005).
- "เซเวอร์รัส สเนป", เจ้าชายเลือดผสม หน้า 192
- "ฮอเรซ ซลักฮอร์น", เจ้าชายเลือดผสม หน้า 201
- "ฮอเรซ ซลักฮอร์น", เจ้าชายเลือดผสม หน้า 202
- "ฮอเรซ ซลักฮอร์น", เงินและโอปอล หน้า 259
- "รอน วีสลีย์", น้ำยานำโชค หน้า 298
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ความทรงจำเฉื่อยชา หน้า 378
- "ลอร์ดโวลเดอมอร์", คำขอของลอร์ดโวลเดอมอร์ หน้า 462
- "ฮอเรซ สลักฮอร์น", หลังการฝังศพ หน้า 505
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ฮอร์ครักซ์ หน้า 532
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ถ้ำ หน้า 590
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", ถ้ำ หน้า 591
เครื่องรางยมทูต (ค.ศ. 2007).
เฮอร์ไมโอนี่: ก็พยายามเลือกน่ะสิว่าจะเอาเล่มไหนไปด้วย...
รอน: "เออ จริงด้วย ฉันลืมไปสนิทเลย "ว่าเราจะไล่ล่าโวลเดอมอร์ในรถห้องสมุดเคลื่อนที่" "
- ผีกูลในชุดนอน หน้า 96
รอน: นึกว่าเธอไม่เห็นด้วยกับคาถานี้ซะอีก
เฮอร์ไมโอนี่: "กาลเวลาเปลี่ยนไปแล้ว"
- พินัยกรรมของอัลบัส ดัมเบิลดอร์, หน้า 129
- "วิกเตอร์ ครัม", งานแต่งงาน หน้า 145
- "รอน วีสลีย์", เซโนฟิเลียส เลิฟกู๊ด หน้า 364
- "คิงสลีย์ ชักเคิลโบลต์", เครื่องรางยมทูต หน้า 405
- "คิงสลีย์ ชักเคิลโบลต์", เครื่องรางยมทูต หน้า 408
มักกอนนากัล: "ไปอยู่ที่ซึ่งไม่มีตัวตน ซึ่งกล่าวได้ว่า เป็นทุก ๆ สิ่ง"
- เซเวอร์รัส สเนป ถูกไล่ออก หน้า 543
มักกอนนากัล: "ต่างตรงกับความจริงกับคำโกหก ความกล้าหาญกับความขี้ขลาดไงล่ะ"
- เซเวอร์รัส สเนป ถูกไล่ออก หน้า 544
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", เรื่องเล่าของเจ้าชาย หน้า 627
- "ซิเรียส แบล็ก", คืนสู่ป่า หน้า 642
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คิงส์ครอส หน้า 660
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คิงส์ครอส หน้า 663
- "อัลบัส ดัมเบิลดอร์", คิงส์ครอส หน้า 664
|
2290
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2290
|
นายกฯ (มือใหม่) หัวใจประชาชน
|
นายกฯ (มือใหม่) หัวใจประชาชน(ญี่ปุ่น:チェンジอังกฤษ:Change) เป็นละครโทรทัศน์ของสถานีโทรทัศน์ฟูจิโดยออกอากาศที่ญี่ปุ่นระหว่างวันที่12 พฤษภาคมพ.ศ. 2551ถึงวันที่14 กรกฎาคมปีเดียวกัน และออกอากาศในประเทศไทยทางสถานีโทรทัศน์ทีวีไทยทุกวันพุธและวันพฤหัสบดีเวลา 20.20 - 21.10 น. โดยเริ่มตอนแรก ในวันที่22 เมษายนพ.ศ. 2552ออกอากาศตอนจบในวันที่27 พฤษภาคมพ.ศ. 2552และพ.ศ. 2554ทางสถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอสได้นำซีรีส์นี้นำกลับมาออกอากาศซ้ำอีกครั้ง โดยออกอากาศทุกวันจันทร์ - พุธ เวลา 20.20 - 21.10 น. โดยเริ่มตอนแรก ในวันที่10 พฤษภาคมพ.ศ. 2554-14 มิถุนายนพ.ศ. 2554
|
2296
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2296
|
แปลก พิบูลสงคราม
|
จอมพล แปลก พิบูลสงคราม (14 กรกฎาคม พ.ศ. 2440 - 11 มิถุนายน พ.ศ. 2507) เป็นนักการเมืองชาวไทย เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 3 ของไทย
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
แปลก พิบูลสงคราม
|
2297
|
67
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2297
|
สฤษดิ์ ธนะรัชต์
|
จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ (ค.ศ. 1908–1963) เป็นนายกรัฐมนตรี คนที่ 11 ของประเทศไทย อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม อดีตผู้บัญชาการทหารบกและอดีตอธิบดีกรมตำรวจ เป็นผู้ริเริ่มการจัดทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และเป็นผู้ก่อตั้งสำนักงบประมาณ เจ้าของคำพูดที่ว่า "พบกันใหม่เมื่อชาติต้องการ" และ "ข้าพเจ้าขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว" จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ สมรสกับ นางสาววิจิตรา ชลทรัพย์ (ท่านผู้หญิงวิจิตรา ธนะรัชต์, ค.ศ. 1921–2002)
คดีปราสาทพระวิหาร พ.ศ. 2505.
พี่น้องชาวไทยที่รักทั้งหลาย วันนี้เป็นวันหนึ่งและในวันข้างหน้า เราจะต้องเอาปราสาทพระวิหาร กลับคืนมาเป็นของชาติไทยให้จงได้!
"สวัสดี"
รัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ โดยเฉพาะตัวของข้าพเจ้า ถือว่า เรื่องนี้มีความสำคัญยิ่ง เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับผลได้ผลเสียของชาติ อันเป็นเรื่องของแผ่นดินไทย ซึ่งเป็นมรดกที่บรรพบุรุษของเราสู้มา อุตส่าห์ฝ่าคมอาวุธรักษาไว้ และตกทอดมาถึงรุ่นเรา
เนื่องจากในคำปราศรัยนี้เป็นเรื่องที่สะเทือนใจพี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าทราบดีว่า ในส่วนลึกและหัวใจแล้ว คนไทยผู้รักชาติทุกคน มีความเศร้าสลดและมีความขมขื่นใจเพียงใด แสดงออกถึงของประชาชนในการเดินขบวนทั่วประเทศ เพื่อคัดค้านคำพิพากษาของศาลโลกเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นสิ่งที่เห็นกันอยู่อย่างชัดเจนแล้ว
ทั้งนี้มิใช่ว่าพวกเราจะนั่งนิ่งเฉยหรือท้อแท้ใจ ชาติไทยยอมท้อแท้ทอดอาลัยไม่ได้ เราเคยสูญเสียดินแดนแก่ประเทศมหาอำนาจที่ล่าอาณานิคมมาแล้วหลายครั้ง หากบรรพบุรุษของเรายอมท้อแท้ เราจะเอาแผ่นดินที่ไหนมาอยู่กันได้จนถึงทุกวันนี้ เราจะต้องหาวิธีการสู้ต่อไป
สำหรับกรณีเขาพระวิหาร ซึ่งศาลโลกได้วินิจฉัยชี้ขาดไปแล้วนั้น ข้าพเจ้าขอทบทวนเข้าใจกับเพื่อนร่วมชาติทั้งหลายว่า รัฐบาลและประชาชนชาวไทย ไม่ได้เห็นด้วยกับคำตัดสินของศาลโลก ทั้งในข้อเท็จจริงกฎหมายระหว่างประเทศ และหลักความยุติธรรม
เมื่อเป็นดังนี้ แม้นรัฐบาลและปวงชนชาวไทย จะได้มีความรู้สึกสลดใจและขมขื่นเพียงใด ในฐานะที่ประเทศไทยเป็นสมาชิกของสหประชาชาติ ก็ต้องปฏิบัติตามพันธกรณีในกฏบัตรสหประชาชาติ กล่าวคือ ต้องยอมให้กัมพูชามีอธิปไตยเหนือเขาพระวิหาร ตามพันธกรณีแห่งกฎบัตรสหประชาชาติ แต่รัฐบาลขอตั้งประท้วงและขอสงวน สิทธิ์อันชอบธรรมของประเทศไทยในเรื่องนี้ไว้ เพื่อสงวนสิทธิ์ที่จะดำเนินทางกฎหมายที่จำเป็น ซึ่งอาจจะมีขึ้นในภายภาคหน้า ให้กรรมสิทธิ์นี้กลับคืนมาในโอกาสอันสมควร
พี่น้องทั้งหลายคงทราบดีว่า ชาติของเราต้องเสียศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิไปเนื่องจากเขาพระวิหาร อีกสิบปีอีกกี่ร้อยปี เราก็สามารถสร้างเกียรติภูมิคราวนี้กลับคืนมาได้ ข้าพเจ้าทราบว่า การสูญเสียปราสาทเขาพระวิหารครั้งนี้ เป็นการสูญเสียที่สะเทือนใจของคนไทยทั้งชาติ
ฉะนั้นแม้นว่ากัมพูชาจะได้ปราสาทเขาพระวิหารนี้ไป ก็คงไปได้แค่ซากปรักหักพัง และแผ่นดินเฉพาะรองรับเขาพระวิหารเท่านั้น วิญญาณของปราสาทเขาพระวิหารยังคงอยู่กับคนไทยตลอดไป ประชาชนชาวไทยจะระลึกอยู่เสมอว่า ปราสาทเขาพระวิหารของไทยถูกปล้นเอาไป ด้วยอุปเท่ห์เพทุบาย คนที่ไม่มีเกียรติและไม่รับผิดชอบ ไม่รักความเป็นธรรม เมื่อประเทศไทยเราประพฤติปฏิบัติดีในสังคมโลก อันเป็นที่มีศีลธรรม มีสัตย์ ในวันหนึ่งข้างหน้าไม่ช้าก็เร็ว ปราสาทเขาพระวิหารจะต้องกลับมาสู่ดินแดนไทยอีกครั้งหนึ่ง
เหตุการณ์เกี่ยวกับเขาพระวิหารครั้งนี้ สลักแน่นอยู่ในความทรงจำของคนไทยสืบไปชั่วลูกชั่วหลาน และเป็นรอยจารึกอยู่ในประวัติศาสตร์ของชาติไปตลอด เสมือนแผลที่อยู่ในใจของคนไทยทั้งชาติ แต่ข้าพเจ้าหวังอยู่เสมอว่า ในที่สุด ธรรมมะย่อมชนะอธรรม การหัวเราะที่หลังย่อมดังกว่า และนานกว่า
พี่น้องร่วมชาติทุกท่าน ได้โปรดวางใจรัฐบาลซึ่งข้าพเจ้าเป็นนายกรัฐมนตรีอยู่นี้ จะสามารถนำชาติและพี่น้องชาวไทยที่รักก้าวสู่อนาคตอันสุขใสให้ได้ และข้าพเจ้ารับรองแก่ท่านทั้งหลายว่า เมื่อถึงคราวที่ชาติคับขันแล้ว ข้าพเจ้าจะกอดคอร่วมเป็นร่วมตายกับพี่น้องประชาชนชาวไทย เอาเลือดทาแผ่นดิน ไม่เสียดายชีวิตแม้แต่นิดเดียว แต่เราจะทำอย่างไรได้ ข้าพเจ้าเองมีความเจ็บช้ำน้ำใจไม่น้อยไปกว่าเพื่อร่วมชาติทั้งหลาย
การที่ข้าพเจ้าต้องมากล่าวถึงเรื่องนี้ ข้าพเจ้าอยากจะกล่าวว่า การมาพูดกับท่านด้วยน้ำตา น้ำตาของข้าพเจ้า เป็นน้ำตาของลูกผู้ชาย ของเลือด ของความคับแค้น และการผูกใจเจ็บชั่วชีวิตชาตินี้และชาติหน้า ต่อดวงวิญญาณของบรรพบุรุษผู้กล้าหาญของชาวไทย
ข้าพเจ้าขอกล่าวคำปฏิญาณด้วยสัตย์วาจาดังนี้ พี่น้องที่รักชาติทั้งหลาย น้ำตาไม่อาจทำให้เราฉลาดขึ้น แต่เราจะต้องได้อะไรคืนมา ในขั้นสุดท้ายชาติไทยจะต้องประสบกับชัยชนะเสมอ เราต้องกล้าสู้ เราต้องกล้ายิ้มรับภัยที่มาถึงตัวเรา ชาติไทยเป็นชาติที่เชื่อมั่นในบริวารพระพุทธศาสนา ตั้งตนอยู่ในความเป็นธรรมตลอดมา
ข้าพเจ้าเชื่อมั่นเสมอว่า ชาติของเราจะไม่อับจนเป็นอันขาด เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องหนึ่งในบรรดาเรื่องใหญ่ทั้งหลาย มีความสำคัญมากกว่านี้ ชาติที่รักของเรากำลังพัฒนาไปในสู่วิถีทางที่ดีขึ้น เหตุนี้ไม่ใช่เหตุผลความอับจนของเรา จงหวังและทำในเรื่องชาติที่สำคัญกว่านี้ ข้าพเจ้าเชื่อมั่นเหลือเกินว่า ชาติไทยของเรามีอนาคตแจ่มใสและรุ่งโรจน์อย่างแน่อนและมั่นคงในอนาคตอันใกล้นี้ เราจงมาช่วยกันสร้างชาติที่รักยิ่งของเราต่อไป
พี่น้องชาวไทยที่รักทั้งหลาย วันนี้เป็นวันหนึ่งและในวันข้างหน้า เราจะต้องเอาปราสาทเขาพระวิหารคืนมาให้จงได้ และให้เป็นของชาติไทย
|
2300
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2300
|
ประชาธิปไตย
|
ประชาธิปไตย คือรูปแบบการปกครองซึ่งประชาชนส่วนใหญ่ภายในรัฐเป็นเจ้าของอำนาจของรัฐ
ธ.
นอกจากนี้การอยู่ในสภาพดังกล่าวยังนำไปสู่การขาดความสามารถในการคิดเชิงวิเคราะห์และวิพากษ์ด้วยตนเอง จนหลงติดหล่มอยู่กับอคติและมายาคติที่ต่อต้านประชาธิปไตยมากมาย เช่น ปัญหาหลักของประชาธิปไตยไทยอยู่ที่คนชนบทขาดการศึกษาและถูกซื้อเสียง โดยไม่สนใจจะตั้งคำถามต่อความเชื่อเหล่านี้ และที่สำคัญที่สุด การอยู่ในโลกทรรศน์ที่เน้นแต่คุณค่าความดีแบบราชาชาตินิยม ยังมักจะทำลายความสามารถพื้นฐานในการเข้าอกเข้าใจในความเป็นมนุษย์เท่า ๆ กันของคนอื่น ๆ ในสังคมและการอดทนต่อความแตกต่างทางความคิด อันจะเห็นได้จากปรากฏการณ์ที่มีคนเที่ยวป่าวประกาศเอาความจงรักภักดีมาไล่กดหัวกลุ่มคนที่ตนเองเป็นศัตรูทางการเมืองและ/หรือคนที่มองปัญหาต่างไปจากตนเอง
|
2308
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2308
|
คำคมจากภาพยนตร์
|
หนุมานคลุกฝุ่น.
ผู้เล่าเรื่อง: เป็นที่ร่ำลือกันมาช้านานถึงอำนาจไสยเวทย์แห่งตำรามหายันต์ที่บูรพาจารย์ทั้งหลายได้อุบัติขึ้น เพื่อให้ชาวสยามใช้ต่อสู้กับเหล่านักล่าอาณานิคมและสืบทอดต่อไปยังลูกหลานที่ใช้อำนาจจากมหายันต์ลายต่าง ๆ ในตำราปกป้องจากผู้รุกรานอย่างกล้าหาญ เช่น ชาวบ้านบางระจันที่ได้วิชาจากพระเกจิอาจารย์รูปหนึ่ง หลังค่ายบางระจันแตกพ่ายตำรามหายันต์ก็สูญหายไปแต่ก็ยังพบเห็นวีรกรรมของผู้ที่มีวิชาแขนงนี้อยู่ทุกยุคทุกสมัยที่ล้วนใช้อำนาจไปในทางเสื่อม แต่ส่วนใหญ่เชื่อว่ายังมีผู้ที่สืบทอดวิชามหายันต์หลงเหลืออยู่ในสังคมปััจจุบัน อยู่ที่เค้าที่ใช้มันไปในทางดีหรือในทางโทษเท่านั้น<br>
ฝรั่งกำลังโทรศัพท์: เดเมี่ยน, เรามีปัญหาแล้ว มีผู้ชายคนนึงมาจับตัวมาร์คไป (พูดภาษาอังกฤษ)<br>
เดเมี่ยน: นรกเอ๊ย (พูดภาษาอังกฤษ)<br>
เดเมี่ยน: ไอ้ตำรวจระยำนั่นทำแสบ (พูดภาษาอังกฤษ)<br>
เดเมี่ยน: ไปโว้ย งานเข้าแล้ว (พูดภาษาอังกฤษ)
Lovers'concerto.
"ผมตกหลุมรักเข้าแล้ว มันเจ็บมากนะ แต่ผมก็อยากจะเก็บความเจ็บนี้ไว้"
"ผมได้หมุนนาฬิกากลับไป 1 ชั่วโมงแล้ว ผมหวังว่าคุณจะลืมทุกอย่างที่ผมพูดไป แต่ว่า ถ้าหากคราวหน้าเราบังเอิญเจอกัน พวกเราก็คบกันอย่างเพื่อนแล้วกันนะครับ"
"ในตอนแรก เมื่อเวลาผ่านไป ผมก็เริ่มที่จะคิดถึงพวกเธอ วันนึงเป็นร้อยครั้ง แล้วก็เหลือ 99 เหลือ 98 เหลือ 97 และจากนั้นเมื่อผมลืมนับไปเรื่อย ๆ ผมก็เลย สับสนว่าผู้หญิงสองคนนั้นน่ะ มีผมสีดำหรือสีน้ำตาลกันแน่ หรือที่จริงผมชอบพวกเธอหรือเปล่า"
Stairway to heaven.
"ถ้าเธอบอกว่าเป็นทางซ้าย มันก็จะเป็นทางซ้ายสำหรับฉันโดยไม่มีข้อสงสัย ถ้าเธอบอกว่าเป็นทางขวา มันก็จะเป็นทางขวาสำหรับฉันโดยไม่มีข้อแม้ ไม่สำคัญว่าจะเป็นข้างไหนก็ตาม สิ่งสำคัญคือ...ความไว้ใจ"
"คนที่รักกัน...จะต้องได้พบกัน... แม้ว่าหนทางจะยาวไกลสักเพียงไหน ในที่สุดจะต้องได้กลับมาพบกัน"
|
2311
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2311
|
คุณครูจอมเวท เนกิมะ!
|
คุณครูจอมเวท เนกิมะ! เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นแนวผจญภัย แต่งเรื่องและวาดภาพโดยเคน อาคามัตสึ โดยเป็นเนื้อเรื่อวเกี่ยวกับตัวละครที่มีชื่อว่า เนกิ สปริงฟิลด์ ที่จบการศึกษาจากโรงเรียนเวทมนตน์โดยมีคำสั่งให้ไปเป็นเป็นคุณครูสอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนสตรีที่ประเทศญี่ปุ่น
เนกิ สปริงฟิลด์.
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
อายาเซะ ยูเอะ.
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
คากุระซากะ อาซึนะ.
<br>
<br>
<br>
<br>
<br>
คาซึกะ มิโซระ.
<br>
<br>
ซาโอโตะเมะ ฮารุนะ.
<br>
<br>
ซากุระซากิ เซ็ตซึนะ.
<br>
<br>
เจ้า หลินเฉิง.
<br>
<br>
<br>
<br>
ฮาเซกาว่า จิซาเมะ.
<br>
<br>
<br>
เอวานเจลีน เอ. เค. แม็คโดเวลล์.
<br>
<br>
มิยาซากิ โนโดกะ.
<br>
<br>
โยทสึบะ ซัตสึกิ.
<br>
<br>
โคทาโร่ อินุคามิ.
<br>
<br>
นากิ สปริงฟิลด์.
<br>
<br>
ทาคาฮาตะ ที ทาคามิจิ.
<br>
|
2364
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2364
|
การทำงาน
|
การทำงาน คือกิจกรรมที่ผู้ทำงานทำเพื่อความต้องการและความปรารถนาของตนเอง ผู้อื่น หรือองค์กร ในบริบททางเศรษฐศาสตร์ งานสามารถมองได้ว่าเป็นกิจกรรมของมนุษย์ทำเพื่อให้เกิดสินค้าและบริการ ในระบบเศรษฐกิจ
|
2365
|
5935
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2365
|
ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ
|
ณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ผู้อำนวยการครอบครัวเพื่อไทย แกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) อดีตพิธีกร อดีตโฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี อดีตผู้อำนวยการสถานีโทรทัศน์พีทีวี อดีตรองโฆษกพรรคไทยรักไทย
|
2367
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2367
|
การบุกครองโปแลนด์
|
การบุกครองโปแลนด์ (1 กันยายน – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1939) เป็นการบุกครองโปแลนด์ร่วมโดยเยอรมนี สหภาพโซเวียตและสโลวาเกียซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สองในทวีปยุโรป
คำคม.
ฝ่ายอังกฤษ.
เมื่อเช้าวันนี้ เอกอัครราชทูตอังกฤษในกรุงเบอร์ลินได้ยื่นข้อเสนอสุดท้ายให้กับรัฐบาลเยอรมัน่วา นอกเสียจากว่า เราจะได้ยืนว่าพวกเขาจะจัดเตรียมให้มีการถอนกำลังออกจากโปแลนด์ภายในเวลา 11.00 น. แล้ว สถานะสงครามระหว่างเราจะต้องเกิดขึ้น ผมจำเป็นจะต้องบอกกับท่านเดี๋ยวนี้แล้วว่าเราไม่ได้รับคำตอบอย่างที่เราต้องการ และด้วยเหตุฉะนั้น ประเทศนี้จึงอยู่ในสภาวะสงครามกับเยอรมนี
ท่านสามารถจินตนาการได้ว่าผมกำลังขมขื่นแค่ไหนที่ความพยายามอันยาวนานของผมในรักษาสันติภาพประสบความล้มเหลว จนถึงขณะนี้ ผมก็ยังไม่อาจเชื่อได้ว่ามันอาจจะมีสิ่งใดมากกว่าหรือสิ่งใดที่แตกต่างจากที่ผมได้กระทำลงไป และสิ่งนั้นอาจจะประสบความสำเร็จมากกว่านี้
มันยังคงมีเค้าความเป็นไปได้มากทีเดียวที่จะจัดการให้เกิดความปรองดองอย่างสันติและมีเกียรติระหว่างเยอรมนีกับโปแลนด์ แต่ฮิตเลอร์ไม่ได้คิดถึงมันเลย เขาแสดงให้เห็นถึงความต้องการโจมตีโปแลนด์อยู่แล้ว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น และถึงแม้ว่าเขาจะกล่าวว่า เขาได้เสนอข้อตกลงอันสมเหตุสมผล ซึ่งถูกปฏิเสธโดยชาวโปแลนด์ นั่นก็ไม่ใช่เหตุผลที่แท้จริง
ข้อเสนอนั้นไม่เคยถูกแสดงให้แก่ชาวโปแลนด์ หรือให้กับเรา ถึงแม้ว่าจะมีการออกอากาศทางวิทยุในเยอรมนีเมื่อคืนวันพฤหัสบดีที่ผ่านมาแล้ว ฮิตเลอร์ไม่ได้รอที่จะฟังความคิดเห็นใด ๆ ต่อข้อเสนอนั้น แต่ออกคำสั่งให้กองทัพของเขาข้ามพรมแดนโปแลนด์ในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น
การกระทำของเขาได้แสดงถึงความสมเหตุสมผลที่ว่า ไม่มีโอกาสที่จะคาดหวังว่าชายคนนี้จะยอมเลิกล้มการกระทำของตนในการใช้กำลังเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เขาต้องการ เขาจะต้องถูกหยุดยั้งด้วยกำลังเท่านั้น
ในวันนี้ เราและฝรั่งเศส ในความพยายามที่จะบรรลุข้อตกลงที่ผูกพันเราไว้ คือ การให้ความช่วยเหลือแก่โปแลนด์ ซึ่งกำลังต่อสู้อย่างกล้าหาญต่อการโจมตีอันเลวทรามและปราศจากการเตือนนี้ เรามีความรู้สึกผิดชอบอย่างเต็มเปี่ยม - เราจะต้องทำในสิ่งที่ประเทศนี้จะทำได้ ในการสร้างสันติภาพ
สถานการณ์ซึ่งไม่มีคำพูดใด ๆ จากผู้ปกครองเยอรมนีจะสามารถเชื่อถือได้ และไม่มีผประเทศหรือประชาชนรู้สึกว่าตนปลอดภัยนั้นเหลือจะทน และในตอนนี้เราจะต้องตั้งใจที่จะบรรลุในสิ่งที่ท่านจะต้องเล่นในบทบาทของตัวเองด้วยความสุขุมและความกล้าหาญ
ในช่วงเวลาเช่นนี้ ความรับรองในการช่วยเหลือ ซึ่งเราได้รับจากจักรวรรดิ ได้สร้างความกล้าหาญให้กับเราเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อผมได้กล่าวจนจบแล้ว ประกาศอย่างเป็นทางการจะมีการออกโดยรัฐบาล ขอความกรุณาทุกท่านให้ความสนใจอย่างถึงที่สุด รัฐบาลจะมีแผนการ ซึ่งจะสามารถรักษาประเทศนี้ในวันแห่งความฉุกเฉินและความยากลำบากที่อาจรอคอยเราอยู่ข้างหน้า...
และขอให้พระเจ้าทรงอวยพรให้กับท่าน ขอให้พระองค์ทรงช่วยปกป้องความถูกต้อง เพื่อที่ว่าสิ่งชั่วร้ายที่เรากำลังต่อสู้ด้วยนั้ - กองกำลังอันโหดร้าย ความศรัทธาอันเลวร้าย ความอยุติธรรม การกดขี่ข่มเหง และการประหัดประหารกัน - และในการต่อกรกับมัน ผมมีความเชื่อมั่นว่า ความถูกต้องจะต้องได้รับชัยชนะในที่สุด
|
2368
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2368
|
ฮายาเตะ พ่อบ้านประจัญบาน
|
ฮายาเตะ พ่อบ้านประจัญบาน เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นแนวตลกและต่อสู้ แต่งเรื่องและวาดภาพโดย เค็นจิโร ฮะตะ มีเนื้อหาเกี่ยวกับเด็กหนุ่มผู้ขยันขันแข็งนามว่า "อายาซากิ ฮายาเตะ" แต่มีพ่อแม่ที่เอาแต่เล่นการพนัน จนเป็นหนี้และชดใช้โดยการขายลูกชายให้พวกมาเฟีย แต่จับพลัดจับผลูไปเจอกับ "ซันเซนอิง นางิ" คุณหนูของตระกูลอภิมหาเศรษฐี จนได้มาเป็นพ่อบ้านตระกูลซันเซนอิงเพื่อใช้หนี้
|
2378
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2378
|
ทเวนตี้เซนจูรี่บอย
|
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ทเวนตี้เซนจูรี่บอย
ทเวนตี้เซนจูรี่บอย (20世紀少年, Nijisseiki Shōnen) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น เรื่องราวแนวสืบสวนลึกลับ เขียนโดย นาโอกิ อุราซาว่า เจ้าของผลงานเรื่องมอนสเตอร์ เปิดตัวครั้งแรกในนิตยสารการ์ตูนรายสัปดาห์ Big Comic Spirit ปี 1999
|
2380
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2380
|
พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน)
|
พลเอก พระยาพหลพลพยุหเสนา (พจน์ พหลโยธิน) (29 มีนาคม พ.ศ. 2430 - 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2490) เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่ 2 ของไทย และหัวหน้าคณะราษฎรเพื่อทำการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
|
2396
|
5915
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2396
|
อภัยมณี ซาก้า
|
อภัยมณี ซาก้า เป็นการ์ตูนไทย แนวผจญภัยผสมแฟนตาซี โครงเรื่องหลักมาจากเรื่องพระอภัยมณีของสุนทรภู่ และแต่งเติมจินตนาการของผู้เขียนเพิ่มเติมเข้าไป เช่น ตัวมอนส์เตอร์ ปิศาจ ตีพิมพ์เป็นตอนลงในนิตยสารบูม ลิขสิทธิ์ในประเทศไทยเป็นของสำนักพิมพ์เนชั่นเอ็ดดูเทนเมนท์ นอกจากนี้ MILAN EDITION ยังได้เซ็นสัญญาขอซื้อลิขสิทธิ์ของอภัยมณี ซาก้าไปจำหน่ายยังประเทศฝรั่งเศสอีกด้วย
|
2398
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2398
|
วัดคุ้งตะเภา
|
วัดคุ้งตะเภา เป็นวัดโบราณในเขตการปกครองของคณะสงฆ์มหานิกาย และเป็น 1 ใน 9 วัดศักดิ์สิทธิ์สำคัญของจังหวัดอุตรดิตถ์ ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านคุ้งตะเภา ตำบลคุ้งตะเภา อำเภอเมืองอุตรดิตถ์ จังหวัดอุตรดิตถ์
|
2404
|
67
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2404
|
ปรีดี พนมยงค์
|
ศาสตราจารย์ ดร. ปรีดี พนมยงค์ (11 พฤษภาคม พ.ศ. 2443 ,- 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2526) หรือ หลวงประดิษฐ์มนูธรรม เป็นหัวหน้าคณะราษฎรสายพลเรือน อดีตนายกรัฐมนตรีคนที่ 7 ของไทย และผู้สำเร็จราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ปรีดี พนมยงค์
|
2405
|
5935
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2405
|
ความคิด
|
ความคิด หมายถึง กิจกรรมทางจิตใจหรือทางปัญญาที่เกี่ยวข้องกับจิตสำนึกเฉพาะคน ความคิดยังอาจหมายถึงกระบวนการคิดหรือลำดับแง่คิด ในทำนองเดียวกัน กรอบความคิด หมายรวมถึง กระบวนการการรับรู้ การรับรู้ความรู้สึก ความมีจิตสำนึก และจินตนาการ
|
2445
|
3801
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2445
|
ซีซันส์เชนจ์ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
|
ซีซันส์เชนจ์ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย เป็นภาพยนตร์ไทย เรื่องราวเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเด็กวัยรุ่น 3 คน ในช่วงระยะเวลาหนึ่งปี ที่ วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล โดยเนื้อเรื่องเปรียบเทียบกับฤดูกาลที่เปลี่ยนไป ภาพยนตร์เรื่องนี้ กำกับโดย นิธิวัฒน์ ธราธร และเข้าฉาย เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2549
<br><br>
<br>นำไปสู่บทสรุปสุดท้ายของเรื่องที่ป้อมได้เรียนรู้ว่า เขาควรจะเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อคนอื่น หรือควรทำตามความเชื่อและความฝันของเขาเอง
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ซีซันส์เชนจ์ เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
|
2470
|
5830
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2470
|
จตุพร พรหมพันธุ์
|
นายจตุพร พรหมพันธุ์ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ระบบสัดส่วน พรรคเพื่อไทย แกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) ผู้ดำเนินรายการความจริงวันนี้
|
2479
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2479
|
เกออร์ค วิลเฮ็ล์ม ฟรีดริช เฮเกิล
|
เกออร์ค วิลเฮ็ล์ม ฟรีดริช เฮเกิล (เยอรมัน: Georg Wilhelm Friedrich Hegel; 27 สิงหาคม ค.ศ. 1770 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1831) เป็นนักปรัชญาชาวเยอรมันสำนักคิดจิตนิยม (idealism) ซึ่งเป็นบุคคลสำคัญของสำนักคิดจิตนิยมเยอรมัน
|
2489
|
4233
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2489
|
การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์
|
การิน ปริศนาคดีอาถรรพ์ การ์ตูนและนิยายเรื่องยาวสัญชาติไทย แนวสืบสวนสยองขวัญ แต่งเนื้อเรื่องโดย อัยย์ โดยมีทีม Black Tohfu Studio วาดภาพประกอบในฉบับนิยาย และวาดภาพเนื้อเรื่องทั้งหมดในฉบับการ์ตูน จัดพิมพ์โดย พูนิก้า สำนักพิมพ์ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 2008 - ปัจจุบัน เป็นการ์ตูนไทยที่สร้างปรากฏการณ์ขายหมดภายในเดือนเดียวที่วางแผง และถูกตีพิมพ์ในฉบับภาษามาเลเซียอีกด้วยในชื่อว่า "FaIL aNEH GaRIN"
การิน.
"จาก ฉบับการ์ตูน คดีที่ 4 พิพิธภัณฑ์คนบาป"
" วิธีเเก้ไขอตีดที่เจ็บปวดนะ คือการเขียนทับ มันด้วยปัจจุบัน ที่เจ๋งกว่าต่างหาก "
"เลิดอ้อนวอนต่อความบังเอิญซะ
จงมุ่นมั่นเเละเชื่อในพลังของตนเอง
ผลสำเร็จจากการกระทำ
เเบบนี้เเพละที่เรียกว่า ปาฎิหาริย์ที่เเท้จริง "
"จาก ฉบับการ์ตูน คดีที่ 9 สาปลัทธิโลกาวินาศ"
ลัลทริมา.
"จาก ฉบับการ์ตูน เล่มที่ 5 สะพานข้ามอัสดงแห่งความตาย"
เชียร.
"จาก สารานุกรมสีดำตอน2"
โชติกาล.
"จาก ฉบับนิยาย เล่มที่ 5 พระพรแห่งความเจ็บปวด"
|
2513
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2513
|
จิตพิฆาตโลก
|
จิตพิฆาตโลก เป็นภาพยนต์ที่สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2553 โดย คริสโตเฟอร์ โนแลน
"[ขณะที่คอบบ์กำลังโจรกรรมข้อมูลภายในจิตของไซโตะ]"
ไซโตะ:(มาจากด้านหลังคอบบ์ และเปิดไฟ) หันกลับมา (Turn around.)
มอล: วางปืนลง ดอม (The gun, Dom.) (จากนั้นก็หันปืนไปทางอาร์เธอร์ ที่ถูกจับเป็นตัวประกัน) วางซะ (please.)
บทสนทนา.
"[คอบบ์วางปืน แล้วโยนไปบนโต๊ะ]"
ไซโตะ: ทีนี้ก็ส่งซองมาให้ผม คุณคอบบ์ (Now the envelope, Mr. Cobb.)
คอบบ์: เธอบอกคุณหรอ หรือว่าคุณรู้มาโดยตลอด (Did she tell you? Or have you known all along?)
ไซโตะ: รู้ว่าที่จริงแล้วคุณมาขโมยของผม หรือรู้ว่าที่จริงแล้ว เราหลับอยู่ (That you are here to steal from me? Or that we are actually asleep?) ผมอยากรู้ว่าใครจ้างคุณมา (I want to know the name of your employer.)
"[มอลจ่อปืนไปที่ศีรษะของอาร์เธอร์]"
คอบบ์: การขู่ในความฝัน ไม่มีประโยชน์ใช่ไหม มอล (Ah, but what's threatening him in a dream, right, Mal?)
มอล: นั่นขึ้นอยู่กับว่าขู่เรื่องอะไรนะ ฆ่าตายก็แค่การปลุกให้ตื่น แต่ความเจ็บ (That depends on what you're threatening. Killing him will just wake him up. But pain-) (มอลยิงอาร์เธอร์ เข้าที่เข่า) ความเจ็บมันอยู่ในจิต และจากการตกแต่งห้อง ไปอยู่ในจิตของคุณด้วยใช่ไหมล่ะ อาร์เธอร์ (Pain is in the mind. And judging by the decor, we're in your mind, aren't we, Arthur?)
"[มอลเตรียมยิงอาร์เธอร์อีกครั้ง แต่คอบบ์รีบตะครุบปืน แล้วยิงอาร์เธอร์เข้าที่หน้าผาก เป็นการปลุกเขา]"
"[คอบบ์นั่งคุยกับไซโตะในอะพาร์ตเมนท์ของเขา]"
คอบบ์: (คอบบ์ถือปืนของไซโตะไว้ในมือ) คุณพร้อมแล้วนะ (You came prepared.)
ไซโตะ: หัวหน้ารักษาความปลอดภัยของผมยังหาที่นี่ไม่เจอ แล้วคุณเจอได้ไง (Not even my head of security know this about me. How did you find out?)
คอบบ์: มันยากมากเลยนะ ที่คุณจะซ่อนรังรักไว้ โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับเมียของคนอื่น (Very difficult for a man in your position to keep a love nest like this secret, particularly when there's a married woman involved.)
ไซโตะ: เธอไม่บอกคุณหรอก (She would never-)
คอบบ์: แต่ทำไมเรา มาได้ (Yet, here we are.)
ไซโตะ: ทีนี้ก็ ปล่อยผมแล้วไปซะ (So, leave me and go.)
คอบบ์: ดูเหมือนคุณจะยังไม่เข้าใจนะ คุณไซโตะ ว่าองค์กรที่จ้างเรามา เขาไม่ยอมรับความล้มเหลว พวกเราจะอยู่ไม่ถึง 2 วัน (You don't seem to understand, Mr. Saito. The corporation that hired us, they won't accept failure. We won't last two days.)
อาร์เธอร์: (ส่งสัญญาณ) คอบบ์.
คอบบ์: ดูท่าว่าผมคงต้องทำให้มันง่ายขึ้นซะหน่อยแล้ว (Looks like I'm going to have to do this a little more simply.) (ลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงไซโตะลงบนพื้น) บอกสิ่งที่คุณรู้มา! บอกสิ่งที่คุณรู้มา เดี๋ยวนี้เลย!! (Tell us what you know! Tell us what you know now!!)
ไซโตะ: (แตะพรมแล้วหัวเราะหึ ๆ) ผมล่ะเกลียดพรมห้องนี้ซะจริง ๆ เพราะมันเลอะและชอบยุ่ยออกมาจนน่ารำคาญ แต่มันทำมาจากผ้าขนสัตว์ ตอนนี้... มันทำมาจากเส้นใยสังเคราะห์ นั่นแปลว่า ผมไม่ได้นอนบนพรมในอะพาร์ตเมนท์ของผมจริง ๆ คุณเก่งสมคำร่ำลือมาก คุณคอบบ์ ตอนนี้ผมก็ยังฝันอยู่ (I've always hated this carpet. Stained and frayed in such distinctive ways. But very definitely made of wool. And not of polyester. Which means, I'm not lying on my carpet in my apartment. You have lived up to your reputation, Mr. Cobb. I'm still dreaming.)
ไซโตะ: (หลังจากที่คอบบ์เห็นว่าอาร์เธอร์หายไปจากความฝัน หรือตื่นแล้วในความเป็นจริง) ฝันในความฝันหรือ... ฮ่ะ ผมประทับใจ แต่ในความฝันของผม คุณเล่นตามกฎของผม (A dream within a dream. I'm impressed. But in my dream, you play by my rules.)
แนช: อ๋อใช่ คุณไซโตะ คุณก็รู้ (Ah, yes, but you see, Mr. Saito...)
คอบบ์: เราไม่ได้อยู่ในฝันของคุณ (It's not your dream.)
แนช: นี่ฝันผม (We're in mine.)
"[ประตูเปิดออก กลุ่มคนที่เป็นภาพสะท้อนจากจิตใต้สำนึกกรูกันเข้ามา จับตัวแนชกับคอบบ์ ไซโตะยืนมองด้วยความสงสัย]"
อาร์เธอร์: แล้วนายก็ไปซ้อมเขาซะงั้น (What the hell was all that?)
คอบบ์: ฉันคุมอารมณ์อยู่น่ะ (I have it under control.)
อาร์เธอร์: ถ้าคุมไม่อยู่จะขนาดไหน (I'd hate to see out of control.)
คอบบ์: ฉันไม่ชอบรถไฟน่ะ (I don't like trains.)
"[ไซโตะนั่งรออยู่ในเฮลิคอปเตอร์กับแนช]"
เซโตะ: อ้า เขาขายคุณน่ะ เขามาหาผมเพื่อที่จะร้องขอชีวิต ผมเลยจะให้คุณแก้แค้นเขาแทนดีไหม (He sold you out. Thought to come to me and bargain for his life. So I offer you the satisfaction.)
(คนของไซโตะส่งปืนในคอบบ์)
คอบบ์: ผมไม่ชอบฆ่าคนเป็นผักปลา (That's not the way I deal with things.)
"[ไซโตะส่งสัญญาณ คนของเขาลากแนชลงจากเฮลิคอปเตอร์]"
คอบบ์: คุณจะทำอย่างไงกับเขา (What will you do with him?)
ไซโตะ: ผมไม่หรอก แต่โคบอลด์ เอ็นจิเนียริ่งจะว่ายังไง ผมไม่รู้ (Nothing. But I can't speak for Kobold engineering.)
คอบบ์: คุณต้องการอะไรจากพวกเรา?
ไซโตะ: อินเซ็ปชัน เป็นไปได้ไหม?
อาร์เธอร์: ไม่มีทางหรอก!
ไซโตะ: ถ้าคุณสามารถเข้าไปในขโมยข้อมูลจิตได้ แล้วทำไมจะฝังความคิดลงในจิตไม่ได้
อาร์เธอร์: โอเค ถ้าผมบอกคุณว่าอย่าคิดถึงช้าง แล้วคุณจะคิดถึงอะไร?
ไซโตะ: (คิด) ช้างสิ
อาร์เธอร์: ใช่ แต่คุณไม่ได้คิดเอง เพราะว่าคุณรู้ว่ามันมาจากผม จิตของเรารู้กำเนิดของที่มา แรงบันดาลใจไม่มีวันที่จะปลอมได้ (Right. But it's not your idea because you know I gave it to you. The subject's mind can always trace the genesis of the idea. True inspiration is impossible to fake.)
คอบบ์: นั่นไม่จริงหรอก (That's not true.)
ไซโตะ: (หันมาทางคอบบ์) คุณทำได้หรือ (Can you do it?)
คอบบ์: คุณให้ทางเลือกกับผมใช่ไหม เพราะคุณรู้ว่าผมมีวิธีจะจัดการกับทางโคบอลด์ (Are you offering me a choice? Because I can find my own way to square things with Kobold.)
ไซโตะ: งั้นคุณก็มีทางเลือก (Then you do have a choice.)
คอบบ์: แล้วผมเลือก ที่จะหนี (Then I choose to leave, sir.)
เซโตะ: อยากกลับบ้านไหมล่ะคุณคอบบ์ กลับอเมริกา ไปหาลูก ๆ คุณ (Mr. Cobb. How would you like to go home to America, to your children?)
คอบบ์: คุณทำไม่ได้หรอก ไม่มีใครทำได้ (You can't fix that. No one can.)
เซโตะ: เหมือนกับอินเซปชั่นสินะ (Just like inception?)
อาร์เธอร์: คอบบ์ มาเถอะ (Cobb, come on.)
คอบบ์: ความคิดที่คุณต้องการซับซ้อนไหม? (How complex is the idea?)
เซโตะ: ความคิดง่าย ๆ (Simple enough.)
คอบบ์: ไม่มีความคิดไหนง่ายหรอก เมื่อเราฝังลงในจิตของคนอื่นไป (No idea is simple when you need to plant it in somebody else's mind.)
คอบบ์: (พูดถึงงานที่ไซโตะมอบหมาย) ถ้าผมทำได้ ถ้าผมสามารถจะทำได้ ผมต้องการความมั่นใจ ผมจะรู้ได้ไงว่าคุณทำได้ (If I were to do this, if I even "could" do it, I'd need a guarantee. How do I know you can deliver?)
เซโตะ: คุณไม่รู้ แต่ผมทำได้ แล้ว...คุณอยากท้าทายโชคชะตาไหมล่ะ หรือจะรอวันเป็นตาแก่ จมอยู่กับความเสียใจ รอความตายเพียงลำพัง (You don't. But I can. So, do you want to take a leap of faith? Or become an old man, dying of regret, waiting to die alone?)(คอบบ์ไม่พูดอะไร) รีบหาทีมงานเข้า คุณคอบบ์ มีหัวคิดเลือกคนให้เป็นด้วยล่ะ (Assemble your team, Mr. Cobb. And choose your people more wisely.)
"[คอบบ์มาที่ปารีสเพื่อพบกับไมลส์ พ่อตาของตน]"
คอบบ์: ไม่เคยชอบห้องทำงานตัวเองเลยใช่ไหม? (You never did like your office, did you?)
ไมลส์: ในตู้เก็บไม้กวาด ไม่มีที่ให้คิดได้หรอก (No space to think in that broom cupboard.)
คอบบ์: (ยื่นถุงให้ไมลส์) ฟังนะ ผม เอ่อ อยากจะฝากของนี้ไปให้เด็ก ๆ ถ้าหากพ่อมีโอกาส (I brought these for you to give to the kids when you get a chance.)
ไมลส์: คงต้องใช้มากกว่าตุ๊กตาขนสัตว์นะ ถ้าจะให้ลูกเชื่อว่าพวกเขายังคงมีพ่ออยู่ในตอนนี้ (It'll take more than the occasional stuffed animal to convince those children they still have a father.)
ไมลส์: กลับมาสู่ความเป็นจริงเถอะนะ ดอม ได้โปรด (Come back to reality, Dom. Please.)
คอบบ์: เด็กสองคนนั้น เขาเป็นหลานของพ่อนะ พวกเขากำลังรอพ่อพวกเขากลับบ้าน นั่นคือความเป็นจริงของพวกเขา และงานนี้ งานสุดท้ายนี่แหละ คือทางที่ผมจะกลับไป ผมจะไม่มีทางยืนอยู่ตรงนี้ ถ้าผมรู้ว่ามีทางอื่น (Those kids, your grandchildren, they're waiting for their father to come back home. That's "their" reality. And this job, this last job, that's how I get there. I would not be standing here if I knew any other way.)
"[คอบบ์พบกับแอรีแอดนี สถาปนิกคนใหม่]"
ไมลส์: แอรีแอดนี ฉันอยากให้เธอรู้จักกับคุณคอบบ์ (Ariadne, I'd like you to meet Mr. Cobb.)
แอรีแอดนี: ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ (Pleased to meet you.)
ไมลส์: ถ้าเธอมีเวลาสักครู่ คุณคอบบ์ เขามีงานที่อยากจะปรึกษากับเธอสักหน่อย (If you have a few moments Mr. Cobb has a job offer he'd like to discuss with you.)
แอรีแอดนี: งานประจำหรอคะ? (A work placement?)
คอบบ์: มันไม่ใช่แบบนั้นหรอก (Not exactly.)
คอบบ์: We create the world of a dream. We bring a subject into that dream and they fill it with their secrets.
แอรีแอดนี: Then you break in and steal it?
คอบบ์: Well, it's not strictly speaking, legal.
คอบบ์: ว่ากันว่าเราใช้ศักยภาพสมองเพียงเศษเสี้ยวเดียวเท่านั้น นั่นคือเวลาที่ตื่นอยู่ แต่เมื่อเรานอนหลับ จิตสามารถทำได้เกือบทุกอย่าง (They say we only use a fraction of our brain's true potential. That's when we're awake. When we're asleep, our mind can do almost anything.)
แอรีแอดนี: เช่นอะไร? (Such as?)
คอบบ์: สมมติว่าเธอกำลังออกแบบอาคารอยู่ จิตสำนึกเธอสร้างรายละเอียดของมัน แต่บางครั้งคล้ายกับมันจะสร้างด้วยตัวเองได้ เธอเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม? (Well, imagine you're designing a building. You consciously create each aspect. But sometimes it feels like it's almost "creating itself", if you know what I mean.)
แอรีแอดนี: ใช่ ฉันก็กำลังค้นหาอยู่ (Like, I'm discovering it.)
คอบบ์: มันเป็นแรงบันดาลใจแท้ ๆ ใช่ไหม? ในความฝัน จิตของเราก็ทำสิ่งนี้อย่างต่อเนื่อง เราสร้างมันและมองเห็นภาพโลกของเราไปพร้อมกัน และมันราบรื่นจนเราไม่รู้ว่ามันกำลังเกิดขึ้น นั่นทำให้เราสามารถเข้าไปในระหว่างกระบวนการได้ (Genuine inspiration, right? Now, in a dream, our mind continuously does this. We create and perceive our world simultaneously. Now, our mind does this so well that we don't even know it's happening. That allows us to get right in the middle of that process.)
แอรีแอดนี: อย่างไง? (How?)
คอบบ์: โดยการทำหน้าที่สร้าง และฉันให้เธอมาทำตรงนี้ เธอสามารถสร้างโลกแห่งความฝัน เราพาเป้าหมายเข้าไปในฝันนั้น เขาจะใช้จิตใต้สำนึกเขาเติมรายละเอียด (By taking over the creative part. You create the world of the dream. We bring the subject into the dream, and they fill it with their subconscious.)
แอรีแอดนี: แล้วฉันจะมีรายละเอียดมากพอ ทำให้เขาคิดได้ไงว่ามันเป็นความจริง? (How could I ever acquire enough detail to make them think it's reality?)
คอบบ์: ในความฝัน เราจะรู้สึกว่าจริงเมื่อกำลังฝันใช่ไหม มีเพียงแค่ตอนตื่น เราจะรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ อยู่ (Well, dreams feel real while we're in them, right? It's only when we wake up that we realize that something was actually strange.)
คอบบ์: เธอไม่เคยจำตอนต้นของความฝันได้เลยใช่หรือเปล่า เธอมักจะพบว่าตัวเองอยู่ระหว่างเหตุการณ์ในฝัน (You never really remember the beginning of a dream, do you? You always wind up right in the middle of what's going on.)
แอรีแอดนี: ก็งั้นมั้ง ใช่ (I guess, yeah.)
คอบบ์: แล้วเราจบฝันได้ยังไง? (Then how did we end up here?)
แอรีแอดนี: เราก็ต้องออกมาจาก เอ่อ (Well, we just came from the-) (แอรีแอดนีเริ่มสับสน)
แอรีแอดนี: เราฝันอยู่หรอ? (We're dreaming?)
คอบบ์: จริง ๆ เธอกำลังอยู่ในเวิร์กชอปตอนนี้ เธอหลับอยู่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอแชร์ความฝันกับคนอื่น (You're actually in the middle of the workshop right now. This is your first lesson in shared dreaming.)
"[เมื่อแอรีแอดนีเริ่มตระหนก ถนนในปารีสเริ่มระเบิดและแตกสลาย]"
คอบบ์: (พูดกับอาร์เธอร์) ขอเวลาเราอีกสัก 5 นาทีนะ (Why don't you give us another five minutes.)
แอรีแอดนี: 5 นาทีหรอ? เมื่อกี้พวกเราคุยกันเป็นชั่วโมงเลยนี่! (Five minutes? But we were talking for at least an hour!)
คอบบ์: ในความฝัน จิตของเราจะสามารถทำงานได้เร็วขึ้น ดังนั้นเวลาจึงดูเหมือนช้าลง (In a dream, your mind functions more quickly. Therefore, time seems to feel slower.)
อาร์เธอร์: 5 นาทีในโลกความจริง คือ 1 ชั่วโมงในฝัน (Five minutes in the real world gives you an hour in the dream.)
"[หลังจากแอรีแอดนีถูกมอลแทงในความฝัน]"
แอรีแอดนี: คุณมีจิตใต้สำนึกที่น่ากลัวมากนะ คอบบ์ เสน่ห์เธอร้ายกาจ (That's some subconscious you've got on you, Cobb! She's a real charmer.)
อาร์เธอร์: อ๋อ เข้าใจล่ะ เธอเจอคุณนายคอบบ์ (Ah, I see you've met Mrs. Cobb.)
แอรีแอดนี: เธอเป็นเมียเขาหรอ? (She's his wife?)
อาร์เธอร์: แล้วก็โทเทม เธอต้องมีวัตถุขนาดเล็ก มีน้ำหนักหน่อย เป็นของที่ต้องติดตัวเอาไว้ตลอด (A totem. You need a small object, something heavy. Something you can have on you at all times.)
แอรีแอดนี: แบบเหรียญน่ะหรอ? (Like a coin?)
อาร์เธอร์: ไม่ มันต้องเป็นอะไรที่เฉพาะตัวมากกว่านั้น (No, it has to be something more unique.) (โชว์ลูกเต๋าสีแดงให้เธอดู) เหมือนกับเต๋าถ่วงน้ำหนักลูกนี้ (แอรีแอดนีพยายามหยิบลูกเต๋า) ฉันให้เธอแตะไม่ได้ มันจะทำให้เสียจุดประสงค์ มีฉันคนเดียวที่รู้สมดุลและน้ำหนักของเต๋าพิเศษลูกนี้ เพราะงั้นเมื่อเธอเห็นโทเทมของเธอ เธอจะแน่ใจได้เลยว่าเธอไม่ได้อยู่ในฝันของคนอื่น (This is a loaded die. I can't let you touch it, because that would defeat the purpose. See, only "I" know the balance and weight of this particular loaded die. That way, when you look at your totem, you know beyond a doubt that you're not in someone else's dream.)
คอบบ์: (พูดถึงชิปพนันที่อีมส์ถืออยู่) นายจะถือมันอีกกี่ที มันก็ไม่เพิ่มขึ้นมาหรอก (Rub them together all you want, they're not going to breed.)
อีมส์: มันก็ไม่แน่ (You never know.)
"[อีมส์และคอบบ์นั่งคุยกันที่บาร์ในมอมบาซ่า]"
อีมส์: เขาอยู่ที่บาร์
คอบบ์: โคบอลด์ เอ็นจิเนียริ่ง แล้วค่าหัวของฉันนี่ จับเป็นหรือจับตายล่ะ? (Kobold Engineering. The price on my head, was it dead, or alive?)
อีมส์: จำไม่ได้ว่ะ ดูละกันว่ามันจะยิงไหม (Don't remember. See if he starts shooting.)
"[อาร์เธอร์และแอรีแอดนีเดินขึ้นบันไดไม้]"
อาร์เธอร์: ในความฝัน เธอสามารถหลอกสถาปัตยกรรมให้เป็นรูปทรงที่ไม่มีทางเป็นไปได้ นั่นคือการสร้างจุดเชื่อม เช่นขั้นบันไดเพนโรส บันไดที่เดินต่อได้ไม่รู้จบ (In a dream you can cheat architecture into impossible shapes. That lets you create closed loops. Like the Penrose Steps. An infinite staircase.)
"[กล้องถ่ายให้เห็นว่าพวกเขาเดินอยู่บนบันไดที่มีรูปทรงที่เป็นไปไม่ได้]"
"[คอบบ์ อีมส์ ไซโตะและยูซุปเข้ามาในห้องที่มีคนนอนหลับอยู่จำนวนมาก]"
อีมส์: สิบ, สิบสอง ทุกคนเชื่อมต่อกันเหลือเชื่อ (Ten, twelve all connected by the machine.)
ยูซุป: พวกเขามาทุกวันเพื่อร่วมแชร์ความฝัน (They come every day to share the dream.)
"[ชายแก่ตบหน้าชายอีกคนที่หลับอยู่ และชายคนนั้นไม่ตื่น]"
ยูซุป: เห็นไหม? หลับนิ่งมากเลย (You see? Very stable.)
คอบบ์: พวกเขาฝันนานแค่ไหน? (How long do they dream for?)
ยูซุป: 3-4 ชั่วโมงต่อวัน (Three, four hours, each day.)
คอบบ์: เวลาในฝัน? (Dream time?)
ยูซุป: ถ้าด้วยยานี้ ก็ประมาณ 40 ชั่วโมง ในแต่ละวัน (With this compound? About 30 or 40 hours, each and every day.)
ไซโตะ: แล้วทำไมพวกเขามาทำ? ("Why" do they do it?)
ยูซุป: บอกเขาสิ คุณคอบบ์ (Tell him, Mr. Cobb.)
คอบบ์: เมื่อชาชิน นี่คือทางเดียวที่คุณจะได้ฝัน (After a while it becomes the only way you can dream.)
ยูซุป: คุณยังฝันอยู่หรือเปล่า คุณคอบบ์ (Do you still dream, Mr. Cobb?)
อีมส์: มากันทุกวันเพื่อนอนหรอ? (They come here every day to sleep?)
คนแก่: เปล่า พวกเขามาเพื่อที่จะตื่นขึ้น ความฝันกลายเป็นความจริงของพวกเขา คุณเป็นใครถึงจะเถียงว่าไม่ใช่? (No. They come to be woken up. "The dream" has become their reality. Who are you to say otherwise?)
คอบบ์: "[พูดกับยูซุป]" ดูซิ คุณทำอะไรได้ (Let's see what you can do.)
อีมส์: อีแร้งกำลังบินวนไปมา ยิ่งมอริส ฟิชเชอร์อาการทรุด ปีเตอร์ บราวนิงก็ยิ่งมีอำนาจมากขึ้น เรามีโอกาสสังเกตการณ์บราวนิงมากมาย เก็บรูปลักษณ์ทางกาย ศึกษากิริยาท่าทางและอื่น ๆ อีกมากมาย ตอนนี้ในความฝันระดับแรก ฉันสามารถปลอมตัวเป็นบราวนิง และสามารถให้คอนเซ็ปต์ต่อจิตใต้สำนึกของฟิชเชอร์ได้ จากนั้น เมื่อเราพาเขาไประดับที่ลึกขึ้น ภาพสะท้อนของบราวนิงในจิตเขาจะป้อนมันกลับให้เขา (The vultures are circling. The sicker Morris Fischer becomes, the more powerful Peter Browning becomes. I've had ample opportunity to observe browning, the doctor's physical presence to study his mannerisms, and so on, and so forth. Now, the first layer of the dream, I can impersonate Browning and suggest consent to Fischer's conscious mind. When we take him a level deeper, his own projection of Browning should feed that right back to him.)
อาร์เธอร์: มันจะเป็นไอเดียที่เขาคิดเอง (So, he gives himself the idea.)
อีมส์: ถูกต้อง ทางเดียวที่ความคิดจะมั่นคง เขาต้องนึกว่าคิดเอง (Precisely. It's the only way it'll stick. It has to seem self-generated.)
อาร์เธอร์: อีมส์ ฉันประทับใจมาก (Eames, I am impressed.)
อีมส์: (หัวเราะ) คำชมนายเหมือนเดิมนะ ฉันซาบซึ้งใจมากเลย อาร์เธอร์ ขอบใจมาก (Your condescension, as always, is greatly appreciated, Arthur. Thank you.)
"[แอรีแอดนีเข้ามาคอบบ์ที่เวิร์กชอป]"
แอรีแอดนี: คุณเข้าไปอยู่ในความ เอ่อ (Are you going under by yourself?)
คอบบ์: เปล่า ฉันก็แค่ทดลองทำอะไรหน่อยนึง ฉันไม่รู้ว่ามีคนอยู่ที่นี่ (No, I was just running some experiments. I didn't know anyone else was here.)
แอรีแอดนี: ฉันกำลังทำโทเทมส่วนตัวอยู่น่ะ (I was working on my totem, actually.)
คอบบ์: มาให้ฉันดูหน่อย (Here.) (คอบบ์ขอดูโทเทมของแอรีแอดนี แต่เธอปฏิเสธ)
คอบบ์: เธอเรียนรู้แล้วสินะ (You're learning.)
แอรีแอดนี: ใช้โทเทมเพื่อแก้ปัญหาในการแยกแยะความจริง มันเป็นไอเดียของคุณหรอ? (An elegant solution for keeping track of reality. Was it your idea?)
คอบบ์: เปล่า ที่จริงมันเป็นไอเดียของมอลน่ะ (No, it was Mal's, actually.) (โชว์โทเทมของตนซึ่งเป็นลูกข่าง) โทเทมนี้เป็นของเธอ เมื่อหมุนมันในความฝัน มันจะหมุนไม่หยุด มันจะหมุนอยู่ตลอดไป (This one was her's. When it would spin in the dream it would never topple.)
แอรีแอดนี: (อธิบายเขาวงกตในจิตใต้สำนึกของฟิชเชอร์) ระดับต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับแต่ละส่วนของจิตใต้สำนึกของเป้าหมายที่เราพยายามเข้าไป ฉะนั้นมันจะต้องมีฟลอร์ชั้นล่างของโรงพยาบาล เพื่อให้ฟิชเชอร์พาพ่อเขาเข้าไป ฉันว่าฉันมีคำถามเกี่ยวกับแบบแปลนหน่อยนึงน่ะ (Each level relates to the part of the subject's subconscious that we are trying to access. So, I'm making the bottom level a hospital so Fischer will find his father. I have a question about this layout-)
คอบบ์: ไม่ ไม่ อย่า อย่าให้ฉันรับรู้ด้วย แบบแปลนน่ะ คนสร้างฝันควรรู้คนเดียว (No, no, don't show me specifics. Only the dreamer should know the layout.)
Ariade: ทำไมต้องเป็นอย่างนั้นน่ะ? (Why is that so important?)
คอบบ์: เผื่อมีคนในจิตใจของใครแทรกเข้ามา เราไม่อยากให้เขารู้เส้นทางในเขาวงกต (In case one of us brings in our projections. We don't want them knowing the details of the maze.)
แอรีแอดนี: คุณหมายถึง ถ้ามอลเข้ามาปรากฏตัว คุณกันเธอออกไปไม่ได้ใช่ไหม? คุณสร้างแบบแปลนเองไม่ได้ เพราะถ้าคุณรู้ เธอก็จะรู้ด้วย และเธอจะทำลายปฏิบัติการหมด คอบบ์ แล้วคนในทีมรู้ไหม? (Which means, in case you bring Mal in. You can't keep her out, can you? You can't build because if you know the maze, she knows it. She'd sabotage the whole operation. Cobb, do the others know?)
คอบบ์: ไม่ พวกเขาไม่รู้ (No. They don't.)
แอรีแอดนี: คุณต้องเตือนพวกเขา ถ้าเกิดมันแย่ลง (You've got to warn them if this is getting worse.)
คอบบ์: ไม่มีใครพูดว่ามันจะแย่ลง ฉันต้องกลับบ้าน นี่คือทั้งหมดที่ฉันแคร์ในตอนนี้ (No one said it's getting worse. I need to "get home". That's all I care about right now.)
แอรีแอดนี: ทำไมคุณกลับบ้านไม่ได้ล่ะ? (Why can't you go home?)
คอบบ์: เพราะตำรวจคิดว่าฉันฆ่ามอล (Because they think I killed her.) (ลุกขึ้น) ขอบใจมาก (Thank you.)
แอรีแอดนี: เรื่องอะไร? (For what?)
คอบบ์: ที่ไม่ถามว่าฉันฆ่าเธอหรือเปล่าไง (For not asking whether I did it.)
"[ทีมประชุมเรื่องวิธีที่ใช้ในการอินเซปชั่น]"
คอบบ์: "ฉันจะทำลายอาณาจักรของพ่อ" ชัดเจนเลยว่านี่เป็นความคิดที่โรเบิร์ตเลือกที่จะปฏิเสธ เราถึงต้องฝังมันลึกลงในจิตใต้สำนึกของเขา จิตใต้สำนึกเกิดจากอารมณ์ ไม่ใช่เหตุผล เราจะต้องหาทางแปลงสิ่งนี้ ให้เป็นคอนเซ็ปต์ทางอารมณ์ ("I will split up my father's empire". Now, this is obviously an idea that Robert himself will choose to reject. Which is why we need to plant it deep in his subconscious. The subconscious is motivated by emotion, right? not reason. Which is why we need to find a way to translate this into an emotional concept.)
อาร์เธอร์: นายจะแปลงกลยุทธธุรกิจเป็นอารมณ์ได้ไง? (How do you translate a business strategy into an emotion?)
คอบบ์: นั่นคือสิ่งที่ต้องคิดใช่ไหม ความสัมพันธ์ระหว่างโรเบิร์ตกับพ่อของเขาเข้าขั้นตึงเครียด ว่างั้นเถอะ (That's what we're going to figure out. Fischer's relationship with his father is stressed to say the least.)
อีมส์: ถ้างั้นเอามาใช้ได้ เราเสนอเขาว่าการทำลายบริษัทของพ่อก็เหมือนการ "ตอกหน้า" ตาแก่นั่น (Can we run with that? We could suggest breaking up the company as a "screw you" to the old man.)
คอบบ์: ไม่หรอก เพราะฉันคิดว่าอารมณ์ทางบวกจะเอาชนะอารมณ์ทางลบได้ทุกครั้ง จิตของมนุษย์หวังการปรองดอง เพื่อลดความโกรธ เราจะต้องทำให้โรเบิร์ต ฟิชเชอร์รู้สึกทางบวกต่อเรื่องนี้ (No, because I think positive emotion trumps negative emotion every time. We all yearn for reconciliation. For catharsis. We need Robert Fischer to have a positive emotional reaction to all this.)
อีมส์: ถ้าอย่างนั้น เราจะลอง เอ่อ "พ่อฉันยอมรับว่าฉันอยากสร้างความสำเร็จเอง ไม่ใช่เดินตามรอยเท้าของพ่อ" (Well, why don't we try this? "My father accepts that I want to create for myself, not follow in his footsteps.")
คอบบ์: อาจจะเวิร์ก (That might work.)
อาร์เธอร์: อาจหรอ? เราต้องให้มันดีกว่า "อาจ" (Might? We need to do a little better than "might".)
อีมส์: (หันมามอง) ขอบใจที่ช่วยทำงานนะ อาร์เธอร์ (Thank you for your contribution, Arthur.)
อาร์เธอร์: ขอโทษที่ฉันต้องการความจำเพาะเจาะจง อีมส์ (Forgive me for wanting a little specificity, Eames.) (อีมส์มองอย่างสับสน ไม่พูดอะไร) เจาะจงให้แน่ชัด (Specificity?!)
"[ทุกคนในทีมยืนอยู่ในบนถนนในเมือง ซึ่งเป็นความฝันชั้นแรก]"
อีมส์: ที่ระดับบนสุด เราเปิดความสัมพันธ์ระหว่างเขา (ฟิชเชอร์) กับพ่อเขา นั่นคือ "ฉันจะไม่เดินตามรอยเท้าของพ่อฉัน" และในระดับลึกขึ้น เราก็ป้อนข้อมูล "ฉันจะสร้างผลงานด้วยตัวของตัวเอง" และพอถึงระดับลึกสุด เราก็ชักปืนขึ้นมาเลย (On the top level, we open up his (Fischer's) relationship with his father. Say, "I will not follow in my father's footsteps". Then, the next level down, feed him "I will create something for myself". Then, by the time we hit the bottom level we bring out the big guns.)
คอบบ์: พ่อฉันไม่อยากให้ฉันเป็นเหมือนเขา (My father doesn't want me to be him.)
อีมส์: ถูกต้อง (Exactly.)
ยูซุป: สารเคมีที่ใช้ในการแชร์ฝัน จะสร้างการเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่างคนสร้างฝัน ในขณะที่เร่งการทำงานของสมอง (The compound we'll be using to share the dream creates a very clear connection between dreamers whilst actually accelerating brain function.)
คอบบ์: มันจะให้เวลาเรามากขึ้นในแต่ละระดับ (In other words, it gives us more time on each level.)
ยูซุป: การทำงานของสมองในฝันจะเป็น 20 เท่าของปกติ แล้วเมื่อคุณเข้าไปอยู่ในฝันที่อยู่ฝัน ผลคือการทวีคูณ สามความฝันก็คือ 10 ชั่วโมง (Brain function in the dream will be about 20 times of normal. When you enter a dream within that dream, the effect is compounded. Three dreams is ten hours, is...)
อีมส์: (ขัดจังหวะ) โทษนะ ฉันคิดเลขไม่ค่อยเก่ง เวลาเท่าไหร่บอกเลย (I'm sorry, math was never my strong subject. So how much time is that?)
คอบบ์: 1 สัปดาห์ในความฝันชั้นแรก 6 เดือนในความฝันชั้นที่สอง และความฝันชั้นที่สาม... (A week the first level down, is six months the second level down, third level is...)
แอรีแอดนี: เป็น 10 ปี ใครอยากจะติดอยู่ในฝันนานขนาดนั้น ("Ten years." Who'd want to be stuck in a dream for ten years?)
ยูซุป: ขึ้นกับว่าฝันอะไร (Depends on the dream.)
อาร์เธอร์: พอฝังความคิดได้แล้ว เราจะออกมายังไง หวังว่านายคงมีวิธีที่ดีกว่ายิงหัวฉันนะ (So, once we've made the plant how do we get out? I'm hoping you have something more elegant in mind than shooting me in the head?)
คอบบ์: การปลุก (A kick.)
แอรีแอดนี: แล้วการปลุกแบบไหน? (What's a kick?)
อีมส์: นี่ แอรีแอดนี นี่คือการปลุก ("This", Ariadne, would be a kick.) "[อีมส์กระดกเก้าอี้ของอาร์เธอร์ ทำให้อาร์เธอร์สะดุ้ง]"
คอบบ์: ความรู้สึกว่ากำลังตกจากที่สูงจะปลุกให้เราตื่น สะดุ้งตื่นขึ้นจากความฝัน (It's that feeling of falling that jolts you awake. It snaps you out of the dream.)
อาร์เธอร์: แล้วเราจะสะดุ้งตื่นหรอ ยาแรงซะขนาดนั้น? (Are we going to feel a kick with this kind of sedation?)
ยูซุป: นั่นแหละความเจ๋งของมัน คือว่ายาของฉัน มันไม่ไปกดการทำงานของหูชั้นใน เพราะอย่างนั้น ไม่ว่าหลับลึงยังไง คนหลับก็ยังรู้สึกถึงการตกหรือถูกผลัก (Well, that's the clever part. I customize the sedative to leave inner ear function unimpaired. That way, however deep the sleep, the sleeper still feels falling, or tipping.)
คอบบ์: เทคนิคก็คือการเชื่อมการปลุกที่ส่งถึงฝัน 3 ระดับ (The trick is to synchronize a kick that can penetrate all three levels.)
"[ทุกคนกำลังวางแผนการในทำอินเซ็ปชัน]"
อีมส์: เราต้องการอย่างน้อยก็ 10 ชม. (We need at least a good ten hours.)
ไซโตะ: จากซิดนีย์ไปลอสแองเจลิส หนึ่งในเที่ยวบินที่ยาวนานที่สุด แล้วเขาก็บินทุก ๆ 2 สัปดาห์ (Sydney to Los Angeles. One of the longest flights in the world. He makes it every two weeks.)
คอบบ์: เอ่อ เขาต้องบินด้วยเครื่องส่วนตัว (He must be flying privately.)
ไซโตะ: นอกเสียแต่ว่าเครื่องของเขาเสีย ต้องเอาไปซ่อม (Not if there was unexpected maintenance with his plane...)
อาร์เธอร์: มันต้องเป็นเครื่อง 747 (It would have to be a 747.)
คอบบ์: ทำไม (Why is that?)
อาร์เธอร์: เพราะห้องนักบินอยู่ข้างบน แล้วชั้นเฟิร์สต์คลาสอยู่ข้างล่าง ซึ่งจะไม่มีใครเดินผ่าน แต่เราต้องเหมายกชั้น และเหมาทั้งพนักงานบนเครื่องด้วย) Because on a 747 the pilot is up top, and the first class cabin is in the nose, so no one would walk through. But you'd have to buy out the entire cabin. And the first class flight attendant.
ไซโตะ: ผมซื้อเหมาสายการบิน (I bought the airline.)
"[ทุกคนมองมาที่เขาอย่างนึกทึ่ง]"
ไซโตะ: (หน้าตาเฉยเมย) แบบนี้เนียนกว่าไหมล่ะ (It seemed neater.)
คอบบ์: ดูเหมือนว่าเราได้ 10 ชม. มาแล้วนะ (Looks like we have our ten hours.)
"[แอรีแอดนีเข้ามาในความทรงจำหนึ่งที่คอบบ์เก็บซ่อนไว้]"
มอล: (หันมามองแอรีแอดนี) เธอมาทำอะไรที่นี่ (What are you doing here?)
แอรีแอดนี: (พูดตะกุกตะกัก) เอ่อ ฉันชื่อ (I'm...)
มอล: ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร เธอมาทำอะไรที่นี่ (I know who you are. What are you doing here?)
แอรีแอดนี: ฉันแค่พยายามจะเข้าใจ (I'm just trying to... understand.)
มอล: เธอจะเข้าใจได้อย่างไง การเป็นคนรักน่ะ การเป็นเครื่องมือของคนอีกคน (How could you understand? Do you know what it is to be a lover? To be half of a whole?)
แอรีแอดนี: ไม่ (No.)
มอล: ฉันจะเล่าปริศนาให้ฟัง เธอกำลังรอรถไฟ รถไฟที่จะพาเธอไปไกลแสนไกล เธอรู้ว่าเธอหวังว่ารถไฟจะพาเธอไป แต่เธอไม่รู้ว่าคือที่ไหน แต่มันก็ไม่สำคัญแล้ว เธอรู้ไหมว่า ทำไม (หยิบแก้วไวน์ที่แตก) (I'll tell you a riddle: you're waiting for a train, a train that will take you far away. You know where you hope this train will take you, but you don't know for sure. But it doesn't matter. How can it not matter to you where the train will take you?)
คอบบ์: (มาจากข้างหลังแอรีแอดนี) เพราะว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน (Because you'll be together.)
มอล: (ตกใจ) คุณพาเธอมาที่นี่ได้อย่างไง ดอม (How could you bring her here, Dom?)
แอรีแอดนี: ที่นี่ที่ไหน? (What is this place?)
คอบบ์: ห้องสูตในโรงแรม ในวันครบรอบแต่งงานของเรา (This is the hotel suite where we suspend our anniversary.)
แอรีแอดนี: แล้วเกิดอะไรขึ้น (What happened here?)
"[มอลรีบพุ่งเข้ามาหาทั้งคู่ ทั้งคอบบ์และแอรีแอดนีรีบหนีเข้าไปในลิฟต์]"
มอล: (เขย่าประตูลิฟต์) คุณสัญญาแล้วนะ คุณสัญญา (You promised! You promised!!)
คอบบ์: ได้โปรด ผมแค่ให้คุณอยู่ที่นี่ ชั่วคราวเอง! (Please! I need you to stay in here! Just for now!)
มอล: คุณบอกว่าเราจะอยู่ด้วยกัน คุณบอกว่าเราจะแก่เฒ่าไปด้วยกัน (You said we'd be together! You said we'd grow old together!)
คอบบ์: (กดปุ่มลิฟต์) ผมจะกลับมารับคุณ ผมสัญญา (I'll be back. I promise.)
"[หลังจากตื่นในโลกความเป็นจริง]"
แอรีแอดนี: นี่คุณคิดว่า คุณจะขังเธอไว้ในความทรงจำไว้ได้หรือ? (Did you think that you could build a prison of memories to lock her in? Did you think you could contain her?)
"[ฝันชั้นแรก : ทุกคนอยู่ในรถ ซึ่งต่อมายุซูปก็เข้ามานั่ง]"
อาร์เธอร์: วันหลังหัดไปฉี่เสียก่อนนะ (You couldn't have peed before you went under?)
ยูซุป: ขอโทษ (Sorry.)
อีมส์: ก่อนขึ้นเครื่อง ซดแชมเปญมากไปหรือเปล่า ยูซุป (A bit too much free champagne before takeoff, eh Yusuf?)
ยูซุป: "[ตีหน้าเซ็ง]" เอ้า ฮากันเข้าไป (Ha ha bloody-ha.)
คอบบ์: ฝนตกหนักอย่างนี้ เขาต้องโบกแท็กซี่แน่ ๆ เลย (Well, we know he's going to be looking for a taxi in this weather.)
"[หลังจากการยิงกันบนถนน]"
อาร์เธอร์: เป็นไงบ้าง (You alright?)
อีมส์: ดี ฉันโอเค ฟิชเชอร์ปลอดภัย อาจจะเมารถนิดหน่อย (Yeah, I'm fine, i'm okay. (pause) And Fischer's okay. Unless he gets carsick.)
"[หลังจากหลบเข้ามาในอาคาร]"
คอบบ์: เราถูกรถไฟกั้นทางไว้ (We got blocked by a freight train.)
อาร์เธอร์: (พูดกับแอรีแอดนี) บ้าจริง คุณปล่อยรถไฟเข้ามายังสี่แยกกลางเมือง (Why'd you put a train crossing in the middle of a downtown intersection?)
แอรีแอดนี: ฉันเปล่านะ! (I didn't!)
อาร์เธอร์: แล้วถ้างั้นมันมาจากไหน? (Then where'd it come from?)
คอบบ์: ฉันควรจะต้องถามนายมากกว่าไหม ทำไมเราถูกซุ่มโจมตีล่ะ พวกนั้นไม่ใช่ภาพจากจิตธรรมดา มันฝึกการรบมาเป็นอย่างดี (Let me ask you a question: why the hell were we ambushed? Those were not normal projections, they've been trained, for god's sake.)
แอรีแอดนี: ถูกฝึกหรือ? (How could he be trained?)
อาร์เธอร์: ฟิชเชอร์จ้างนักโจรกรรมมาสอนให้จิตใต้สำนึกของเขาป้องกันตัวเอง ฉันไม่ได้ลงในรายงาน ขอโทษ (Fischer has had an extractor teach his subconscious to defend itself. His subconscious has militarized. It should have shown in the research. I'm sorry.)
คอบบ์: แล้วทำไมไม่ลงล่ะ!? (When why the hell didn't it?!)
อาร์เธอร์: ใจเย็น ("Calm down.")
คอบบ์: นายยังจะมาบอกให้ฉันใจเย็นอีกหรอ! นี่มันความรับผิดชอบของนาย นายมีหน้าที่เช็กประวัติฟิชเชอร์ เราไม่ได้เตรียมมารับอะไรที่รุนแรงแบบนี้ (Don't tell me to calm down. This was your job, goddamnit! This was your responsibility! You were meant to check ฟิชเชอร์'s background thoroughly! We are are not prepared to deal with this type of security!)
อาร์เธอร์: เราเคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน แค่เพิ่มความระวัง เราก็ผ่านไปได้ (We have dealt with some security before! We'll be a little more careful, and we're going to be fine!)
คอบบ์: แต่นี่มันไม่ได้อยู่ในแผนนะ! (This was not a part of the plan!) (พูดถึงไซโตะ) เขากำลังจะตาย (He's dying, for god's sake!)
"[อีมส์เดินเข้ามา พร้อมกับเล็งปืนไปที่ไซโตะ]"
อีมส์: งั้นช่วยให้เขาพ้นจากฝันร้าย (I'm putting him out of his misery.)
คอบบ์: อย่า อย่า อย่า!!! (DON'T DO THAT!) (ผลักอีมส์ไปติดรถ) อย่าฆ่าเขา (Don't do that.)
อีมส์: เขากำลังทรมาน ฉันก็แค่ช่วยเขา (He's in agony. "I'm waking him up.")
คอบบ์: ไม่ เขาจะไม่ตื่น (No. It won't wake him up.)
อีมส์: หมายความว่าไง ไม่ตื่น ถ้าเราตายในความฝัน เราจะตื่นขึ้น (What do you mean "it won't wake him up"? If we die in a dream, we wake up.)
ยูซุป: ไม่ใช่ในฝันนี้ (Not from this.) (ทุกคนมองมาที่เขา) ยาแรงเกินกว่าจะตื่นด้วยวิธีนี้ได้ (We're too heavily sedated to wake up that way.)
อีมส์: หรอ แล้วจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราตาย? (So, "what happens when we die?")
คอบบ์: ดิ่งลง ห้วงนรก (We drop into Limbo.)
อาร์เธอร์: (โกรธ) นายพูดจริงน่ะ? (Are you serious!?)
แอรีแอดนี: ห้วงนรกไหน (Limbo?)
อาร์เธอร์: พื้นที่ร้างในความฝัน (Unconstructed dream space.)
แอรีแอดนี: แล้วจะมีอะไรอยู่ในนั้น (Well, what the hell is down there?)
อาร์เธอร์: ไม่มีอะไรอยู่เลย นอกจากจิตใต้สำนึกที่เวิ้งว้าง นอกจากจะมีสิ่งที่ผู้ร่วมแชร์ความฝันเคยติดอยู่มาก่อน แล้วในกรณีนี้ ก็คือนาย (พูดถึงคอบบ์) (Just raw, infinite subconscious. "Nothing" is down there. Except whatever might have been left behind by whoever's sharing the dream who was trapped there before. Which in our case, is just you.)
แอรีแอดนี: แล้วเราจะติดอยู่นานแค่ไหน? (But how long could we be stuck there?)
ยูซุป?: ไม่ต้องคิดที่จะหนีไปไหนเลยนะ ต้องจนกว่ายาจะหมดฤทธิ์ (You can't even think about waking up until-)
อีมส์: (ตะคอก) นานแค่ไหนล่ะ ยูซุป !? (How long!?)
ยูซุป?: เป็น 10 ปีหรือตลอดไป ฉันไม่รู้! (Decades! It could be infinite! I don't know!) (พูดถึงคอบบ์) ถามเขาดูสิ เขาเคยติดอยู่มาก่อน (Ask him, he's the one who's been there!)
"[ไซโตะถูกพยุงขึ้นบันไดไป]"
อีมส์: เยี่ยม (Great.) (พูดกับคอบบ์) ขอบใจ ตอนนี้เราติดอยู่ในจิตของฟิชเชอร์ ต่อสู้กับกองกำลังของเขา แล้วถ้าเราโดนฆ่า เราจะนอนเป็นผักเน่าจนกว่าสมองจะเละเป็นไข่ตุ๋น หืม? (Thank you. So, now we're in Fischer's mind battling his own private army. And, "if we get killed", we'll all be lost in Limbo until our brains turn to scrambled egg. Hm?)
"[คอบบ์ไม่พูดอะไรแล้วเดินหนีไป]"
อาร์เธอร์: นายรู้ว่ามีความเสี่ยง แต่นายไม่บอกเรา (So, you knew about these risks and you didn't tell us?)
คอบบ์: มันจะไม่มีความเสี่ยงอะไรแบบนี้ ถ้าเราไม่เจอเข้ากับกองทัพติดอาวุธ (There weren't meant to be any risks. I didn't know we'd be dealing with a load of gunfire.)
อาร์เธอร์: นายไม่มีสิทธิ์ (You had no right.)
คอบบ์: ทางเดียวที่เราจะลงฝัน 3 ระดับ (This is the only way to go three layers deep.)
อาร์เธอร์: (หันไปทางยูซุป) ส่วนนาย ก็รู้เรื่องนี้มาโดยตลอด (And you! You knew about this and went along with it?)
ยูซุป?: (ผายมือไปทางคอบบ์) ฉันไว้ใจเขา (I trusted him!)
อาร์เธอร์: ไว้ใจหรอ เขาบอกเขาจะให้ครึ่งหนึ่งล่ะสิ (You trusted him? When he promised you half his share?)
ยูซุป?: เปล่า เขาบอกจะให้หมด เขาบอกเขาเคยทำมาก่อน (No! His whole share. Besides, he said he'd done it before.)
อาร์เธอร์: กับใคร มอลงั้นหรอ ได้ผลดีมากสิท่า (What, with Mal? "Because that worked so good?!")
คอบบ์: นั่นมันไม่เกี่ยวกันเลย ฉันทำสิ่งที่ฉันต้องทำเพื่อกลับไปหาลูกฉัน (It had nothing to do with you. I did what I had to to get back to my children.)
"[ฟิชเชอร์และ "บราวนิ่ง" คุยกันหลังถูกลักพาตัว]"
"บราวนิ่ง": ไอ้สารเลวพวกนี้มันจับตัวลุงมา 2 วันแล้ว พวกมันให้คนเข้าไปค้นในออฟฟิศของพ่อเธอและพยายามจะเปิดตู้เซฟ มันคิดว่าลุงรู้รหัสเปิดตู้ แต่ลุงไม่รู้จริง ๆ (Those bastards have been at me for two days. They have someone with access to your father's office and they're trying to open his safe. They thought I'd know the combination but I don't know it.)
ฟิชเชอร์: ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน (Well, neither do I.)
"บราวนิ่ง": อะไรนะ มอริส (พ่อของฟิชเชอร์) บอกลุงนะว่าถ้าเขาตาย เธอคนเดียวที่เปิดมันได้ (What? Maurice (Fischer's father) told me that when he passed, you'd be the only one able to open it!)
ฟิชเชอร์: ไม่ เขาไม่เคยบอกรหัสอะไรผมเลย (No, he never gave me any combination.)
"บราวนิ่ง": เขาอาจจะบอก แต่เธอไม่รู้ว่ามันเป็นรหัสตู้เซฟ (Well, maybe he did. Maybe you just didn't know it was a combination.)
ฟิชเชอร์: มันเป็นยังไง? (Well, what, then?)
"บราวนิ่ง": ไม่รู้สิ มันอาจจะเป็นชุดตัวเลข เอ่อ แบบประสบการณ์ที่มีความหมายระหว่างเธอกับมอริส (I don't know, some meaningful combination of numbers based on your experiences with Maurice.)
ฟิชเชอร์: (หัวเราะ) คือเราไม่ได้มี เอ่อ ประสบการณ์ที่มีความหมายต่อกันมากนัก (We, um..., we didn't have many "meaningful" experiences together.)
"บราวนิ่ง": แล้วหลังจากที่แม่เธอตายล่ะ (Perhaps after your mother died.)
ฟิชเชอร์: (ถอนหายใจ) หลังจากที่แม่ผมตาย รู้ไหมเขาบอกผมว่าไง? "โรเบิร์ต จริง ๆ แล้ว ฉันไม่มีอะไรจะพูด" (After my mother died, you know what he told me? "Robert, there's really nothing to be said.")
"บราวนิ่ง": ก็เขาไม่เก่งเรื่องแสดงออกนี่ (Well, he was bad with emotion.)
ฟิชเชอร์: (เสียใจ) ผมเพิ่งอายุ 11 เองนะ ลุงปีเตอร์ (I was eleven.)
|
2554
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2554
|
วัยซนคนการ์ตูน
|
วัยซนคนการ์ตูน (ญี่ปุ่น: バクマン。 ในชื่ออังกฤษ Bakuman ?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น แต่งเรื่องโดย สึงุมิ โอบะ และวาดภาพโดย ทาเคชิ โอบาตะ เริ่มลงตีพิมพ์ในนิตยสารโชเน็นจัมป์ ของสำนักพิมพ์ชูเอฉะ ตั้งแต่วันที่ 8 สิงหาคม ค.ศ. 2008 เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ มาชิโระ โมริทากะ และ ทาคากิ อาคิโตะ สองคู่หูนักเรียนมัธยมที่จับมือร่วมกันเขียนการ์ตูนเพื่อทำความฝันในการก้าว สู่การเป็นนักเขียนการ์ตูนอาชีพ
|
2557
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2557
|
อัศวิน ขวัญเมือง
|
พลตำรวจเอก อัศวิน ขวัญเมือง เป็นอดีตผู้บัญชาการตำรวจนครบาล อดีตรองผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครคนที่ 16
<table class="metadata plainlinks stub" style="background: transparent;"><tr>
link=
<td>" นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิคำคมได้โดย[ เพิ่มข้อมูล]"</td>
</tr></table>
|
2574
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2574
|
แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง
|
แดจังกึม (เกาหลี: 대장금; ฮันจา: 大長今; อาร์อาร์: Dae Jang-geum; เอ็มอาร์: Tae Chang-gǔm) เป็นละครชุดออกอากาศทางโทรทัศน์ช่อง MBC ของเกาหลีใต้ เมื่อ พ.ศ. 2546 โดยนำมาแพร่ภาพออกอากาศในประเทศไทย ชื่อว่า แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง เมื่อ พ.ศ. 2548 ทางสถานีโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ประโยคดังจากแดจังกึม.
ฮันซังกุงพูดกับจังกึม หลังจากที่ทั้งสองแพ้การประลองกับแชซังกุงและแชกึมยอง เพื่อชิงตำแหน่งซังกุงสูงสุดแห่งห้องเครื่อง หลังจากที่จังกึมดื้อดึงที่จะหาเนื้อที่ดีที่สุดเพื่อมาทำน้ำแกงถวายพระมเหสี
ประโยคสุดท้ายที่ฮันซังกุงพูดกับจังกึม ก่อนที่จะเสียชีวิตระหว่างที่เดินทางไปเกาะเซจู เพราะโทษจากคดีเป็ดกำมะถันที่ถูกปรักปรำจากแชซังกุง จังกึมได้ถามฮันซังกุงว่าจะทำกุ้งนึ่งอย่างไรให้อร่อย หลังจากฮันซังกุงพูดประโยคนี้ ก็สิ้นใจ และร่างก็ถูกฝังตรงนั้น
จังกึมพูด เมื่อฮันซังกุงเสียชีวิต
มินจุงโฮถามจังกึม ระหว่างทั้งคู่พากันหนีออกจากวัง
มินซังกุงทูลมเหสี เมื่อองค์ชายกำลังประชวรด้วยโรคหัด ซึ่งประโยคนี้ จังกึมเคยพูดอยู่บ่อยๆ
พระเจ้าจุงจงตรัสกับมินจุงโฮ ระหว่างการประลองธนู โดยรางวัลคือมีดสั้นเงินที่พ่อของจังกึมเป็นผู้ให้จังกึม
|
2578
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2578
|
ปรัชญา
|
ปรัชญา (อังกฤษ: Philosophy จาก กรีก: φιλοσοφία, philosophia, 'ความรักในปัญญา') เป็นการศึกษาปัญหาทั่วไปและปัญหาพื้นฐาน เช่น เกี่ยวกับการดำรงอยู่ (อภิปรัชญา), เหตุผล (ตรรกศาสตร์), ความรู้ (ญาณวิทยา), คุณค่า (จริยศาสตร์), จิตใจ และ ภาษา
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ปรัชญา
|
2580
|
5935
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2580
|
การชุมนุมของแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ พ.ศ. 2553
|
เป็นคำปราศรัยของแกนนำหรือแนวร่วมกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ แดงทั้งแผ่นดิน (นปช.) ในระหว่างการชุมนุมของแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ พ.ศ. 2553 (12 มีนาคม-19 พฤษภาคม พ.ศ. 2553)
|
2584
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2584
|
ปีเตอร์ ดรักเกอร์
|
ปีเตอร์ เฟอร์ดินานด์ ดรักเกอร์ (19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1909 – 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 2005) เกิดที่ประเทศออสเตรีย เป็นทั้งนักเขียน, ที่ปรึกษาด้านการจัดการ และศาสตราจารย์มหาวิทยาลัยชาวอเมริกัน โดยได้โอนสัญชาติเป็นชาวอเมริกันใน ค.ศ. 1943 เขาได้ทำการสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก กับมหาวิทยาลัยแคลร์มองต์เกรดูเอท ตามลำดับ
|
2596
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2596
|
บี.อาร์.อามเพฑกร
|
ดร.บี.อาร์.อามเพฑกร หรือ ดร.อัมเบดก้าร์ อดีตรัฐมนตรีกระทรวงแรงงาน อดีตกระทรวงยุติธรรมของอินเดีย อดีตประธานร่างรัฐธรรมนูญของอินเดีย บิดาแห่งรัฐธรรมนูญอินเดียและบิดาแห่งพระพุทธศาสนายุคใหม่ของอินเดีย
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
บี.อาร์.อามเพฑกร
|
2632
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2632
|
วันพีซ
|
วันพีซ (ญี่ปุ่น: ワンピース; โรมาจิ: Wan Piesu; ทับศัพท์: ในชื่ออังกฤษ One Piece) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเขียนโดย เออิจิโระ โอดะ เรื่องราวของการตามหา "วันพีซ" โดยผู้ที่ได้มาครอบครองจะได้เป็นจ้าวแห่งโจรสลัด เริ่มลงตีพิมพ์ในนิตยสาร โชเน็นจัมป์ ของสำนักพิมพ์ ชูเอฉะ ตั้งแต่ พ.ศ. 2540 และเนื่องจากความโด่งดัง วันพีซ จึงได้รับการดัดแปลงเป็น อนิเมะ นวนิยาย รวมไปถึง เกม อีกหลายภาคด้วยกัน
|
2634
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2634
|
ความสุขของกะทิ
|
ความสุขของกะทิ เป็นนวนิยายเกี่ยวกับกะทิ เด็กหญิงที่อาศัยอยู่กับตาและยายอย่างมีความสุข โดยไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอเลย จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อเธอทราบว่าแม่ของเธอ กำลังป่วยเป็นโรคร้ายแรงระยะสุดท้าย ทำให้เธอได้พบกับความโศกเศร้าเป็นครั้งแรก และเรื่องราวที่ตามมานั้นได้หล่อหลอมให้เธอโตขึ้น โดยล้อมรอบไปด้วยคนรอบข้างที่เธอรัก และดูแลเธออย่างอบอุ่น
|
2665
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2665
|
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
|
พลเรือเอก พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ (19 ธันวาคม พ.ศ. 2423 — 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2466) ทรงเป็นต้นราชสกุล "อาภากร" เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 28 ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และองค์ที่ 1 ในเจ้าจอมมารดาโหมด พระองค์ทรงได้รับสมัญญานามว่า "องค์บิดาของทหารเรือไทย"
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์
|
2678
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2678
|
จูกัดเหลียง
|
จูกัดเหลียง หรือ ขงเบ้ง เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก
คำคมอื่น ๆ.
หมายเมื่อปลายมือ
ได้" เมื่อสุภาพสตรีพูดว่า "ใช่ หรือ ได้" หล่อนไม่ใช่สุภาพสตรี
|
2700
|
4907
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2700
|
ขุนรองปลัดชู (ภาพยนตร์)
|
ขุนรองปลัดชู หรือในชื่อเต็มว่า ขุนรองปลัดชู วีรชนคนถูกลืม เป็นภาพยนตร์ไทยที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ไทย ในสงครามพระเจ้าอลองพญา ออกฉายในช่วงกลางปี พ.ศ. 2554 นำแสดงโดย สุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ, จักรกฤษณ์ พณิชย์ผาติกรรม กำกับการแสดงโดย สุรัสวดี เชื้อชาติ
<br> แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ขุนรองปลัดชู (ภาพยนตร์)
|
2701
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2701
|
ระพี สาคริก
|
ศาสตราจารย์ระพี สาคริก (4 ธันวาคม ค.ศ. 1922 — 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2018) เป็นราษฎรอาวุโส นักวิจัย นักวิชาการเกษตรผู้บุกเบิกวงการกล้วยไม้ของประเทศไทยสู่สากล อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ปัจจุบันดำรงตำแหน่งนายกสภาสถาบันอาศรมศิลป์ ระพี สาคริก ได้รับสมญานาม "บิดาแห่งกล้วยไม้ไทย"
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ระพี สาคริก
|
2710
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2710
|
ซีอุย ส.สุนันท์ชัย
|
ซีอุย ส.สุนันท์ชัย เป็นนักมวยไทยชาวไทยที่มีชื่อเสียงของวงการมวยไทย ได้รับการกล่าวขานว่ามีรูปแบบการต่อสู้ที่จัดอยู่ในประเภท "มวยดุ" หรือ "มวยเดือด" ฉายาของเขาได้มาจากซีอุย และมักได้รับเลือกให้เป็นนักมวยไทยสำหรับคู่เอกอยู่บ่อยครั้ง การต่อสู้ของเขาในแต่ละครั้งถือได้ว่าน่าตื่นเต้นสำหรับผู้ชม ปัจจุบัน เขาเป็นผู้รับรางวัลขวัญใจ 7 สี คนล่าสุด
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
ซีอุย ส.สุนันท์ชัย
|
2727
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2727
|
อภินันท์ โปษยานนท์
|
ศ.ดร.อภินันท์ โปษยานนท์ เป็นอธิบดีกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม
<table class="metadata plainlinks stub" style="background: transparent;"><tr>
link=
<td>" นี้ยังเป็น คุณสามารถช่วยวิกิคำคมได้โดย[ เพิ่มข้อมูล]"</td>
</tr></table>
|
2738
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2738
|
เทพมรณะ
|
คำคม.
"ราวกับวานรคว้าดวงจันทร์ สิ่งที่สัตว์เดรัจฉานมองเห็นมันเป็นเพียงเงาของดวงจันทร์ที่สาดแสงบนผิวน้ำ
ถึงแม้ดันทุรังที่จะคว้ามันมาให้ได้ ก็มีแต่จะจมน้ำตายซะเปล่าๆ คมเขี้ยวของเจ้าไม่มีทางมาถึงตัวข้าได้หรอก ชั่วนิจนิรันทร์"
"เพราะไร้รูปร่าง
พวกเราจึงได้เกรงกลัว"
"ที่มนุษย์สร้างความหวังขึ้นมา
ก็เพราะมองไม่เห็นความตายอยู่เบื้องหน้า"
|
2782
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2782
|
มนต์รักทรานซิสเตอร์
|
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
มนต์รักทรานซิสเตอร์
มนต์รักทรานซิสเตอร์ เป็นภาพยนตร์ไทยโดยผู้กำกับเป็นเอก รัตนเรือง ที่สร้างจากวรรณกรรมขายดีของ วัฒน์ วรรลยางกูร โดยผนวกภาพยนตร์หลายๆ แนวรวมเข้าด้วยกันทั้งตลก โรแมนติก สืบสวน และเป็นภาพยนตร์เพลงอีกด้วย ซึ่งอุทิศให้กับผลงานเพลงของ สุรพล สมบัติเจริญ
คำคม.
−
−
−
−
−
|
2792
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2792
|
พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย)
|
พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย) เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย และประธานมูลนิธิธรรมกาย เป็นพระราชาคณะชั้นเทพ ฝ่ายวิปัสสนาธุระ มีนามตามสัญญาบัตรประกอบพัดยศสมณศักดิ์ว่า "พระเทพญาณมหามุนี ศรีธรรมโกศล โสภณภาวนานุสิฐ มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี"
เรื่องราวของหมู่คณะผู้ร่วมสร้างบารมี วันอาทิตย์ที่ 14 กุมภาพันธ์ 2553.
สมัยที่ครูไม่ใหญ่ (คำเรียกแทนตัวของพระเทพญานมหามุนี) ยังเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ อายุได้ 19 ปี ได้ไปนั่งสมาธิกับคุณยายอาจารย์ 2 ท่าน คุณยายบอกว่า
“คุณ..เนี่ย.. หลวงพ่อวัดปากน้ำให้ยายไปตามมาเกิด”
ครูไม่ใหญ่ก็ฟัง แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไร คุณยายยังบอกอีกว่า
“มากันเป็นทีม มากันเยอะ...”
ครูไม่ใหญ่ก็ไม่เข้าใจและคิดสงสัยในใจว่า
“เยอะยังไง?? เห็นมีอยู่คนเดียว...ไม่เห็นมีใคร”
“อ้าว...มากันตั้งเยอะแล้วอยู่ไหน ก็ต้องไปตามสิ”
คุณยายท่านมีวิธี ไม่ได้ไปตามที่ไหน ก็นั่งห่างกันอยู่ 2 เมตร คนที่ลงมาเกิดนั้นมีทั้งคนที่มาก่อน ก็จะมีอายุมากกว่า คนที่มาที่หลังก็จะมีอายุน้อยกว่า คนที่มาไล่เลี่ยกันก็จะมีอายุพอ ๆ กัน อะไรทำให้มันยืด อะไรทำให้มันย่อ??
ครูไม่ใหญ่ในตอนนั้น ไม่เข้าใจสิ่งที่คุณยายพูดมากนัก เวลาถามอะไร คุณยายก็ไม่ได้บอกอะไร นอกจาก...
“คุณนั่งไป”
“คุณนั่งไป”
กี่ทีกี่ทีคุณยายก็บอกแต่ว่า คุณนั่งไป ไม่ได้บอกรายละเอียดอะไร ว่านั่นให้ทำ นี่อย่าทำ ก็ไม่อยากให้คนที่มาทีหลังไม่รู้อะไร เพราะมันช้า หลวงพ่อไม่รู้อะไร ก็ไม่อยากให้เราต้องไม่รู้อะไรด้วย ก็พยายามบอกว่าควรจะไปอย่างไรให้มันง่ายเข้า
“เวลาทีมที่มาเกิด ไม่ได้มาแบบปกติแบบหมดบุญ ไม่ได้มาแล้วไม่มีทางเลือก ตามปกติหากมาอย่างเทวดาหมดบุญ ก็จะต้องไปเกิดเป็นสัตว์บ้าง เป็นอันโน้นอันนี้บ้าง แต่นี่เป็นการสมัครใจลง แต่แม้ไม่สมัครใจลงก็ต้องลง! เชื่อไหมว่าลงมาเกิดนี้มันยากมาก แบบผู้ไม่หมดบุญนี่นะ เพราะมีภารกิจติดตัวไม่ได้ให้ไปโต๋เต๋ บางคนยังไปโต๋เต๋ หากเรารู้ว่าเรามีภารกิจเราก็จะไม่ไปยุ่งกับอย่างอื่นเลย แต่เพราะเรื่องนี้มันมีเหตุน่ะสิ...
ทำไม ไม่รู้?? มันน่าจะรู้นะ... แต่มันไม่รู้ เพราะเขามาบังไว้ ไม่ได้บังตา ไม่ใช่แว่นตา แต่ “บังใจ” เขาเรียก “อวิชชา”
ที่ไม่ใช่อวิชชาทั่ว ๆ ไป เป็น ”อวิชชาคูณ 2 “ เป็นการปิดเป็นพิเศษ เพราะพวกเรามีหน้าที่ หากเราเห็น ถ้าเราได้เห็นการมาเกิดของเราเองว่าแตกต่างจากผู้ที่เขามาเกิดโดยทั่ว ๆ ไป เราจะไม่ประมาทในชีวิตเลย เราจะไม่โต๋เต๋เลย เอาอย่างนี้สิจ๊ะ ไปเอาให้เห็นดวงก่อน เห็นดวงหรือองค์พระ ที่เราไม่เห็นเพราะเราไม่ยอมเห็น หากเรายอมเห็นก็จะเห็น แต่เราไม่เห็น เพราะไม่ยอมเห็น หากเราเห็นเราจะไม่ดำเนินชีวิตประมาทเลย ไม่โต๋เต๋”
สิ่งที่เขาขวางเรา เขาทำอย่างนี้
หากตรึงไปติดที่อื่นสัก 50 ปี ก็เหลือเวลาในโลกแค่ 25 ปี
ด้วยเหตุนี้ คุณยายจึงต้องไปตามพวกเรามา และไม่ใช่แต่คุณยาย มีหลวงปู่ด้วย ไม่ใช่การตามมาเปล่า ๆ ต้องเสียบุญเสียบารมีไปตามมา เพื่อมารับช่วงต่อจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ที่ท่านได้วางเอาไว้ เพื่อการเผยแผ่ ขยายวิชชาธรรมกายให้ไปกว้างขวาง
ฉะนั้น ไม่ช้าบ้านหลังเล็กก็เต็มจนล้น เพราะท่านไปตามกายละเอียดข้างใน ตามกายละเอียดมันเร็ว
ตอนสร้างบ้านธรรมประสิทธิ์แล้ว คนมาจนล้นต้องไปนั่งกลางถนนสาธารณะในวัดปากน้ำ จึงต้องมาสร้างใหม่ที่วัดพระธรรมกาย คิดว่าพอ เพราะเป้าเดิมคือจะมานั่งหลับตา มาค้นเข้าไปข้างใน เพราะชอบมากเลย เพราะมันสนุกแต่ก็ล้นอีก จนมีสภาหลังคาจาก คิดว่าจุคนได้ หมื่นกว่าก็พอแล้ว แต่คนมาสามหมื่นกว่า เลยต้องมาสร้างสภาธรรมกายสากล
“นี่เพราะเราไม่รู้ว่าเรามีหน้าที่ติดตัวมา จริง ๆ ก็พอรู้กัน แต่รู้แบบทำอย่างสนุกสนานบุญบันเทิง แต่เราต้องรู้ให้มากกว่านั้น ให้เป็นความรู้ในระดับความเห็น และ รู้หน้าที่ของการมาเกิดของเรา เขาปิดเรา เราต้องรู้ให้มากกว่านี้ ให้เป็นความเห็นในระดับที่ทำให้หายสงสัย ฉะนั้นต้องนั่งธรรมะทุกวัน นั่งจนเห็นด้วยตนเอง ตั้งเป้าหมายเลยว่า เราจะต้องไปรู้ไปเห็นให้ได้สักวัน แล้ววันนั้นเราจะไม่ประมาทเลย”
พระธรรมเทศนา ที่พึ่งที่แท้จริง วันอาทิตย์ที่ 28 มิถุนายน 2552.
โอวาทขณะนำนั่งสมาธิภาคบ่าย
"ปัญหา ไม่ได้แก้ได้ทุกอย่าง" แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระเทวทัตที่พระองค์ตรัสสั่งสอนมาด้วยพระองค์เอง เป็นสาวก ยังเป็นเช่นนั้น แต่พระองค์ไม่ทุกข์ เฉย ๆ
คนที่เป็นบรรพชิต ต้องทำกิจที่เป็นของบรรพชิต ต้องมีความเพียร
บรรพชิตที่เป็นเนื้อนาบุญที่ดี แม้ผู้ที่พยายามจะเป็นผู้ที่เป็นเนื้อนาบุญที่ดี ก็ถือว่าดีแล้ว
แต่เมื่อได้เข้าถึงองค์พระภายในยิ่ง เป็นบุุญแบบอปมาณัง
ผู้ที่จะบวช แม้ได้เข้าถึงระดับ กุศลนิมิต ก็ได้บุญมากแล้ว ถือว่าได้บวช 2 ชั้น เป็นเนื้อนาบุญ
หากยิ่งได้เข้าถึงพระภายในตัวยิ่ง ๆ ขึ้นไป ก็ยิ่งเป็นเนื้อนาบุญ
แม้คนที่เป็นคฤหัสถ์ หากมีความเพียร มีความมุ่งมั่น ที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง และ ได้เข้าถึงองค์พระภายใน ก็ถือได้ว่าเป็นการบวช เป็นการบวชภายใน
แม้การเป็นคฤหัสถ์ยังมีความไม่สมบูรณ์ เพราะต้อง ทำมาหาเลี้ยงชีพ แต่เราก็ยังบวชภายในได้ เมื่อเราเข้าถึงองค์พระภายในตลอดเวลา แม้ว่าจะมีปัญหาอุปสรรคใด ๆ เราก็เฉย ๆ
ไม่ทุกข์กับมัน เพราะเรามีที่พึ่งที่ระลึก
คำว่าที่พึ่งที่ระลึกคือ สิ่งที่เป็น นิจจัง สุขัง อัตตา
เป็นสิ่งที่ไม่แปรผัน ไม่แปรเปลี่ยนอีก
บางคนไปพึ่งต้นไม้ เพราะเขาไม่รู้ แต่ต้นไม้ยังถูกฟันได้
แม้วัด โบสถ์ วิหาร ก็ยังเสื่อมสลายไปได้
สิ่งที่เป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง จึงอยู่ภายในตัวของเรา
เมื่อเรามีที่พึ่ง แม้มีปัญหา เราก็จะผ่านพ้นมันไปได้ ก็เฉย ไม่ทุกข์กับมัน
เมื่อเรามีที่พึ่งตลอดเวลา เราก็จะไม่ต้อง ทุกข์ เครียด เซ็ง ฟุ้ง ติดในกามราคะ พยาบาท
แต่เพราะเรายังไม่มีที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง เราจึงยังทุกข์อยู่
พระธรรมเทศนา อานิสงส์การสวดมนต์บูชาพระรัตนตรัย วันพุธที่ ๑๘ - ๒๐ เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๗.
พระรัตนตรัยมีคุณไม่มีประมาณ
เข้าถึงได้จะมีความสุขทั้งในปัจจุบัน
ละโลกแล้วก็นำไปสู่สุคติโลกสวรรค์
ด้วยอานุภาพของการสวดสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยที่มีคุณไม่มีประมาณ จะช่วยขจัดทุกข์โศกโรคภัย สิ่งที่ไม่ดีต่าง ๆ ที่มาเกิดกับเราและมวลมนุษยชาติทั้งหลายให้ละลายหายสูญไป
ในการสวดสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยนั้น เราต้องฝึกท่องบทสวดให้จำได้จนคล่องปากขึ้นใจ ขณะสวดให้นั่งพับเพียบ พนมมือ หลับตา เอาใจจรดไปที่ศูนย์กลางกาย นึกถึงองค์พระหรือดวงธรรมใส ๆ โตใหญ่ขนาดไหนก็ได้ แล้วแต่ใจเราชอบ หากยังนึกไม่เห็น ไม่เป็นไร ให้ทำความรู้สึกว่า มีองค์พระหรือดวงธรรมใส ๆ อยู่ในกลางท้องของเรา แล้วทำความรู้สึกประหนึ่งว่า เรานั่งอยู่ในอายตนนิพพาน กำลังเข้าเฝ้าเฉพาะพระพักตร์ของพระพุทธองค์
เสียงที่เปล่งออกมา ไม่ใช่ว่าดังออกมาจากปาก หรือว่าแค่คอของเราเท่านั้น แต่ให้เป็นเสียงแก้วที่กลั่นออกมาแล้วจากแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ภายในลึก ๆ จากองค์พระใส ๆ จากดวงธรรมใส ๆ ผ่านศูนย์กลางกาย หรือจำง่าย ๆ ว่า เสียงสวดมนต์นั้นได้เปล่งออกมาจากกลางท้อง แล้วค่อยออกมาที่ปากของเรา เสียงที่เปล่งออกมา ให้เป็นเสียงที่ดังพอดี ๆ ไม่ดังในระดับเสียงตะโกน หรือไม่ค่อยเหมือนเสียงกระซิบ แต่ให้ดังในระดับที่เราได้ยินด้วยหูของเราเอง และคนข้าง ๆ ได้ยิน
เสียงที่สวดออกมาดี จะมีอานุภาพไปไกล ที่กายละเอียดทั้งหลาย หรือใครที่ได้ยินได้ฟังก็จะชุ่มชื่น จิตใจเบิกบาน สว่างไสว และไม่ใช่ว่าสวดเฉพาะพวกเรา แม้กายละเอียดที่มีความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยก็จะร่วมสวดไปพร้อม ๆ กันด้วย
ทุกครั้งที่เราสวดมนต์ ใจเราก็จะถูกกลั่นให้สะอาดบริสุทธิ์ บุญก็เกิดขึ้นกับตัวเรา ใจก็เป็นมงคล ปากเราก็เป็นมงคล หูเราก็เป็นมงคล ทั้งเนื้อทั้งตัวเราเป็นสิริมงคลทั้งหมด วิบากกรรมที่ติดมาข้ามภพข้ามชาติ เพราะอกุศลเข้าสิงจิต ทำให้เราพลาดพลั้งคิดผิด พูดผิด ทำผิด ก็จะถูกกลั่นแก้ไปด้วย หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย จิตใจที่ขุ่นมัวก็จะใสสว่าง
ไม่เพียงเท่านั้น เสียงที่กระจายออกไปจากใจใส ๆ ที่เกิดจากความเลื่อมใสในพระรัตนตรัยนั้น จะเชื่อมเป็นพลังใจซึ่งกันและกัน กระจายขยายเชื่อมกับบรรยากาศรอบตัว แล้วแผ่ขยายไปทุกทิศทุกทาง ไปถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว จักรวาลน้อยใหญ่ต่าง ๆ อันไม่มีประมาณ จะเป็นกระแสคลื่นแห่งความบริสุทธิ์ที่ขยายไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ที่จะช่วยขจัดสิ่งที่เป็นมลทินที่อยู่ในบรรยากาศ ทุกข์ โศก โรคภัย สิ่งที่ไม่ดีต่าง ๆ ก็จะละลายหายสูญไป ความขัดแย้ง ความไม่เข้าใจ ความคิดเบียดเบียนกันก็จะค่อย ๆ ละลายจางหายไปเรื่อย ๆ สิ่งที่เป็นมลทินต่าง ๆ จะค่อย ๆ ถูกกลั่นแก้กันไป
การสวดสรรเสริญบทพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ ใช้เวลาสวดเพียงสั้น ๆ ไม่กี่นาที แต่อานิสงส์นั้นมีมากมาย จะทำให้ใจเราผ่องใส เมื่อจิตผ่องใสไม่เศร้าหมองสุคติเป็นที่ไป เราจะนำเงินทอง อัญมณี รัตนอันมีค่า หรือนำเงินไปซื้อทองเท่าภูเขาเพื่อไปต่อรองกับพญายมราช ให้บุคคลผู้มีใจเศร้าหมองไม่ต้องไปอบายนั้นไม่ได้ แต่จิตใจอันผ่องใสเราได้มาด้วยอานุภาพแห่งการสวดสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยอันมีคุณไม่มีประมาณ เมื่อใจเราผูกพันกับพระรัตนตรัย จิตใจผ่องใส สุคติก็เป็นที่ไป
เพราะฉะนั้นต้องหมั่นสวดสรรเสริญคุณของพระรัตนตรัยด้วยจิตอันเลื่อมใสกันทุก ๆ วัน และเวลาสวดให้สวดด้วยใจที่ชุ่มชื่น เบิกบาน ให้มีความเคารพเลื่อมใสในพระรัตนตรัยอย่างแท้จริง สวดมนต์อย่างถูกหลักวิชชาอย่างนี้จึงจะเรียกว่า สวดมนต์เห็นธรรม ที่มีอานิสงส์ไม่มีประมาณ
= รอดแต่ไม่ปลอดภัย =
การเรียนในมหาวิทยาลัยช่วยให้ชีวิตรอดนะ ชีวิตรอดคือ เราพอจบแล้ว เราก็ไปทำงาน ได้เงินทองมาเลี้ยงดูสังขาร แล้วก็มีชีวิตไปวัน ๆ แต่ดับทุกข์ไม่ได้ รอด แต่ไม่ปลอดภัย
ภัยในที่นี้หมายถึง ภัยในอบายภูมิ ภัยในสังสารวัฏ เพราะในมหาวิทยาลัย ไม่ได้สอนว่า ทำอย่างไรชีวิตถึงจะได้ปลอดภัยจากอบายภูมิ ภัยในสังสารวัฏ
เค้าสอนให้รู้เรื่องการทำมาหากินอย่างเดียว เพราะฉะนั้น ให้แค่ชีวิตรอด แต่ว่าไม่ปลอดภัย
เมื่อเป็นอย่างนั้นหลวงพ่อก็หันมาดูว่า ทำยังไงชีวิตของเรา เราถึงจะปลอดภัยเพราะเวลาเราตายไปแล้ว ไม่มีใครช่วย
เราจึงหันเข้าวัด พอศึกษาไปเรื่อย นอกจากทำให้ปลอดภัยแล้ว ยังทำให้รู้เรื่องวิชชาธรรมกายอีก ก็อยากศึกษาเรียนรู้ขึ้นไปเรื่อย ๆ ทุกๆ วัน
= สึกมันเรื่องเล็ก =
สึกมันเรื่องเล็ก เราจะสึกตอนไหนก็ได้ แต่ถ้าจะสึก ให้เป็นสึกแบบระดับชาติต่อชาตินะ
เราอุตส่าห์ทิ้งชีวิตที่ไม่ใช่ทางโลกมาแล้ว เราจะทิ้งไปทำไม ชีวิตทางโลกเป็นชีวิตที่มีแต่ความทุกข์ สับสนในชีวิต
บางคนทุกข์มากจนคิดฆ่าตัวตาย ชีวิตทางโลกที่บิดามารดาให้มาในร่างกาย แล้วไปทำลาย เพราะว่าทนต่อความทุกข์ทรมานทางร่างกายและจิตใจไม่ได้
ชีวิตทางโลกก็อย่างนี้ เพราะเป็นชีวิตที่มีไว้สำหรับผู้มีอินทรีย์อ่อน ๆ
ชีวิตที่ใช่ คือ ชีวิตสมณะ
ตำแหน่งที่ใช่ คือ ที่หยุดใจที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7
พอไปถึงตรงนั้นความทุกข์ทรมานก็จะหมดไป และมีความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ จากหยุดแรก ไปจนถึงบรมสุข ไม่อยากถอนถอยจากหยุดจากนิ่งเลย
เหมือนพุทธบุตรที่ท่านมีอายุยืนยาว เจริญอนิมิตเจโตสมาธิ มีฉันะมีใจชอบที่จะอายุยืน ๆ ๆ ยิ่งแก่ยิ่งหนุ่ม เปล่งปลั่งผิวพรรณผ่องใส มีรัศมีเปล่งขยายออกมา
เพราะมีฉันทะ จึงทำให้มีความเพียรที่ไม่ต้องฝืนใจเกิดขึ้น ใจจดจ่อเข้าฌานสมาบัติไม่ถอนถอย
อะไรที่จะเป็นเหตุให้ใจเคลื่อนออกจากภายในก็จะสังเกตแล้วก็รีบแก้ไข ถ้าสึกออกไปก็จะไปเจอชีวิตที่เคยเจอมาแล้ว
จะมาบวชใหม่ก็แก่แล้ว จะเจริญอนิมิตเจโต ต้องมาตอนแข็งแรง บวชแล้วต้องบวชแต่หนุ่ม หนุ่ม ๆ ไม่สึก อยู่ไปจนกระทั่งเฒ่าเลยเป็นพระมหาเถระ
= กายมหาบุรุษ =
อานิสงส์ถึงที่สุดแล้วต้องได้กายนี้ ลักษณะมหาบุรุษทั้ง 32 มีอยู่ แต่ว่าพญามารเอาบาปมาทำให้กระจัดกระจายจะมารวมกันได้เมื่อบารมีเต็มเปี่ยม
ในขณะเดียวกันผู้มีบุญมาก บุญนั้นส่งผลรวมสมบัติที่กระจัดกระจายให้มารวมกันให้เป็นสมบัติตักไม่พร่อง
ให้เราตักไม่พร่อง เหมือนในสมัยพุทธกาล เหมือนผลไม้ในเทวโลก ผลิจากขั้วปึ๊ปเกิดปั๊บแล้วอย่างโอปาปติกะ
ทรัพย์สมบัติ ความรู้ความสามารถก็เหมือนกัน มันก็กระจัดกระจาย ในระดับคนนี้รู้นิดนึง บางคนก็รู้มาก บางคนก็รู้สมบูรณ์
ต้องเป็นผู้มีบารมีมารวบรวมความรู้เหล่านี้ ด้วยกำลังบารมีของตัวจึงจะรวมความรู้นี้ได้
บุญก็ทยอยมาทีละนิด เมื่อทุกอย่างเต็มที่เต็มกำลัง หมั่นอธิษฐานจิตตอกย้ำ
ลูกก็จะได้กายมหาบุรุษ ส่วนใครไม่ต้องการก็เอาแค่หลุดพ้นจากทุกข์ สั่งสมบุญแค่แสนกัป
แต่ถ้าจะไปถึงที่สุดแห่งธรรม ต้องได้กายนี้หนา ไม่งั้นไปไม่ได้
= สุนทรพ่อ =
เป็นบทกลอนที่พระเทพญานมหามุนีได้แต่งขึ้นในหลายวาระ เพื่อใช้ในการสอนและให้กำลังใจแก่ศิษยานุศิษย์ ให้มีความเพียรกล้าในการสร้างบุญบารมีและปฏิบัติธรรม
= พระธรรมเทศนา =
ชีวิตสมณะ.
1. ชีวิตที่ดีที่สุด
หลวงพ่อขอยืนยันว่า...ชีวิตพระเป็นชีวิตที่ดีที่สุด..เหมาะสมกับชาวโลกที่สุดเลย เพราะเป็นชีวิตที่ปลอดกังวล มีเวลาสำหรับแสวงหาความรู้ภายใน ที่เรายังไม่รู้อีกมากมาย มีไว้สำหรับแสวงหาความสุข ที่มีมากกว่าความสุขด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ อย่างที่มนุษย์เข้าใจ (7 ตุลาคม พ.ศ. 2544)
2. นิพพานเป็นเยี่ยม
ดูชีวิตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นตัวอย่าง พระองค์ทรงผ่านชีวิตมาแล้วทุกระดับ แม้แต่การเกิดในอบายภูมิก็เคยเกิด ในสุคติภูมิก็เกิด เป็นมนุษย์ก็เป็นมาทุกระดับ ตั้งแต่พระเจ้าจักรพรรดิ เป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่ พระราชาธรรมดา พระราชาประเทศราช มหาเศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่ กระทั่งเป็นมหาเศรษฐีธรรมดา ไล่เรื่อยมาถึงยากจน วณิพก เคยเป็นมาหมดแล้ว ท่านก็สรุปชีวิตของท่านว่า ไม่มีอะไรที่ยิ่งกว่าพระนิพพาน ควรแสวงหานิพพานอันเป็นเยี่ยม จึงได้สละทรัพย์ทุกอย่าง อวัยวะ แม้กระทั่งชีวิต เพื่อที่จะได้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน เข้าถึงดวงธรรม เข้าถึงกายในกายภายใน เข้าถึงความจริงของชีวิต นี่เราดูพระองค์ท่านเป็นตัวอย่างนะลูกนะ (11 สิงหาคม พ.ศ. 2545)
3. อยู่อย่างมีเป้าหมาย
บวชมาแล้วต้องมีวัตถุประสงค์เดียวเป็นหลัก คือ ทำพระนิพพานให้แจ้ง นอกนั้นก็เป็นเรื่องปลีกย่อยรองลงมา สิ่งนี้ต้องอยู่ในใจของลูกทุกรูป ถ้าไม่มีสิ่งนี้ บวชเป็นพระยากนะลูกนะ (7 ตุลาคม พ.ศ. 2544)
4. พระวัดพระธรรมกายต้องเข้าถึงพระธรรมกาย
มาอยู่วัดพระธรรมกายแล้ว อย่าให้มีแต่ชื่อ วัดพระธรรมกาย เท่านั้น แต่พระในวัดพระธรรมกาย ต้องเข้าถึงพระธรรมกาย นี่คือวัตถุประสงค์ของการสร้างวัดมาตั้งแต่ต้น ที่ว่า สร้างวัดให้เป็นวัด สร้างพระให้เป็นพระ และ สร้างคนดีที่โลกต้องการ (7 ตุลาคม พ.ศ. 2544)
5. อย่าหายใจฟรี
มาอยู่กับหลวงพ่อแล้ว อย่าให้หายใจฟรี ให้ได้อะไรกลับไปบ้าง ให้รู้เรื่องราวของเราไปบ้าง หลวงพ่อพยายามหาวิธี ที่จะบำรุงสังขาร ขันธ์ 5 ของลูกทุกคน อาหาร ปัจจัย 4 สิ่งของที่จำเป็นต่าง ๆ หวังเพียงให้ลูกทุกคนสนใจการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง วันคืนล่วงไป ๆ จะได้ไม่สูญไปเปล่านะลูกนะ (7 ตุลาคม พ.ศ. 2544)
6. กฏของการถ่ายเท
เราเป็นพระ ให้คิดแบบพระ พูดแบบพระ และทำแบบพระ ทำแค่ 3 อย่างนี้เท่านั้น ไม่ต้องทำอะไรเยอะแยะมากมาย เพียงแค่อย่าให้ใจเราออกนอกเส้นทางหรือไปคิดในเรื่องที่ไม่เป็นสาระ ไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม ทำ พูด คิด หยุดนิ่ง ลิ้มรส เหยียดแขน คู้แขน กลับหน้า กลับหลัง หรือจะทำภารกิจอันใดก็ตาม อย่าทำตามลำพัง ให้มีเพื่อนอยู่เสมอ หมายความว่า ต้องมีพระอยู่ในตัว เป็นเพื่อนคู่ใจตลอดเวลา ถ้าทำอย่างนี้เดี๋ยวความรู้สึกว่า เป็นพระจะเกิดขึ้นเอง โดยที่เราไม่ต้องไปเคร่งครัด หรือ สำรวมอะไร เพราะความรู้สึกของเราอยู่กับพระตลอดเวลา แล้วคุรสมบัติของพระก็จะถ่ายทอดมาเป็นคุณสมบัติของเรา (26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2539)
|
2886
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2886
|
ราชาธิราช
|
หน้านี้ประมวลไว้ซึ่งถ้อยคำสำนวนเด่นใน "ราชาธิราช" โดยจัดแบ่งตามผู้กล่าวป็นหลัก แล้วเรียงหัวข้อตามลำดับอักษรไทย
บรรยาย.
"พระเจ้าตราพระยาก็สั่งให้จุดไฟเผาป่าขึ้น หวังจะให้กองทัพพระเจ้าฟ้ารั่วระส่ำระสายเป็นอันตรายด้วยอำนาจเพลิง"
"สมเด็จพระร่วงเจ้าทอดพระเนตรเห็นดังนั้น จึงตรัสว่า สำหรับบุญเขาแล้ว ก็เอาไปให้เขาเถิด จึงสั่งให้เกณฑ์ชาวบ้านตราเลิก ชาวบ้านกลอง ห้าร้อยคน อำมาตย์ผู้หนึ่งเป็นนาย คุมพระยาช้างเผือกมาส่ง แต่แม่ช้างนั้นให้เอากลับคืนมา...ครั้นไปถึงท่าจะลงแพนั้น พระยาช้างเผือกจึงให้แม่ช้างลงแพก่อน ตัวพระยาช้างจึงลงต่อภายหลัง คนห้าร้อยซึ่งไปส่งนั้นจึงว่า ท่านจะเอามารดาไปด้วยฉะนี้ ข้าพเจ้าทั้งปวงก็มิพ้นพระราชอาญาพระเจ้าอยู่หัว เมื่อพระยาช้างได้ฟังคำคนทั้งปวงว่าดังนั้น ก็เอางวงขึ้นพาดหลังนางพังผู้มารดา มีจักษุทั้งสองนองไปด้วยน้ำตา จึงเอางวงพยุงส่งมารดาขึ้นจากแพ คนห้าร้อยได้เห็นแล้วก็บังเกิดสังเวชใจสิ้นด้วยกัน"
บุคคลไม่รู้ชื่อ.
เจ้าของพันธุ์ผักกาด.
"เบี้ยของเจ้าเบี้ยเดียวนี้ เรามิรู้ที่จะตวงพันธุ์ผักกาดให้"
"บุตรรามัญผู้นี้มีปัญญาฉลาดนัก นานไปจะได้เป็นผู้ดีมั่นคง"
เทวดาเศวตฉัตร.
"ซึ่งข้าศึกมาล้อมพระนครไว้ครั้งนี้ จะทรงพระวิตกไปไย พระยาช้างเผือกผู้ของพระองค์เป็นชัยมงคลอยู่แล้ว ให้เร่งแต่งที่บนยอดเขาใกล้เมืองเมาะตะมะประดับด้วยราชวัติฉัตรธง แลให้เอาอ่างทองคำใส่น้ำตั้งพิธีแล้ว จึงประดับพระยาช้างด้วยเครื่องคชาภรณ์อันงาม เชิญขึ้นไป ณ ยอดเขาซึ่งตั้งพิธีนั้น พระยาช้างก็จะสูบเอาน้ำในอ่างทองพ่นออกไปทิศใด ปัจจามิตรที่อยู่ในทิศนั้นก็จะปราชัยไปทุกทิศ"
นายช้าง.
"พระยาอู่ ผัวมหาเทวี ข้าศึกตามมาไม่เป็นทุกข์ มาถามเซ้าซี้อยู่อีกเล่า"
บัณฑิตแห่งบ้านมะเตวะ.
"นิมิตของท่านนี้ใหญ่หลวงนัก จงเอาทรัพย์มากองลงสูงเพียงศีรษะเมื่อใดแล้ว เราจึงจะทำนายให้แก่ท่าน"
"แต่นี้สืบไปเมื่อหน้า หาบไม่ต้องบ่าท่านแล้ว ซึ่งจะค้าขายสืบไปนั้น ท่านอย่าได้กระทำเลย หาเป็นประโยชน์ไม่ ท่านจงอาสาท้าวพระยาเถิด"
เสนาบดี.
"อันธรรมดาไฟไหม้ ปถพีร้อน ถึงจะมีของดีเป็นที่รัก ก็จำจะเป็นรองเท้าเหยียบไป จึงจะหนีเพลิงซึ่งร้อนได้ บัดนี้ ก็มีศึกสงครามมาจะทำอันตรายแก่บ้านเมืองแห่งเรา อันประเพณีศึก จะหย่อนกำลังหารเหือดลงนั้นก็เป็นต้นด้วยโลกีย์เป็นที่ตั้ง จึงจะเกิดกำหนัดตัดความหารเหือดลงได้ พระองค์มีพระราชธิดาอยู่ ขอให้แต่งตละแม่ศรีไปอ่อนน้อมแก่พระมหาราชเจ้าเชียงใหม่ เห็นการสงครามก็จะเหือดหายไปเป็นมั่นคง"
โหร.
"เป็นประเพณีสืบมา พระจันทร์เป็นใหญ่กว่าดาวทั้งปวง ถ้าดาวดวงใดใกล้พระจันทร์แล้ว รัศมีพระจันทร์ก็กลบสีดาวลบหายไป อันพระจันทร์ดุจพระมหากษัตราธิราชเจ้า ดาวนั้นดุจดังเสนาบดีทั้งปวงซึ่งเป็นบริวารพระมหากษัตริย์ ครั้นเข้าใกล้พระมหากษัตริย์แล้ว อานุภาพก็หายไป บัดนี้ ดาวกฤติกาเข้าใกล้ดวงพระจันทร์ตลอดไป รัศมีก็สว่างอยู่ หามลทินมิได้ พระจันทร์ก็ส่องสว่างอยู่ด้วยกันดังนี้ ต้องในคัมภีร์โหรว่า เสนาบดีจะคิดขบถประทุษร้ายต่อพระองค์ ซึ่งจะเข้าอยู่ในป่านี้ ข้าศึกจะมีกำลังมากขึ้น ไพร่พลในกองทัพก็เจ็บป่วยเป็นอันมาก ขอเชิญเสด็จพระองค์ยกกองทัพกลับคืนพระนคร"
พระเจ้าอู่พระเจ้าช้างเผือก.
"อ้ายพระยาน้อยนี้มันเป็นบุตรของกูก็จริง แต่ว่ารูปร่างมันหาเหมือนกูไม่ ผมก็หยิก น่องทู่ ตาพอง ลักษณะคนสามหาวหยาบช้าใจฉกรรจ์"
"ตัวเราเป็นกษัตริย์ ตั้งอยู่ในธรรมสุจริตโดยพระราชวัตรานุวัตร แลน้ำพระพิพัฒน์สัตยาของเรานี้ดุจมีจิตวิญญาณ ด้วยเทพยดารักษาพระพุทธศาสนาอภิบาลรักษา ถ้าผู้ใดถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยาแล้วมิได้ซื่อตรงประทุษร้ายต่อเรา ก็ถึงแก่ความฉิบหายดุจอ้ายมะละคอน ด้วยเทพยดาอาเพศ ใช่ฤดูฝนฝนตกฟ้าผ่าตาย ท่านทั้งหลายเห็นแล้วหรือ"
พระยาเจ้าโล้.
"ท่านทำการทั้งนี้ผิด หาสมควรไม่ ถ้าทราบถึงพระมหากษัตริย์อันเป็นพระเจ้าอยู่หัว ท่านก็จะถึงแก่ความตายความฉิบหาย ท่านอย่าพึงกระทำความชั่วต่อไปเลย"
เพลง.
"ตักกะตอยลัดอู รูปะนะโกลนโกญ ปะราตะลาญ แปลเป็นภาษาไทยว่า นางรูปงามทรามสวาทผาดหน้าดีมีศรีแก่นางทั้งหลาย ลูกชาวบ้านกล้วยป่า"
"ปะดอยตุงเจิงทาสา แยกแสกกองมอกเตือนเทิง ๆ ลิคะมาระสมิตะ ปลอมฉำระปะวะสะมะงอม สมิงมะราหูเตาะมอยนายกะเตาะปอนสมิดอนมอนทิน...แปลเป็นคำไทยว่า ในเมืองตะเกิง พระบรมธาตุพระพุทธเจ้าผุดขึ้น สมิงมะราหู พระมหาเทวี หลายเขยกับป้าเมียจะใคร่ลอบรักกัน สมิงมะราหูแลพระเจ้าช้างเผือกจะร่วมเขนยกัน"
"มินเทืองฉุดกองเทืองเตินกะนายพราวพะยุสะ มิก่อจิมตะรุณพลายเตาะพะบายตละเทวีเชือง...[แปล] ว่า นกสะตือไซร้ขึ้นไข่ไว้ในต้นไม้อันคาอันซุ่ม อันสตรีแก่จะใคร่ได้สามีหนุ่ม ถันยุคลนั้นไซร้ยานลงถึงรั้งผ้า"
มหาจันทเทวี.
"นี่ไว้ยศไว้อย่างไปถึงไหน...ไม่รักเป็นเอก จะรักเป็นโทละกระมัง ลูกอะไรแสนงอนสอนยากเช่นนี้"
"แต่ก่อนได้พึ่งพ่อ พ่อหาไม่แล้ว หมายจะได้พึ่งผัว เมื่อลูกไม่คิดพึ่งผัวแล้ว ก็ฆ่าแม่เสียเถิด"
มะกะโท/พระเจ้าฟ้ารั่ว.
"ซึ่งจะเกิดยุทธนาการสงครามไปเบื้องหน้านั้น ท่านทั้งปวงอย่าได้สะดุ้งตกใจ ไว้เป็นภารธุระแห่งเรา เราก็เป็นเชื้อชายชาติทหาร จะกลัวอันใดกับปัจจามิตรข้าศึก ซึ่งทำนายว่าจะได้ช้างเผือกผู้ตัวหนึ่งนั้น เราก็ดีใจหนัก จะได้เป็นพาหนะอันประเสริฐ เป็นนิมิตมหัศจรรย์แก่บารมีเรา จะเป็นศรีพระนครอันนี้"
"แม้นจะยกพลออกหักหาญรบพุ่งด้วยกองทัพพระเจ้ากำมะลานี บัดนี้ ประดุจสาดน้ำรดกัน ก็จะเสียรี้พลทั้งสองฝ่ายเป็นอันมาก"
"แต่นี้ไป ตัดหวายอย่าไว้หนามหน่อ ฆ่าพ่ออย่าไว้ลูก"
สมเด็จพระร่วงเจ้า.
"ลูกรามัญน้อย จงเก็บเอาเบี้ยเบี้ยหนึ่งไว้"
"จงให้ไปเจริญทีฆายุสวัสดิ์ตามนิมิตนั้นเถิด"
"มีบุญดุจหนึ่งรั่วตกลงมาจากฟ้า"
"ช้างนี้มิได้เกิดโรคประการใด มาเป็นดังนี้ ดูก็เป็นอัศจรรย์นัก หรือจะมิควรอยู่เป็นราชพาหนะแห่งเรากระมัง...เห็นช้างเผือกจะมิพอใจอยู่ด้วยเราแล้ว ประเทศอันใดพระยาช้างชอบใจจะไปอยู่ก็ตามใจเถิด"
สมิง.
สมิงมะละคอน.
"พี่ข้าพเจ้าเป็นขบถต่อพระองค์ ตัวข้าพเจ้าหาเป็นขบถด้วยไม่"
สมิงมังละคิด.
"พระยารามประเดิดเกียจคร้าน มิได้เอาพระทัยใส่ในราชการแผ่นดิน อุปมาดังต้นไม้อันหาผลมิได้ มิดังนั้น ประดุจดอกไม้อันปราศจากกลิ่นหอม ก็หาประโยชน์มิได้ เมื่อตัวความคิดน้อยแล้วสิประกอบด้วยความเกียจคร้านเล่า แต่ทัพเสนาบดียกมาเพียงนี้ยังได้ความเดือดร้อนทั้งพระนครแล้ว ถ้ามีศึกกษัตริย์ใหญ่หลวงมาจะมิเสียพระนครเป็นเชลยเสียหรือ ทั้งพระยาช้างเผือกก็จะได้ไปแก่ข้าศึก จะนิ่งอยู่ให้ครองสมบัติสืบไปมิได้"
สมิงราชสังครำ.
"พระองค์เลี้ยงดูได้ดีมา จะหนีเข้าไปหาพระตะบะเหมือนคนทั้งปวงหาควรไม่ ถึงพระตะบะจะทำโทษแก่บุตรภรรยาสักเท่าใด ก็เป็นเวรานุเวรเขาทำมาแต่ก่อนเอง จะเอาเวรเขามาใส่เวรเราได้หรือ จำจะอาสาไปกว่าจะสิ้นชีวิต"
สมิงสะมอญ.
"อันพระตะบะนี้เปรียบประดุจสุนัขจิ้งจอกอันน้อย จะมาสู้พระองค์ซึ่งเป็นพระยาราชสีห์ได้ฉันใด"
อะขะมะมอญ.
"บิดามารดา...เป็นบุพเทวดา มีพระคุณแก่เรามาหาที่สุดมิได้"
"อันการสงครามนี้ จะชนะก็ด้วยปัญญาแลความคิดเป็นประมาณ ซึ่งจะชนะด้วยรี้พลมากนั้นหามิได้"
อะลิมามาง.
"มะกะโทนี้เป็นคนหยาบช้า หามีความสัตย์ซื่อตรงไม่ ไปอยู่ด้วยพระเจ้าสุโขทัย พระเจ้าสุโขทัยทรงพระเมตตาชุบเลี้ยงให้เป็นดีแล้ว กลับลักพาพระราชธิดามาอีกเล่า แลบัดนี้ คนทั้งปวงนับถือว่าเป็นพี่เมียเรา พากันเข้าหาพึ่งพาเป็นอันมาก นานไปจะเป็นเสี้ยนหนามศัตรูเรา จะละไว้มิได้ จำจะคิดฆ่ามะกะโทเสีย แต่จะฆ่าโดยตรงนั้นมิได้ คนทั้งปวงจะนินทา แลพรรคพวกมะกะโทก็มีมาก เกลือกจะไม่สำเร็จ จำจะคิดฆ่าด้วยกลอุบาย"
อุ่นเรือน.
"ธรรมดาขึ้นชื่อว่าเป็นเจ้าแผ่นดินนี้ ต้องประพฤติให้องอาจดุจหนึ่งพระยาไกรสรสีหราช เสนาบดีพลเมืองจึงเกรงกลัว บัดนี้ พระองค์ก็ทรงพระชราภาพอยู่แล้ว จะมีผู้ใดเกรงกลัวหามิได้ ลูกชายเราก็มีอยู่สองคน ลูกชายใหญ่นั้นจะให้เป็นพระยาเสวยราชสมบัติแล้ว เราสองคนก็จะพึ่งพาอาศัยได้ถนัด ไพร่ฟ้าข้าเฝ้าทั้งปวงก็จะเกรงกลัวฉันเดียวกัน"
|
2986
|
5528
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2986
|
คนเล็กหมัดเทวดา
|
คนเล็กหมัดเทวดา เป็นภาพยนตร์ เริ่มออกฉายเมื่อปี ค.ศ. 2004 ฉากภาพยนต์ถูกเซ็ตให้อยู่ในเมืองเซี่ยงไฮ้ช่วงทศวรรษ 1940 โดยมีโจรกระจอกสองคนอ้างตนว่าเป็นสมาชิกของแก๊งขวานซิ่ง โดยหวังว่าจะใช้ความโหดเหี้ยมของแก๊งอันธพาลเพื่อหลอกเอาเงินจากชาวบ้านในย่าน "ตรอกเล้าหมู" ภาพยนตร์ชุดนี้ได้รับการตอบรับโดยรวมอยู่ในเกณฑ์ที่ดีจากนักวิจารณ์ โดยได้รับคะแนนสูงสุดที่ 90% ที่เว็บไซต์รอทเทนโตเมโต้ ซึ่งอิงจาก 166 ความคิดเห็น ผู้กำกับฮ่องกงและกาเบรียล หว่อง ซึ่งเป็นนักวิจารณ์ภาพยนตร์ยกย่องสำหรับความเป็นละครตลกเสียดสี ตลอดจนเทคนิคพิเศษและการหวนระลึกถึงการหวนกลับมาของนักแสดงกังฟูที่อำลาวงการไปในช่วงยุคทศวรรษ 1970
|
2987
|
2665
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2987
|
วินฟรีด เชเฟอร์
|
วินฟรีด “วินนี” เชเฟอร์ (Winfried "Winnie" Schäfer) เกิดวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 1950 ที่เมืองมาเยิน เป็นโค้ชฟุตบอลชาวเยอรมัน และอดีตนักกีฬาฟุตบอล และเป็นผู้ฝึกสอนให้กับนักฟุตบอลทีมชาติไทย
แหล่งข้อมูลอื่น.
วิกิพีเดีย มีบทความเกี่ยวกับ
วินฟรีด เชเฟอร์
|
2988
|
4233
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=2988
|
ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน
|
ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน เกิดวันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1959 เป็นนักฟุตบอลชาวไทย ซึ่งเล่นให้กับฟุตบอลทีมชาติไทย รวมถึงเป็นผู้ที่ทำประตูสูงสุดในประวัติศาสตร์ทีมชาติไทย และครั้งหนึ่ง ในการแข่งขันฟุตบอลปรี-โอลิมปิก รอบคัดเลือก โดยภายหลังจากการแข่งขัน ณ วันที่ 15 เมษายน ค.ศ. 1984 ที่ประเทศสิงคโปร์ ซึ่งปิยะพงษ์ มีส่วนช่วยให้ทีมชาติไทยเป็นฝ่ายชนะ 5 ประตูต่อ 2 จากการแข่งขันในครั้งนั้นเอง ที่ ทาคาชิ โมริ โค้ชทีมชาติญี่ปุ่น ได้กล่าวขวัญถึง ปิยะพงษ์ ผิวอ่อน ภายหลังจากที่ได้เคยคิดว่าทีมชาติไทยเป็นทีมนอกสายตาเมื่อครั้งก่อนลงสนาม
|
3000
|
4662
|
https://th.wikiquote.org/wiki?curid=3000
|
ทัชชกร ยีรัมย์
|
ทัชชกร ยีรัมย์ เป็นอดีตนักกีฬาเหรียญทองและปัจจุบันเป็นนักแสดงภาพยนตร์แอ๊คชั่นชาวไทยผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ กีฬา,กรีฑา และการออกกำลังกายแขนงต่าง ๆ ซึ่งมีชื่อเสียงทั้งในประเทศและต่างประเทศจากการเป็นนักแสดงนำในภาพยนตร์เรื่อง "องค์บาก" และ "ต้มยำกุ้ง" ปัจจุบันประกอบอาชีพเป็นอาจารย์สอนศิลปะการต่อสู้ในโรงยิมที่ตนเองก่อตั้ง,เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทผลิตและจัดจำหน่ายภาพยนตร์ชื่อ "ไอยราฟิล์ม" และเป็นรองผู้บริหารบริษัทในเครือบั้งไฟตระกูลวงษ์คำเหลาควบคู่กับการเป็นนักแสดงภาพยนตร์
=คำกล่าว=
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.